Sunday, January 23, 2011

အစိမ္းေသ

ဘယ္ကစေလာင္ကၽြမ္းရမယ္မသိ
ဓားရုိးကုိ ဓားရုိးအတုိင္း ကမ္းခဲ့ရတဲ့
ေန႕ေတြပဲ

ေသကြဲရွင္ကြဲေတြၾကား
မေသမရွင္ က်န္ရစ္ခဲ့ရတဲ့
ေန႕ေတြပဲ

ခုလည္း
တေညာင္ေညာင္ေအာ္ျမည္ေနတဲ့ နာရီက
ည(၁၁)နာရီခြဲျပီတဲ့
ညနဲ႕ (၁၁)နာရီကလည္း
ငါ့ကုိ ခြဲျပန္ေပါ့
‘ငါ’……
‘ည’….
‘၁၁နာရီ’…
ခြဲျပီ။

ပါရမီအခံကုိက
လြမ္းတတ္တာပါ ‘ကုိယ့္သင္းရနံ႕ေလးရယ္’

မင္းကေလးရဲ႕ခၽြဲႏြဲ႕သံမွာေတာင္
တတိယႏုိင္ငံရဲ႕ ‘အလံ’ ေတြပါတယ္။

မဟာယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးရယ္
ဥကၠဌၾကီး ‘ေမာ္’ မယားငယ္ယူတာကအစ
အားက်မိတယ္

ကေလးေတြက ေျမတလင္းမွာ
ဘုရားစာကုိ ကစားစရာလုပ္လုိ႕
လူၾကီးေတြက အိမ္ဦးခန္းမွာ
ေလးခ်ဳိးကဗ်ာကုိ ကစားစရာလုပ္လုိ႕

ပင္ဒါဝက္ဝံေလးေတြ မ်ဳိးတုံးေတာ့မယ္
ကိုယ္လည္း ဆႏၵမဲ မေပးဖူးေသးဘူး

သံသရာဟာ သံသရာအတြက္
သံသရာဟာ ျပည္သူ႕အတြက္
သံသရာဟာ ဘယ္သူ႕အတြက္မွ မဟုတ္ဘူး

ဘဝမွာ
ဘဝရွင္မင္းတရားၾကီးလည္း မျဖစ္ခ်င္ပါ

ဆံပင္ျဖတ္လုိက္
ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္
အရက္ျဖတ္လုိက္
ျပီးေတာ့….
လက္ကုိပါ ျဖတ္လုိက္

ရုပ္နဲ႕နာမ္မွာ
ရုပ္က နံတာလား
နာမ္က နံတာလား
ဘုရားသခင္က ဂ်ဳိင္းပတ္ေစာ္နံတယ္

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိ
အမီလိုက္ၾကေလာ့
ေပါင္မုန္႕ပုံပန္းခ်ီကားဆြဲျခင္းျဖင့္
ငတ္မြတ္ျခင္းကုိ ေပ်ာက္ေအာင္မတတ္ႏုိင္
သုနာတုေမ ဘေႏၱ သံေဃာ
……….
……….
ေဟာ……
ေလထဲ တေထာင္းေထာင္းေမ်ာလုိ႕
အမ်ွေဝသံေတြလား
ကိုယ္မၾကားလိုက္မိဘူး။ ။

(ေကာရိသ္ႏုၾသဝါဒ ပထမစာေစာင္ အခန္းၾကီး (၁၄)၊ အခန္းငယ္ (၁)
အမ္စတာဒမ္ျမဳိ႕လယ္တေနရာက ဆုိင္းဘုတ္၊ ကမၼဝါစာ)

သစ္ေကာင္းအိမ္
၂၀၀၆၊ေအာက္တုိဘာ

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...