(၁)
အမွန္တကယ္ဖြံၿဖိဳးဆဲ တုိင္းၿပည္တစ္ၿပည္ရဲ႕ရြာ
ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႕ ကီလုိမီတာ ၆၀ ခန္႔ေ၀းတဲ့ေနရာ
အေ၀းေၿပးလမ္းမၾကီးရဲ႕ ပခုံးေပၚမွာ
ေလးထပ္တုိက္ ၈ လုံးနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ရြာ
အာရွတုိက္ရဲ႕ တစ္ေနရာလုိ႔ဆုိပါစုိ႔
အဲဒီရြာရဲ႕ အဌမေၿမာက္တုိက္ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ
အင္ဒုိရွားလူငယ္ ၄ ေယာက္
( ၂ ေယာက္က ညီအစ္ကုိ)
ဘဂၤလားေဒရွ္ လူရြယ္တစ္ေယာက္
ၿပီးေတာ့ ငါတုိ႔ ၂ ေယာက္
ဓါရဏ ပရိတ္၊ ကုိရ္အမ္က်မ္း ၊ ေရာ့ခ္သီခ်င္း
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၊ ၀ုိင္ယာၾကိဳးေခြမ်ားနဲ႕
အမ်ိဳးအမည္မသိ အလွေမြးငွက္ ၂ ေကာင္
တစ္အုိးတစ္အိမ္ ထူေထာင္လုိ႔ေနၾက
သူတုိ႔ဘ၀ေတြဟာ
အေရွ႕ေတာင္အာရွကႊြၽန္ဆြယ္ေပၚက
အၾကမ္းထည္ပစၥည္းပစၥယေတြနဲ႔
ခပ္ဆင္ဆင္တူေနရဲ႕
(၂)
နာရီစက္သံေၾကာင့္
အထိတ္တလန္႔ႏုိးထ
အိပ္ေရးမ၀တဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာ
ႏွင္းေတြ အတုံးအရုံးက်ေနတဲ့ မနက္ခင္း
ရြာလည္လမ္းထိပ္မွာ ေရသန္႔ဘူးကုိယ္စီနဲ႔
အလုပ္ဆင္းဖုိ႔အဆင္သင့္ၿဖစ္ေနၿပိ
တစ္ေနကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဆီကုိသြား
ၿမင္မားတဲ႔အေဆာက္အအုံေခါ္င္မုိးေတြေပၚတက္
ဆံပင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေခြၽးေတြ သံေတြနဲ႔ မခ်ိမဆန္႔အလုပ္လုပ္ၾက
အဲဒီအလုပ္က အသက္အႏၱနဲ႔နီးေပမယ္႔
ေငြမရွိတာလည္း အသက္အႏၱနဲ႔နီးတာပဲ လုိ႔
ဘဂၤလားေဒရွ္လူရြယ္က မွတ္ခ်က္ခ််တယ္
ေန၀င္ရီတေရာမွာ
ေက်ာေပၚအေမာေတြထမ္းၿပီးၿပန္လာၾက
ေရခ်ဳိးခန္းကုိ သူ႕ထက္ငါဦးေအာင္ အလုအယက္တုိးေခြ႕၀င္ၾက
ဒါဟာေန႔စၥဓူ၀ကိစၥ
ညက်
တစ္ဆုိင္တည္းေသာ ပင္လယ္စာဆုိင္မွာ
ေဒသရဲ႕ ရုိးရာထမင္းေၾကာ္ကုိစားရင္း
စကားစၿမည္ဆုိၾက
က်ိဳးပဲ႕ေနတဲ႔ ဘာသာစကားနဲ႔ပ
ၿပီးေတာ့ ကုိကာကုိလာတစ္ပုလင္းေသာက္ရင္း
ေလးညင္းန႕ံသင္းတဲ႕ စီးကရက္ကုိဖြာရႈိက္
ဂ်က္ဂြာကားတစ္စီးရဲ႕ ေနာက္ကုိေၿပးလုိက္သြားတဲ့စိတ္ကူးေတြ
သဘာ၀က်ပါတယ္ေလ
စားေသာက္ဆုိင္က အၿပန္
လမ္းေဘးအမ်ားသုံးဖုန္းကေန
ကုိယ့္တုိင္းၿပည္ကုိ ဖုန္းဆက္သူဆက္
တုိက္ေပၚၿပန္တက္ၿပီး ေရဒီယုိနားေထာင္သူနားေထာင္
ေန႔လည္ကေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေပါင္တံၿဖဴၿဖဴနဲ႔ တရုတ္မေလးေတြကုိ
စိတ္ကူယဥ္သူကယဥ္
အဓမၼက်င့္ခံလုိက္ရတဲ့ ဖိလစ္ပင္းအိမ္ေဖာ္မေလးအတြက္
ကရုဏာသက္သူသက္
ေနရပ္ၿပန္ပုိ႔ခံ ဗီယက္နမ္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သူၿဖစ္
ဘုရား၀တ္ၿပဳသူကၿပဳ
သမားရုိးက် လူ႕အဖြဲ႕အစည္းငယ္ေလးပါပဲ
(၃)
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်
ကြၽဲလုိႏြားလုိ အလုပ္လုပ္ရ
အခန္႔မသင့္ရင္ ေခြးေသ၀က္ေသ ေသသြားၾက
နက္ရႈိင္းလွတဲ႔ ဆင္းရဲတြင္းထဲခုန္ထြက္ဖုိ႔
အလုအယက္ၾကိဳးစားရင္း
အာရွတန္ဖုိးဆုိတာဘာလဲ
ကြန္ၿဖဴးရွပ္ယဥ္ေက်းမႈဆုိတာဘာလဲ
ေမးခြန္းေတြထုတ္ရင္းေၾကကြဲရၿပန္
တရားမ၀င္အလုပ္သမား တဲ့
အာရွက်ားေတြထြားက်ဳိင္းဖုိ႔အေရးမွာ
