Sunday, April 10, 2011

ေၾကကြဲေရာင္ ေကာင္းကင္

ေကာငး္ကင္က ေၾကကြဲတဲ့အေရာင္နဲ႔

ငါကလည္းေမွာင္ေနတယ္

မင္းက အိပ္မက္ေတြကို ၿငင္းတဲ့

ဓမၼဠိဌာန္သမား

ငါက သခ်ာၤတစ္ဆုိအၿမဲတမ္းက်တဲ့

အတြက္အခ်က္မေကာင္းတဲ့ေကာင္ေလး

ငါ့ စာလုံးေပါင္းေတြမွားခဲ့တယ္

ငါ့အသံထြက္ေတြလြဲခဲ့တယ္

ဘ၀ဆုိတာ ငါမကၽြမ္းက်င္ပဲ

၀င္ၿပဳိင္ရတဲ့ အားကစားနည္း

ငါက အခ်ိန္ရွိသမွ်ပ်င္းရိခ်င္တယ္

မင္းကုိ ေမတၱာထားဖုိ႔က ၿခြင္းခ်က္ေပါ့

ညီမေလးေရ

ေမွာ္ဆရာမေရ

တကယ္ေတာ့ၿပက္လုံးပါ

မင္းနဲ႔ တစ္ေလာကလုံးရယ္ဖုိ႔

ငါရဲ႕ အတီး

အတ.. ကၾကဳိးေတြ

မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...