အေပၚထပ္ ထပ္ခိုးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ အေမနဲ႔ညီမေလး၊ ေအာက္ထပ္အိပ္ခန္းထဲမွာ ေစာင္ကိုျခင္ေထာင္အျပင္ကန္ထုတ္ ထားတဲ့ ေမာင္ေလး၊ ဧည့္ခန္းထဲမွာ အစ္မအႀကီးဆံုးျပန္လာခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚ သြားရည္ေတြ က်ေနတဲ့ အေဖႀကီး၊ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေအာက္မွာ အၿမီးမွန္းေခါင္းမွန္းမသိေအာင္ေခြေနတဲ့ ေရႊဝါ။
ေျခရင္းအိမ္က ကုလားလင္မယားက အာေခါင္ျခစ္ၿပီး ရန္ျဖစ္ေနတယ္။ ေခါင္းရင္းအိမ္က ၁၀တန္း သံုးခါက်ထားတဲ့ ေကာင္မေလးက အသံတိမ္ဝင္သြားတဲ့အထိ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္စာက်က္ေနတယ္။ အဖိုးႀကီး အဖြားႀကီး ျပန္မလာေသးတဲ့ အေပၚထပ္ကကေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေျပးလႊားေသာင္းက်န္းေနတယ္။ ေရေမာ္တာေတြ ဖြင့္ထားတယ္။ လမ္းထိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က ေအသင္ခ်ိဳေဆြကို ၃၆ ေခါက္ထပ္ဖြင့္တယ္။ လမ္းေပၚမွာ ကိုးလိုးကန္႔လန္႔ ရပ္ၿပီး Taxi တစ္စီးက ကားတံခါးကိုဖြင့္လိုက္တယ္။ လမ္းပိတ္သြားလို႔ မေက်နပ္တဲ့ Taxi ေနာက္ကဆိုက္ကားဆရာက တဂင္ဂင္နဲ႔ Bell တီးတယ္။ ဆိုက္ကားေနာက္က ၄၃ ဘတ္စ္ကားဆရာက ေဒါသနဲ႔ ဟြန္းကိုဖိခ်လိုက္တယ္။ “ပြမ္ ပြမ္”။ ကားႀကီးဟြန္းသံေၾကာင့္ မုဒ္ေအာက္သြားတဲ့ အေပၚထပ္ရဲ႕အေပၚထပ္မွ ဂစ္တာတီးေနတဲ့ ေကာင္ေလးက ေတာက္ေခါက္လိုက္တယ္။ ဂစ္တာတီးေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ေျခရင္းခန္းက အဖြားႀကီးက ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ လမ္းထိပ္ကိုေခါင္းထုတ္ၿပီးစပ္စုတယ္။ ကားႀကီးရဲ႕ဟြန္းသံေၾကာင့္ပဲ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့လင္မယားအေပၚထပ္ က ညားကာစဇနီးေမာင္ႏွံတို႔ ေမြ႕ယာေပၚမွာ ခႏၶာကိုယ္ေတြ ေခတၱခဏကြာသြားၾကတယ္။ ကားဟြန္းသံရပ္သြားၿပီး ဘယ္အခန္းကလဲမသိဘူး ေမာ္တာထပ္ေမာင္းတယ္။ ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ၃၇၊ စာက်က္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးအိမ္ေပၚထပ္က ေရေမႊးနံ႔ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေကာင္မေလးသံုးေယာက္က တံခါးကို ဂ်ိဳင္းကနဲပိတ္လိုက္ၿပီး ေဒါက္ဖိနပ္သံတေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ ေအာက္ကိုဆင္းလာၾကတယ္။ အရက္နံ႔ခ်ဥ္ခ်ဥ္စူးစူးနဲ႔ သူတို႔အေပၚထပ္ကိုတက္သြားၾကတဲ့ သူတို႔နားမလည္တဲ့စာေတြကို ေရးတဲ့ေကာင္ႏွစ္ေကာင္ကို ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕လိုက္ၾကတယ္။ စာက်က္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးအေပၚထပ္ရဲ႕ အေပၚထပ္က တယ္ရီလာေခြးေလးဟာ သခင္နံ႕ကိုရလိုက္လို႔ထင္ရဲ႕ အသံေသးေသးေလးနဲ႔ တဂစ္ဂစ္ေဟာင္ေနတယ္။
ထပ္ခိုးခန္းေလးထဲမွာ အငယ္မက သူ႕အေမကိုခြလိုက္တယ္။ အိပ္ဆဲ။ ျခင္ေထာင္ထဲက ေကာင္ေလးက ေစာင္တင္မကဘူး လက္ေရာေျခေထာက္ပါ အျပင္ကိုထြက္ေနၿပီ။ အိပ္ဆဲ။ “ဖုတ္” ကနဲ အေဖႀကီးရဲ႕လက္က ပက္လက္ကုလားထုိင္ေပၚမွ ျပဳတ္က်တယ္။ အိပ္ဆဲ။ ေရႊဝါေလးကေတာ့ ပံုစံမပ်က္ေခြေခြေလး။ အိပ္ဆဲ။ အိပ္ၿမဲ။ အိပ္လွ်က္။
No comments:
Post a Comment