ငါ့မွာဟစ္ေခၚေနရဆဲ..
ေန႔စြဲအေဟာင္းေတြၿပန္မလာေပမယ့္
မင္းနဲ႕ငါၾကား
အၿမဲကြာၿခားတဲ့အရာေတြမွာ
အခ်ိန္ကာလေတြလည္းပါတယ္
ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာက
မုန္းတိုင္းရာသီ…
မင္းႏွလုံးသားေပၚမွာက
လြန္ခဲ့တဲ့အပါတ္ကပဲ
ေႏြဦးေပါက္ခဲ့ၿပီးၿပီ…
လမ္းေတြကုိေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းအစစ္နဲ႔ေလွ်ာက္ပါ… ေဖေဖာ္၀ါရီ
မင္းေပးဖူးတဲ့ဒုိင္ယာရီအလြတ္ထဲမွာ
မွင္နီတားထားတဲ့ေနစြဲေတြ
အတိတ္မွာေသေနတဲ့နာရီတစ္လုံး
ေက်ာက္ၿဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေတြဆုိ
ငါမုန္းတာမင္းအသိပဲ…
အဲဒီလုိ ငါက
ခ်စ္ၿခင္းအစအနေလးေတြကုိတူးေဖာ္
မင္းမရွိေပမယ့္လည္း…
ကေလးတစ္ေယာက္လုိ
ငါေပ်ာ္ဖူးပါတယ္….
သံသရာတစ္ခုလုံးရူးသြပ္မယ့္အလြမ္းကုိ
အ၀ါေရာင္စစ္စစ္မနက္ခင္းေတြၾကားမွာ
ကံၾကမၼာကငါ့ကုိခူးဆြတ္ေပးဖူးတယ္…
အဲဒီေခတ္တုန္းက
ငါလည္းေရာမဘုရင္တစ္ပါးလုိ႔ခမ္းနားခဲ့ဖူးတယ္
ေနာက္ေတာ့လည္းနိယာမေတြအတုိင္း
ငါက်ဆုံးခဲ့ရေပါ့…
ေသၿခင္းထက္ဆုိးတဲ့
ေလာကအက်ဥ္းတုိက္ထဲ…
အေမွာင္ထဲမွာ၀မ္းနည္းေနတတ္တဲ့
အရူးတစ္ေယာက္ေလ…
သံသရာကုိလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ဖုိ႔
အဆင္သင့္ဆုိေပမယ့္
ေနစြဲအလြတ္ေတြထဲက
ငါ့ႏွလုံးသားကုိဟစ္ေခၚမိေနဆဲ…။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment