Friday, July 25, 2008

စည္းအၿပင္က စေနညအတြက္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေကာ္ဖီတစ္ခြက္

စေန

ငါတုိ႔အတြက္ေတာ့

ဦးညႊတ္ေပးရတဲ့အႏုပညာ..

မင္းၾကြခ်ီလာတဲ့လမ္းမွာ

လူဗလာေတြလက္ပန္းေပါက္

ေၿခေၾကာက္ေၿပာေရာ့မယ္...

မလုိပါဘူး….

အႏုပညာစစ္စစ္ကလြဲရင္

လူ႔ဘ၀မွာဘာမွမလုိဘူး

ေစာက္ရူးကုိဘုရားထူးၿပီး

လူလူခ်င္းမူးရမ္းရဲယုံနဲ႔ေတာ့

ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္လုံၿခဳံၿပီလုိ႔ထင္ခ်င္သူမ်ားအတြက္

တရားလည္းရွိတယ္….

ဓားလည္းရွိတယ္….

ရဲရင္ထြက္ခဲ့ေလ…

၀ိဥာဥ္ခ်င္းရုိက္ခြဲ…

အသက္ခ်င္းလဲၾကည့္ၾကတာေပါ့…

သမုိင္းမရွိရင္ေတာ့…

မင္းအၿပစ္နဲ႔မင္းခံ…

ငရဲလမ္းဆုိလည္းေနာက္မလွည့္ေၾကးေလ….။

မုိးလႈိင္ည

3 comments:

  1. မိုက္ပ
    ကိုၿဖိဳးဆီမွာလဲ ဖတ္ခဲ႔ၿပီ :)
    မစေနနဲ႔ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ စည္းအျပင္ကလူနဲ႔
    အႏုပညာကိုယ္ခံအားေတြကျဖင့္ ေတာင့္တင္းၾကံ႔ခိုင္လွပါရဲ႕ဗ်ားး။
    စာေပေရာင္းရင္ ၃ဦး အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခင္ဗ်ား

    ReplyDelete
  2. ဘာလဲေအ့ ညည္းတို႔ႏွစ္ေကာင္
    ေခ်ာက္ခ်တာလား
    မေျပာမဆိုနဲ႔ လူကိုအံ့ၾသေအာင္လုပ္တယ္
    ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.... ကဗ်ာအတြက္
    ေက်းဇူး ဟုတ္တီးတီးတင္ပါတယ္ း)

    ReplyDelete
  3. ဘာမွ မလဲဘူးေအ့ ... ညည္းတို႔ႏွစ္ေကာင္က ေခ်ာက္ခ်တယ္ဆိုတာ သိုင္းက်မ္းအသစ္ကို ေတြကေအာင္ဖန္တီးေပးတာေအ့ ... ၀ိညာဥ္ခ်င္း႐ိုက္ခြဲမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ ... ဟဲ ... ဟဲ ... သားသားေၾကာက္ေၾကာက္ေနာ္ ...
    ကိုၿဖိဳး

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...