မရယ္ရတဲ့ ကုိယ့့္ၿပက္လုံးေတြနဲ႔ကုိယ္
မီးပြိဳင့္ေတြ နီလုိက္စိမ္းလုိက္၀ါလုိက္
အဲဒီလုိမဟုတ္မွန္းသိသိနဲ႔
အခ်ဳိးေၿပေၿပငါကလမ္းၿဖတ္ကူးလာတာပါ…
နင္ကေရာ.. ဘယ္လုိဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔
လြဲေခ်ာ္ေနမွာပဲ…
ၿပန္မလာမွန္းသိသိခ်ည္းနဲ႔
ဒီလမ္းမၾကီးကုိငါေငးေနတာ ၾကာၿပီ
ပ်င္းပ်င္းရိရိ ေတြေတြေ၀ေ၀
အခုေနေနတဲ့ အခုိက္အတန္႔ေလး
နင့္စိမ္းစိမ္းကားကားမ်က္၀န္ေတြၾကား
ငါ က အစိမ္းလုိက္ၾကီးေသေနတဲ့ အစိမ္းေသ…
ပင္လယ္ေတြ အထပ္ထပ္ၿခားလည္း
မနက္ခင္းေတြက အတူတူ
အခုေတာ့ နင္ကေႏြဦးရာသီထဲမွာ
ငါက ညဆယ့္တစ္နာရီအထိ စာထုိင္ဖတ္လုိ႔
အၿပင္သိပ္မထြက္ၿဖစ္ဘူး
မရယ္ရတဲ့ၿပက္လုံးေတြကုိ ငါမေငးမိေတာ့
ဒီတစ္ခါေတာ့ တစ္ေယာက္ရယ္သံ တစ္ေယာက္ၾကားေအာင္
ဂ်ီေတာ့ပ္က ေကာ္နက္ရွင္ရလုိ႔
ငါကေတာ့ ထုံေပေပ.. နဲ႔ရယ္တယ္
ဟာသေတြပါပဲ.. မရယ္ရတဲ့အၿပင္
နင္နဲ႔ငါ အေ၀းၾကီးမွာ.. တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ရယ္ေမာပစ္လုိက္ၾကတယ္..
ဟာသပဲ…
ႏွလုံးသားကုိယ္စီငုိေၾကြးလုိ႔
မုိးလႈိင္ည
