တစ္ရာသီလုံး
ဒဏ္ရာရေနတဲ့ကစားသမားလုိ႔
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္
မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ေနစြဲေတြ
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနၿပီလည္း
ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔
ငါ့ကုိလာထိစပ္တဲ့
ေဖေဖာ္၀ါရီမွာလည္း
ငါဟာ
လမ္းေကြ႕ေလးကုိေငးေနတုန္း
ေသခ်ာတယ္
မင္းကုိအရႈံးေပးၿပီးတဲ့ေနာက္
ငါ ေလာကၾကီးတစ္ခုလုံးကုိရႈံးတယ္
ရာစုႏွစ္ေတြကုိရႈံးတယ္
နာရီလက္တံေတြကုိရႈံးတယ္
ငါ့ေခါင္းေပၚပိေနတဲ့
ဆီးႏွင္းေတြကုိလႊဲဖယ္ရင္း
ဒီေဖေဖာ္၀ါရီမွာလည္း
ငါ့ ဘ၀ကုိလွမ္းၿမင္ႏုိင္တဲ့
ပြဲၾကည႔္စင္ေပၚမွာ မင္းမရွိဘူး...။
မုိးလႈိင္ည
မင္းကုိအရႈံးေပးၿပီးတဲ့ေနာက္
ReplyDeleteငါ ေလာကၾကီးတစ္ခုလုံးကုိရႈံးတယ္
ရင္ထဲထိေရာက္လာတဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီကဗ်ာေလးပါပဲ။ ခံစားမိလို႔ မန္႔ခဲ့တယ္ဗ်ာ။
ကိုမိုးလိႈင္ေရ
ReplyDeleteေဖေဖာ္၀ါရီ စီးရီးေတြနဲ႔ အၿမဲဖမ္းစားတယ္ဗ်ာ
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုုဒ္ပါ..
ReplyDeleteခံစားမိပါတယ္..
မိုုးၾကယ္
ေဖေဖာ္၀ါရီ အတြက္ဆို
ReplyDeleteကဗ်ာေတြက ပိုေကာင္းေနသလိုပါပဲ ဦးမိုးလိႈင္
ေဖေဖာ္၀ါရီ မပါလဲ ေဖေဖာ္၀ါရီရက္စြဲေတြကိုေတာ႔ အသက္ရွင္သေရြ႕ ျဖတ္သန္းေနရဦးမွာ.. ဘ၀ဆုိတာ ဒီလိုပါပဲ ကိုမိုးလႈိင္ရယ္.. ႏုိင္တယ္လုိ႔ ထင္ေနတဲ႔သူေတြလဲ ရံႈးခ်င္ရံႈးေနတတ္တာမ်ိဳးပါ။
ReplyDeleteဒဏ္ရာရ ရာသီေတြထဲကေန လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ပါေစ။
ခင္တဲ႔
ဆုေ၀
ကိုယ့္ဆရာ ပြဲပယ္ခံထိတာကိုး... အဟတ္.. စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႕ဗ်ာ.. ေနာက္ပြဲေတြရွိပါေသးတယ္..။ :)
ReplyDeleteကဗ်ာ လာဖတ္ပါတယ္ဗ်ာ :)
ReplyDeleteရင္ကိုလာထိတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါပဲ
ReplyDeleteဒီေဖေဖာ္၀ါရီမွာလည္း
ReplyDeleteငါ့ ဘ၀ကုိလွမ္းၿမင္ႏုိင္တဲ့
ပြဲၾကည႔္စင္ေပၚမွာ မင္းမရွိဘူး...။
အေရးအသားေတြ ထိလိုက္တာ။ ရင္ထဲမွာ စြဲသြားတာပဲ။