အေမ…
အခု ေအာက္တုိဘာမွာ
သားအိမ္ကုိၿပန္လာတယ္…
အရင္လုိ ညဥ္႔နက္တတ္တုန္းေပါ့
အေမ့ကသားကုိေမွ်ာ္မေနေတာ့ပါဘူး…။
အေမ့ရင္ထဲမွာ သားတစ္ေယာက္ဆုံးသြားၿပီလုိ႔
အေမ သေဘာထားတယ္…။
နင္အခုထက္ထိ အလုပ္အကုိင္အတည္တက်
မရွိေသးဘူး မဟုတ္လားလုိ႔..
အေမဆီးေမးတယ္…
သုံးဆယ္နားကပ္တဲ့အသက္မွ မရွက္
ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြဆီက
ေခ်းငွားစားေသာက္ေနတုန္းမဟုတ္လား
နင့္အိပ္ကပ္ၾကည့္လုိက္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွပုိက္ဆံမရွိဘူး
လူမုိက္နဲ႔ေငြ အတူမေနဘူးဟဲ့…
အခုထက္ထိစာေယာင္ေပေယာင္
လူကေတာ့ မေၿပာင္ေရာင္လုိ႔
နင္လမ္းသြားရင္ လမ္းေပၚကေခြးေတြေတာင္
ထုိးထုိးေဟာင္တယ္
နင့္အစားငါရွက္တယ္
နင့္ကုိေမြးထားတာငါမွားတယ္…
အေမ့ၿမည္တမ္းမႈထဲ
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းမေဖာ္ရဲခဲ့ပါဘူးအေမ..
ဒါေပမယ့္အေမရယ္
အေမထင္သလုိ ကၽြန္ေတာ္မမုိက္ပါဘူး
အလုပ္နဲ႔လက္လည္း တစ္စက္မွမၿပတ္ခဲ့ပါဘူး
ကၽြန္ေတာ္ ပုိက္ဆံမမက္တာတစ္ခုပဲရွိတာ
အဲဒါေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေငြေၾကးအေစးမကပ္ဘူးအေမ
အခု ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္လာတာ
ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အတြက္
ဥာဏ္ပူေဇာ္ခရတဲ့ေငြေၾကးကုိအေမ့ကုိကန္ေတာ့ဖုိ႔ပါ…
ပုိက္ဆံကနည္းနည္းေလးပါအေမ
ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာက်ပ္တည္း
ဒါေပမယ့္အေမ
သန္႔စင္မႈကေတာ့နက္ရႈိင္းလြန္းပါတယ္
ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မပါတဲ့ေငြေၾကးပါ…။
ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေတြေရးလုိ႔
မဂၢဇင္းမွာပါရင္
စာမူခအနည္းအက်ဥ္းရတတ္တယ္… အေမ
အဲဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္တယ္…
အဲဒီစာမူခေငြနည္းနည္းေလးက
တခ်ဳိ႕အေမရိကန္သမၼတေတြရဲ႕လစာထက္
ပုိၿမင့္ၿမတ္တယ္အေမ
ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ
အီရတ္ကုိစစ္မေၾကၿငာခဲ့ဘူး… အေမ…။
ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ဟာ
သစ္ပင္ခုတ္ဖုိ႔ရွက္တတ္ခဲ့တယ္ အေမ
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာဟာ
ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္လည္း မသက္ေရာက္ေစခဲ့ဘူး…အေမ
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
တစ္ကုိယ္ေတာ္အနာဂါတ္ကုိ
ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတတ္ပါေသးတယ္
မေရရာလွတဲ့စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကုိပစ္ေၿပးဖူးတယ္…
မေတာ္တဆ ေထာင္တန္းက်ခဲ့ရင္ေတာင္
ေထာင္၀င္စာရဖုိ႕ မိသားစုမရွိတဲ့ေကာင္ပါ
ေသေကာင္ေပါင္းလဲ ေ၀ဒနာဖိစီးခဲ့ရင္လည္း
အမ်ားၿပည္သူေဆးရုံကုတင္တစ္လုံးေပၚမွာ
ေအးစက္နာက်င္စြာေသဆုံးရမယ့္ ပုိင္ရွင္မဲ့အေလာင္းေကာင္
အဲဒီလုိ ကၽြန္ေတ္ာ့ကုိယ္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပူမိေသးတယ္…အေမ။
ဒါေပမယ့္ အေမ
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္မက္တဲ့ ကမာၻက
ကၽြန္ေတာ္ထက္ပုိၿပီး ပူၿပင္းေလာင္ၿမိဳက္ေနတယ္
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ လူအဖြဲ႔အစည္းက
ကၽြန္ေတာ္ထက္ပုိၾကီးတဲ့ၿပႆနာေတြရင္ဆုိင္ေနရတယ္…
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ
ဘယ္လုိမွထြန္ယက္စုိက္ပ်ဳိးလုိ႔မရတဲ့ အာဖရိကတုိက္ၾကီးနဲ႔
ဆင္းရဲတြင္းထဲက လူသန္းရာနဲ႔ခ်ီကုိ
ဒီအတုိင္းလက္ပုိက္ၾကည့္ေနရတယ္…
ေမြးကတည္းကေသဒဏ္က်ေနတဲ့
HIVကူးစက္ခံကေလးငယ္ေတြ
အေရွ႕အာရွက လူကုန္ကူးခံရသူေတြအေၾကာင္း
လုပ္အားနဲ႔ ေငြေၾကးကုိ ဂုတ္ေသြးစုပ္ခံေနရတဲ့
ေရႊ႕ေၿပာင္းလုပ္သားေတြအေရး…
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက လူ႔အဖြဲ႕စည္းကုိေမာင္းထုတ္သလုိ
လူမ်ဳိးစု ပဋိပကၡေတြေၾကာင့္
ႏုိင္ငံမဲ့ေနရတဲ့
အင္းအားနည္း လူမ်ဳိးစုငယ္ေတြရဲ႕အေရး…
ကမာၻၾကီးေပၚမွာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မွ်ေ၀ေနထုိင္တဲ့အခ်ိန္ခဏေလးပါ..
အဲဒီအေတြးေတြေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပူလုိ႔မရေသးဘူးအေမ….
ကမာၻေပၚမွာရွိတဲ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
ေငြေၾကး၊ အာဏာ၊ အခြင့္အေရးဆုိရင္
ဘယ္သူမဆုိအရယူဖုိ႔
၀န္မေလးၾကဘူးအေမ…
ဒါေပမယ့္ တာ၀န္ယူၾကမလားဆုိရင္ေတာ့
ဒါက်ဴပ္တုိ႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး
က်ဴပ္တုိ႔မွမတတ္ႏုိင္တာဆုိတဲ့စကားနဲ႔
ေခါင္းေရွာင္တတ္ၾကတယ္… အေမ
လူအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလုံးအတြက္
တာ၀န္ယူရဲတဲံ လူနည္းနည္းေလးကပဲ
အလုပ္ေတြ သိမ္းက်ဴံးလုပ္ေနၾကတာပါ … အေမ
အဲဒီလုိ စကားၾကီးက်ယ္ေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ေတြးေခၚေနထုိင္တာပါ.. အေမ
တကယ္ေတာ့ ဘ၀မွာ ဂုဏ္ဓန၊ ေငြေၾကး
အခြင့္အာဏာ ဆုိတာ ေရပြက္ပမာပါ
ငယ္စဥ္ကတည္းက သူေဠးသား
အဂၤလန္က ၀တ္လုံေတာ္ရ
ေနာက္ေတာ့ နံငယ္ပုိင္းေလးနဲ႔
တုိင္းၿပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ ကုိယ္တုိင္ဆားခ်က္တဲ့
မဟတၱမဂႏီၵၾကီးကုိ
ကၽြန္ေတာ္သိပ္ၾကည္ညဳိတာပဲအေမ…
ကၽြန္ေတာ္သူတုိ႔ေတြ ေလွ်ာက္သြားခဲ့တဲ့
သန္႔စင္ေသာလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတာ
ေနာက္ကလူေတြလည္း လုိက္လာၾကလိမ့္မယ္
လတ္တေလာေတာ့ အေဖာ္ပါခ်င္မွပါမွာေပါ့…
ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ေနာက္မရြံ႕ပါဘူး…
အခုေခတ္ ကမာၻၾကီးမွာ
ပညာတတ္ေယာင္ေယာင္ေတြက
ကုိယ္က်ဳိးစီးပြား ကုိယ္က်ဳိးစီးပြား
အတင္းကာေရာစြတ္ေအာ္ေနၾကတယ္အေမ
အဲဒီကုိယ္က်ဳိးစီးပြားေၾကာင့္
အားလုံးပ်က္စီးကိန္းဆုိက္မွာ
တခ်ဳိ႕က ကမာၻၾကီးကုိ
အေမြရသလုိသိမ္းပုိက္ဖုိ႔ လူၿဖစ္လာတာ
တခ်ဳိ႕က ကမာၻၾကီးကုိ
အလုပ္အေကၽြးၿပဳဖုိ႔ လူၿဖစ္လာတာ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒုတိယလူစားပဲ ၿဖစ္ခ်င္တယ္အေမ…။
အဲဒီအတြက္
တစ္ကုိယ္ရည္ဘ၀က မေအာင္ၿမင္ခဲ့ပါဘူး…
ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕မေအာင္ၿမင္မႈကုိပဲ ဂုဏ္ယူေပးပါ… ေမေမ။
မုိးလႈိင္ည
