Sunday, April 8, 2007

ဂုဏ္သေရရွိ ေန႔လည္စာ

အ၀စားထမင္းဆုိင္ေလးမွာ
ငါးရာတန္အႏြမ္းႏွစ္ရြက္နဲ႔
ကြၽန္ေတာ္မာန္တက္ေနတယ္။
(အေဖဘာဟင္းနဲ႔စားမလဲ)
လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္မွာ
ဒီအသံကုိဒီတစ္ခါပဲၾကားဖူးတာ
ကိုယ္႔နားကကိုယ္႔ကိုၿပန္မယုံခ်င္ဘူး….။

(မင္းထမင္းစားရမွာ ငါမ်ိဳမက်ပါဘူးကြာ)
တဲ႔ အေဖက
ကြၽန္ေတာ္ရုိးရိုးသားသားရွာေဖြထားတဲ႔
စာမူခပုိက္ဆံပါအေဖ......။

ဘ၀မွာကုိယ္၀ါသနာပါတဲ႔အလုပ္ကုိ
လုပ္ခြင္႔ရတဲ႔ကံတရားကလူတိုင္းမရၾကဘူးလို႔
ရုံးစာေရးအေဖက သက္ၿပင္းရွည္ခ်ၿပီးေၿပာတယ္
အေဖေကာ
၀ါသနာပါတဲ႔အလုပ္ကိုလုပ္ခြင္႔ရသလား
လုပ္ေနတဲ႔အလုပ္ကုိေကာအေဖ၀ါသနာပါလား
ကြၽန္ေတာ္မစဥ္းစားအားပါဘူး
ခ်စ္သူနဲ႔ေလွ်ာက္လည္ဖုိ႔ အေဖအိတ္ထဲက
ေထာင္တန္တစ္ရြက္အလစ္ႏွဳိက္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ေကာင္
ေက်ာင္းလခေတြကိုလိမ္ေတာင္းၿပီး
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဘီယာေသာက္ပစ္တဲ႔ေကာင္
အခုေန႔လည္စာမွာေတာ႔
ကုိယ႔္ကုိယ္ကုိ တစ္ခါ၀င္႔ၾကြားမိတိုင္း
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိတစ္ခါၿပန္ရွက္ရေနတယ္ .......အေဖ။

မိုးလွဳိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...