ခုိင္းႏြားတစ္ေကာင္လုိလုပ္အားေပးခဲ့တာကုိပဲ
ဂုဏ္ယူရမလား
အာရွတုိက္ၾကီးကေတာ့
အပ်ဳိေပါက္တစ္ေယာက္ၿခယ္သ
ဂ်ပန္၊ ဥေရာပနဲ႔အေမရိကကုိ
မ်က္စပစ္ေနေလရဲ႕
(၄)
ၿပန္လည္းဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့
ငါတုိ႔ဟာ စက္ရုံတစ္ရုံမၿဖစ္ႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာ ကုမဏီၰတစ္ခုမၿဖစ္ႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာဘဏ္တုိက္တစ္ခုမၿဖစ္ႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာေစ်းကြက္တစ္ခုကုိ မဖန္တီးႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာေစ်းေပါတဲ့ကုန္ၾကမ္းေတြသာၿဖစ္တယ္
အာရွတုိက္ရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ စေတးခံဘ၀မ်ားစြာ
ငါတုိ႔ဟာ ၿငိမ္ခ်မ္းေရးမရႏုိင္ေသးပါဘူးကြာ
ငါတုိ႕ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ဘာမွမေသခ်ာလွ
အဲဒီလုိမေသခ်ာမႈေတြထဲကပဲ
ေသခ်ာတဲ့ ဘ၀ကုိတည္ေဆာက္ယူရတာ
တုိ႔လူသားေတြရဲ႕ ေမြးရာပါတာ၀န္ပဲ မဟုတ္လား
(၀ႁ္ေၾကြးလည္းၿဖစ္ႏုိင္ရဲ႕)
ခုမွ ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပုိင္ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေရာင္မွိန္ပ်ပ်
ၿမင္ရရုံပဲ ရွိပါေသးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ
နံရံေပၚက ကမာၻေၿမပုံကုိၾကည့္ရင္း
ငါလြမ္းမိေနရဲ႕
ငါလြမ္းေနခဲ့တာ
ပီဇာနဲ႕ ဟမ္ဘာဂါေတြကုိမဟုတ္ဘူး
ဟာဒ္ေရာခ္ကေဖးကုိမဟုတ္ဘူး
ႏုိင္ငံကူလတ္မွတ္လုိ႔ အမည္ရတဲ့
၀ီစကီပုလင္းလွလွကုိ မဟုတ္ဘူး။
ေအာင္လက္မွတ္ေတြေနာက္ေလွ်ာက္လုိက္ေနတဲ့
ကြၽန္းတစ္ကြၽန္းကုိမဟုတ္ဘူး
မီရွယ္ယုိးဆုိတဲ့ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးကုိမဟုတ္ဘူး
ငါလြမ္းေနခဲ့တာ
ကံေခေပမဲ့
ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ တုိင္းၿပည္တစ္ၿပည္ကုိပါ
ေလၿပင္းထန္တဲ့ကမ္းေၿခက
ငါ့ရဲ႕ေၿခတံရွည္အိမ္ေလးကုိပါ
(၅)
အမ်ဳိးသားက ႏုိင္ငံၿခားမွာေလ...ဆုိၿပီး
ရပ္ကြက္ထဲမွာ
တခ်ဳိ႕ဇနီးမယားေတြပါးစပ္အရသာခံၾကတာမ်ဳိးအတြက္နဲ႔ေတာ့
ဒီေနရာကုိ ငါဘယ္ထြက္လာပါ့မလဲ
မိအုိဖအုိေတြရွိေနစဥ္မွာ
အဆင္ေၿပေၿပ အေၾကြးကင္းကင္းရွိေနေစခ်င္တာအတြက္
ငါ့ဆႏၵေတြကုိ ကြက္မ်က္ခဲ့ရတာပါ
မိသားစုနဲ႕ အိမ္ကုိခြဲခြာခဲ့
သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ တုိင္းၿပည္ကုိခြဲခြာခဲ့
အဲဒီအတြက္ရမယ့္ ဆုလာဘ္ဟာ
စကာၤပူက ၾကိမ္ဒဏ္မ်ဳိးေတာ့မဟုတ္တန္ရာ
အသားမာတက္ေနတဲံ့ လက္နဲ႔
ၿပကၡဒိန္ေပၚက ေန႔ေတြကုိေရတြက္ရင္း
ေလယာဥ္ပ်ံေတြၿမင္ရင္ အိမ္ၿပန္ခ်င္တယ္လုိ႔ညည္းမိ
ဒါေပမယ့္
သု၀ဏသွ်ံမဟုတ္ေတာ့.. ... ..
(၆)
ခုေတာ့
အာရွက်ားေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက
အမဲသားတစ္ဖက္
သြားၾကားညွပ္ခဲ့ရင္ခြင့္လႊတ္ပါ
ဒါဟာဒဏာၬရီမဟုတ္ပါဘူး
အာရွတုိက္ရဲ႕တစ္ေနရာက
ၿမဳံေနတဲ့ အနာေတြပါ
ရင္းေနတဲ့အနာေတြပါ.. းး
ၾကည္ေမာင္သန္း
ေအာက္တုိဘာ ၂၀၀၅(ႏွလုံးအိမ္)
No comments:
Post a Comment