ဒီလုိ
ခုိင့္ခံ့တဲ့ေၿမၾကီးသားေတြ အတုိင္းပဲ
သံသရာဟာ လည္မြတ္တည္တံ့ေနတယ္
ေနေတြၿခစ္ၿခစ္ေတာက္
မုိးေတြသိပ္သည္းသည္း
မလုိအပ္ပဲေတြးေခၚေနရတာထက္စာရင္
မေခၚပဲေပၚလာတဲ့အေတြးေတြကပုိေကာ
ကားမွတ္တုိင္မွာလည္း
ကုိယ္နဲ႔မသက္ဆုိင္တဲ့ေခၚသံေတြ
၀ယ္မလုိ႔ၾကည့္ေနတာအစ္ကုိ…
လုိက္မလားသြားမေခၚနဲ႔
ယာဥ္ေနာက္လုိက္ေတြရဲ႕စကား
ေလထုထဲၿဖတ္တုိးသြားတယ္
ရွစ္..ရွစ္.. မသိမသာငဲ႔သြားတဲ့ေခါင္းက
ႏႈတ္ခမ္းနီထူထူေကာင္မေလးရဲ႕
ဘယ္သြားမွာလည္း မ်က္စပစ္စကားနဲ႔တည့္တည့္တုိးလုိ
ငရဲကုိသြားမွာ..
ဒီမွတ္တုိင္မွာ ငရဲကုိသြားမယ့္ကားလုိင္းမရွိဘူး
သူမလည္ေခ်ာင္းတဲ့ ညွစ္ခ်လုိက္တဲ့ ခပ္အစ္အစ္
အသံေလးထြက္လာတယ္…
မင္းနဲ႔အတူတူဆုိ ငရဲဆုိတာလြယ္လြယ္ကူကူပဲ
ပူပူေလာင္ေလာင္ အရက္ဘားထဲ၀င္ထုိင္လုိက္တယ္
မနက္ကတည္းက မေက်နပ္တဲ့စိတ္က
ဘီယာႏွစ္ခြက္ထက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပုိေစ်းၾကီးတာပဲ
ေဆးလိပ္ကုိမီးၿငိတဲ့စာသားထည့္ေ
တီဗီြခ်န္နယ္ေတြမွာလုိ႔ ၿဖဴၿဖဴအတုံးတုံးေတြနဲ႔ကာမွာလား
ကုိယ့္စာသားမွာ ၁၈ႏွစ္ေအာက္မဖတ္ရ သတိေပးစာထည့္ရမလား
လူသားသည္ငရဲကလာၿပီး ငရဲသုိ႔သြားသည္.။ ဘယ္သူမွမဆုိမမိန္႔တာကုိ
ကုိယ္ေခါင္းထဲ ေရာက္ေရာက္လာတာမ်ဳိး…
ဘ၀ဟာ အဓိပါယ္မရွိပါဘူးကြာ ဆုိတဲ့အသံမ်ဳိးၾကားရင္
အဓိပါယ္မရွိ အဓိပါယ္ရွာေနသလုိ စဥ္းစားမိတယ္…
အခုေခါင္းစဥ္လုိ ၾကဳိေၿပာထားရင္ ဖတ္ရတဲ့လူမွာ
၀န္ထုပ္၀န္ပုိးကင္းမလားလုိ႔…
ကုိယ္က အၿမဲတမ္းကုိယ္လြတ္ရုန္းဖုိ႔ ၾကဳိးစားတတ္တဲ့ လူေလ.။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment