မုိးကုတ္စက္၀ုိင္း အစြန္းမွာ
လ၀န္းက ေမးတင္ၿပီးၾကည့္ေနတယ္….
ၾကယ္ကေလးရဲ႕ ရယ္သံေတြ
ၿပည့္ႏွက္ခဲ့တဲ့ ညေကာင္းကင္ထဲ
အလင္းေတြ…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ…
အနာဂါတ္ေတြ…
အေမွာင္ထဲက စိန္ပြင့္ေတြလုိ ၿဖဳိးၿဖဳိဖ်ပ္ဖ်ပ္
“ၾကယ္ကေလးရဲ႕ ရယ္သံေတြထဲမွာ ငါေၾကြသြားတယ္”
ဟင္းလင္းပြင့္ေကာင္းကင္ကုိ ထိစမ္းဖုိ႔
တတိယ ညဥ္႔ယံရဲ႕ အိပ္မက္ေတြမွာ အရူးအမူး
ၾကယ္ကေလးက ရယ္တယ္
ခုိးခုိးခစ္ခစ္နဲ႔ တကယ့္ အစစ္အမွန္အတုိင္းပဲ
ၾကယ္ကေလးရဲ႕ ရယ္သံေတြကုိ ဖမ္းဖုိ႔အတြက္နဲ႔
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အေမွာင္ဆုံးၿဖစ္ေအာင္
ထြန္းညွိပစ္လုိက္ရတာေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္
ည…က လမသာခဲ့ဖူး
ၾကယ္ကေလး ရယ္သံလြင္လြင္ေတြ
အဆုံးစြန္ဆုံးထိ ၾကားလုိက္ရတယ္
ငါဆုိတဲ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးပ်က္က်သြားေပါ့
ဘ၀ကဗလာနယ္ပါ
ၾကယ္ကေလးက အထပ္ထပ္ရယ္ေနတယ္
ၾကယ္ကေလးရဲ႔ ရယ္သံေတြထဲ ငါေၾကြသြားခဲ့တာ
ဘယ္ႏွၾကိမ္ေၿမာက္လဲ…။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment