တိမ္ေတြဖြင့္ၿပတဲ့ညေနခင္းအတုိင္း
အပ်င္းၾကီးတဲ့ငါဟာ
လမ္းမကုိေမွ်ာ္ေငးၾကည့္…
ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မလာေတာ့တဲ့ ေသာၾကာေန႔မ်ားဆီ…
ဒါဟာ
ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းမေပၚမွာ
မီးနီၿဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့ နံပါတ္ၿပားမတပ္ထားတဲ့ ကားတစ္စင္းလုိ႔
ၿငင္းခုန္စရာမလုိပဲ အလုိလုိ သိမႈေဗဒလုိ
ဘယ္အရာကုိ ဘယ္ေလာက္ထိမွန္ခြင့္ၿပဳမွလည္း…
ဘီယာပရုိမုိးရွင္းေတြနဲ႔အၿပဳိင္
ငါတို႔ ယုိင္ႏြဲ႔သြားရတဲ့ စိတ္ထား…
ၾကက္ေၿခခတ္ေတြမ်ားတဲ့အခါ
သက္ေသၿပခ်က္ေတြကေကာ ဘာအသုံး၀င္ဦးမွာလည္း
ေသြးထားတဲ့ဓားေတြေကာ ေတြးထားတဲ့တရားေတြလည္း
ထက္ၿမက္ပါေစ…
အေမွာင္စစ္စစ္ၾကား..ေရာင္စုံမီးမ်ားလင္းလွ်က္…။
မုိးလႈိင္ည
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူတုိ႔အဆုတ္၊ ထားခဲ့ၿမဳပ္သည့္ ဗုံးငုတ္ တုိက္မွား၊ ေမာင္ေၿပာက္က်ားကုိ ရြာသား ရြာသူ၊ ေမးၾကၿမဴသည္ အူအူယမ္းေငြ႔ထတုန္းတည္း။ အေမာင္...
-
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူ႕ကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီကကို မတက္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ရပ္ေနသလုိလို သူသြားေနသလိုလို၊ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူမွ မသြားဘူး ဘယ္သူမွမရပ္ဘူး သြားတယ္ရပ္တယ္ဆိုတ...
No comments:
Post a Comment