Sunday, April 10, 2011

ေတာ္ကီေတြႏုိင္းေလာက္ရွိတဲ့ ကတက္

အကုန္လုံး ဒီအတုိင္းခ်ည္းပဲ
ဇယားေတြလည္းၾကည့္ေရႊ႕
အေကြ႔မလွရင္ေတာ့ သမုိင္း၀င္ၿပီး
အင္းစိန္ထိေပါက္သြားမယ္…
ေစ်းေမးတဲ့ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ၾကဳိက္သေလာက္ေသာက္ က်သေလာက္ရွင္း
ရႈံးထားတဲ့လက္သီးေတြပုိၿပင္းတယ္ဆုိတာ
ေက်ာ္ခ်င္ခြခ်င္ဆုိက္ကားနင္းလုိ႔ရတယ္
မလုပ္မရွိတုိင္း ေဂြကုိင္ခ်င္လုိ႔မရဘူး
ၿမင္ၿမင္သမွ်က အကုန္ေၾကးစားေတြပဲ
ရဲရင္မင္းၿဖစ္ မင္းၿဖစ္မင္းခံ
တန္ရာတန္ေၾကး ကုိ ေအာက္ရွိနဲ႔လက္ကုန္ မႏႈိက္နဲ႔
ဇြတ္မက်နဲ႔ ေနာင္တေတြတေလွၾကီးရသြားမယ္
အထာမကၽြမ္းရင္ ဒါလမ္းမဟုတ္ဘူးေပါ့
သူ႔အရပ္နဲ႔ သူဇာတ္ပဲ…
ခက္တာက ဇာတ္သမားေတြက
တစ္ခါလာလည္း ႏွစ္ခါလာလည္း
သုံးခါလာလည္း…
ဇာတ္အုိဇာတ္နာေတြ ဇာတ္ေခါင္းမကြဲေသး…။

မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...