ဗီလိန္

ဟိုး....ဇာတ္လမ္း အစကတည္းက

ကိုယ့္ဓါးကိုယ္ဆြဲ ရင္၀ကိုစိုက္ျပီး

ရဲရဲၾကီးေသပလိုက္ဖို႔ေကာင္းတာ

ခုေတာ့ အဲဒီ ခပ္ည့ံညံ့ ဇာတ္၀င္ခန္းမွာ..

လြမ္းခ်င္ရက္နဲ႔ ၾကမ္း

ၾကမ္းခ်က္ရက္နဲ႔ လြမ္းေနရတာ

အမည္မဲ့ ဒါဏ္ရာေတြကိုပဲ တခုတ္တရ..

ဒီ ဘ၀ၾကီးကိုက ေျခာက္ေသြ႔ အက္ကြဲလြန္းတယ္..



ကိုယ့္ကိုယ္တုိင္ နာက်င္ေနရတဲ့ ဇာတ္မွာ

က်ဳပ္က ဘယ္သူ႔ကို ၾကင္နာေပးရဦးမွာလဲေျပာ ဇာတ္ဆရာ..!

မိုက္လက္စနဲ႔ ကန္းကုန္ေအာင္ဆက္မိုက္ပါရေစေတာ့..

ခင္ဗ်ား ဓါးခ်က္တိုင္း က်ဳပ္ရင္၀ကို တည့္တည့္မွန္တာခ်ည္းပါပဲ..

က်ဳပ္ က်ရႈံးျခင္းမွာ ခင္ဗ်ာ့ ပရိတ္သတ္လက္ခုပ္သံေလ ..

က်ဳပ္ မ်က္ရည္ဟာ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုး ဇာတ္ကြက္ေတြေပါ့..

ဒီ ရင္က်ိဳးေပၚနင္းေျခသြားရင္း ဆုေတြအလီလီ ဆြတ္ခူးေပေတာ့ ဇာတ္ဆရာ ..

ျပင္ဆင္ခြင့္ မရွိ၊

ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိတဲ့ ဒီဇာတ္ရုပ္ကို ခင္ဗ်ားၾကီး အလိုက် က်ဳပ္ 'က'ခဲ့တာ..

ေရႊ႔စရာအကြက္ေတြ ကုန္ရင္

က်ဳပ္ကို ထိုးေၾကြး ..ခင္ဗ်ားလက္ထဲက နယ္ရုပ္ဟာလည္း က်ဳပ္ပဲတဲ့ေလ..



ေလာဘၾကီးတဲ့ ဇာတ္ဆရာေရ...

ခင္ဗ်ား လက္နဲ႔ ေရးတဲ့ ဇာတ္ညႊန္းမွာ

က်ဳပ္တစ္ဘဝလံုး စုတ္ၿပတ္သတ္သြားျပီပဲ

ေနာက္ဆံုး ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာေတာ့ ခပ္ၿပင္းၿပင္းေလးရယ္ေမာပါရေစလား...

ယံုထားလိုက္စမ္း

အဲဒီ 'ကဒ္' တစ္ခြန္းတည္းနဲ႔တင္

က်ဳပ္ ႏွလံုးသားကို ထိုးခြဲ သတ္ျဖတ္ပစ္နုိင္တယ္ဆုိတာေလ ..

'ရသ' ေျမာက္ပါတယ္ဗ်ာ ..

ခင္ဗ်ားရဲ့ ရိုက္ခ်က္တိုင္းမွာ

စနစ္တက် ရႈံးနိမ့္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ေပါ့...

ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့ ကားလိတ္ခ်သင့္ျပီ ဇာတ္ဆရာ ...

ဒီဇာတ္လမ္းကို ဖလင္တလိပ္စာ ျပန္မစခ်င္နဲ႔

နိုးလိုက္ ေမ်ာလိုက္ ျပိဳလဲလိုက္နဲ႔ အရိုင္းဆန္တဲ့ ညေတြထဲမွာ

က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း ပဒိုင္းပင္လို ပြင့္ေနရတာ..

ဘာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အစုတ္အျပတ္ေတြမွ

သမန္ကာလွ်ံကာ ထပ္မေပးနဲ႔..

ဖြာလန္ၾကဲ မာနေတြနဲ႔ က်ဳပ္ ...

ေပ်ာက္...ဆံုး...လက္...စ...နဲ႔...ေပ်ာက္...ဆံုး...ေန...ပါ...ေစ့...ေတာ့...ေလ




[Summerway]