Saturday, September 18, 2010

၄.၃.၂.၁.၀

Edit
၄.၃.၂.၁.၀
by Moe Hlaing Nya on Saturday, 18 September 2010 at 14:43

၄.၃.၂.၁.၀

ခ်ာခ်ာလည္ ကမာၻၾကီးထဲ၀င္ထုိင္

ယုိင္လဲမသြားေအာင္

ကုိယ့္အသက္ေလးက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထား

တစ္ကဒ္ၿပီးတစ္ကဒ္

တစ္ခန္းၿပီးတစ္ခန္း

ဇာတ္လမ္းကရွည္လာတယ္

ဇာတ္သိမ္းကမလွေတာ့ဘူး

ေနမ၀င္ခင္အထိ...။



၄.၃.၂.၁.၀

ဘ၀ထဲခုန္ခ်လုိက္

ေလထီးဖြင့္မရေတာ့ဘူး

ထုံးစံအတုိင္း

ကံေကာင္းေထာက္မတာက

သစ္ကုိင္းနဲ႔ၿငိေနတယ္

ခ်က္ၿခင္းၾကီးေတာ့မေသဘူး

အဆက္အသြယ္ေတြအကုန္ၿပတ္ေတာက္ၿပီ

ဒီခရီးၿပီးပါ့မလား

တစ္ေန႔တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေတာ့မွမေရာက္လား...။



၄.၃.၂.၁.၀

ေၾကာက္သြားၿပီ

ဒီထက္ပုိစြန္႔စားလုိ႔မရေတာ့ဘူး

အရင္းအႏွီးေတြသိပ္မ်ားလြန္းေနမလား

အခ်ိန္တန္ရင္

ႏုတ္ထြက္ေပးဖုိ႔ေတာင္းဆုိၾကလိမ့္ဦးမယ္

အစကတည္းကရႈပ္ေထြးၿပီးသား

ဒီေနရာကၾကည့္ရင္ အရင္းအတုိင္းၿမင္ရတယ္

ေၿခတစ္လွမ္းမွာရင္ အသြားကေတာ္ေတာ့...။



၄.၃.၂.၁.၀

အသံဖလွယ္ပုံၿခင္းမတူဘူး

ၿမင္သိမႈေတြမွာအေႏွာင့္အယွက္ရွိေနပုံပဲ

ဒီမွာအေႏွာင့္အသြားမလြတ္ဘူး

ေနာက္ထပ္နည္းနည္းထပ္ေရႊ႕

မေရြ႕ေတာ့ဘူး၊ မေရြ႕ႏုိင္ဘူး

ေနာက္ထပ္တန္ခ်ိန္ေတြထပ္ပုိးရင္

ထိန္းထားဖုိ႔မလြယ္ေတာ့ဘူး..



၄.၃.၂.၁.၀

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေမွာင္က်သြားပါၿပီ...။

မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...