Thursday, July 29, 2010

တတိယအၾကိမ္ လက္မထပ္မီ ရက္ပုိင္းအလုိ…

ဒီလုိပါသူငယ္ခ်င္းရ
ငါကအလုပ္အရမ္းမ်ားတယ္ေလ
အလုပ္မ်ားထဲၾကားထဲက အိမ္ေထာင္ႏွစ္ဆက္က်တယ္ဆုိေတာ့
မင္းငါ့ကုိ ေတာ္ေတာ္ကၿမင္းတဲ့ေကာင္လုိ႔ မွတ္ခ်က္မေစာပါနဲ႔ဦး
ငါက အသက္ၾကီးမွ အိမ္ေထာင္က်တာ
မင္းလည္းအသိသားပဲ…
လူငယ္ဘ၀ကေတာ္ေတာ္ရုန္းကန္ခဲ့ရတာ
တစ္ရက္ေတာ့ကြာ…
ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုစာေလာက္ၿပတ္သြားလုိက္ၿပန္တြဲလုိက္နဲ႔
မေရမရာ ငါ့ငယ္ခ်စ္ၾကီးက ငါ့ဆီကုိေရာက္လာတယ္
အဲဒီအခ်ိန္က မုိေတြသည္းေနတဲ့ ညေနေစာင္းၾကီး
သူမလည္း မုိးစက္ေတြစုိရႊဲေနတယ္
သူမမ်က္ႏွာေပၚမွာလည္း ေၿဖရွင္းရခက္တဲ့အရႈပ္အေထြးေတြရွိေနပုံပဲ
အဲဒါနဲ႔ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အေႏြးဓါတ္ေကာင္းေကာင္းရတဲ့
ေကာ္ဖီဆုိင္တစ္ဆုိင္ကုိသြားၾကတယ္…
ငါလည္း သူ႔ကုိ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အခုေကာ္ဖီေသာက္မွာ
ႏွစ္ေယာက္စလုံးအက်ဳိးမရွိႏုိင္မယ့္ ဘယ္လုိစကားမ်ဳိးနဲ႔မေၿပာပါနဲ႔လုိ႔ ေၿပာထားလုိက္တယ္…
ပထမေတာ့သူလည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္းၿဖစ္သြားတယ္…
ငါလည္းအခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံပဲ
ေကာ္ဖီေတြအေၾကာင္း မုိးရာသီအေၾကာင္း Just for Laugh ေတြေၿပာေနလုိက္တယ္
ညေနခင္းထဲမွာ အေရးတၾကီးခ်ိန္းဆုိမႈေတြရွိေပမယ့္
သူမနဲ႔သုံးနာရီၾကာ ထုိင္စကားေၿပာၿဖစ္တယ္…
အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူငါ့ကုိလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတယ္..
ငါ့အသက္လည္းသိပ္မငယ္ေတာ့တာနဲ႔
ပထမအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္က်တယ္ေပါ့…
လက္ထပ္ခြင့္ၾကဳိမတင္ထားလုိ႔ ေကာ္ပုိရိတ္က
ငါ့ကုိ ဟန္နီမြန္းထြက္ခြင့္မေပးဘူး..
ေအးေအးေဆးေဆးအတူေနရဖုိ႔ ငါတုိ႔ေႏြဦးေပါက္အထိေစာင့္ခဲ့ရတယ္…
ဒီလုိနဲ႔ေလးငါးႏွစ္ၾကာသြားတယ္…
ပုံမွန္အတုိင္းပဲ ငါအလုပ္ေတြမ်ားေနတုန္းပဲ..
ညဆုိအိမ္ကုိ မုိးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္မွာၿပန္ေရာက္တယ္..
မနက္ဆုိ ကေလးေတြမႏုိးေသးဘူး ငါအလုပ္ထဒုိးရတယ္…
မိသားစုပုိင္ ကုမဏီတစ္ခုေထာင္ထားရသလုိ
ငါအမႈေဆာင္လုပ္ေနတဲ့ေကာ္ပုိရိတ္ကလည္း
လုပ္ငန္းခြဲေတြ ထပ္တုိးခ်ဲ႕ရတယ္…
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငါ့မိန္းမဟာ ငါ့အတြက္အေဖာ္မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး
လုပ္ငန္းကိစၥေတြ စီမံတာကအစ
အေထြေထြ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ အဆုံး
ငါ့အတြင္းေရးမႈးလက္ထဲအပ္ထားရတယ္…
ဘယ္ေလာက္ထိအေၿခအေနဆုိးသလည္းဆုိေတာ့ ငါအားကစားလုပ္ခ်ိန္.
သတင္းစာဖတ္ခ်ိန္.. ေကာ္ဖီေသာက္ခ်ိန္ကအစ.. အတြင္းေရးမႈးအာဂ်င္ဒါနဲ႔သြားေနရတာ
သူမက ငယ္ရြယ္ဖ်တ္လတ္ၿပီး.. ငါစိတ္တုိင္းက်ကုိသိတယ္
ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အေထာက္အကူအမ်ားၾကီးရတယ္..
လက္တြဲလုပ္ေဆာင္တဲ့ သုံးႏွစ္အတြင္း ဘာအမွားအယြင္းမွမရွိဘူး..
အဲဒီ့၀န္ထမ္းေကာင္းကု ိ ငါလက္လႊတ္လုိ႔ၿဖစ္ပါ့မလား…
တစ္ရက္ေတာ့ သူမအလုပ္ထြက္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာတင္တယ္
ငါလည္း တစ္ပါတ္စဥ္းစားပါဦးဆုိၿပီး ေၿပာလုိက္တယ္..
တကယ္ တစ္ပါတ္လုံးလုံး စဥ္းစားခန္း၀င္ေနရတာက ငါ…
ေနာက္တစ္ပါတ္က်ေတာ့ငါသူ႔ကုိလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းရတာပဲ…
မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ မိသားစုကုမဏီကုိအၿပီးအပုိင္လႊဲေပးလုိက္တယ္
ငါအလုပ္လုပ္တဲ့ေကာ္ပုိရိတ္မွာ ငါက ဒါရုိက္တာ ဘုတ္အဖြဲ႔၀င္ၿဖစ္လာတယ္..
ရွယ္ယာအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ငါနဲ႔ ငါ့ပါတနာေတြလက္ထဲမွာ…
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆုိတာ ေၾကြတစ္လက္ ၾကက္တစ္ခုန္ပါ
ငါငယ္ငယ္က ဆင္းရဲတာ မင္းလည္း အသိသားနဲ႔
ငါကေလာဘလည္းမၾကီးခဲ့ပါဘူး
နယ္ဘက္မွာ စုိက္ပ်ဳိးေရးၿခံေလးနဲ႔ စာေအးေအးေဆးေဆးေရးခ်င္တယ္လုိ႔
မင္းကုိငါ ခဏခဏေၿပာဖူးတယ္ေလ…
မင္းအိမ္ေထာင္ၿပဳတုန္းက ငါေၿပာခဲ့ဖူးတဲ့ဟာသကုိ မွတ္မိေသးလား..
ပထမအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာ မသိနားမလည္လုိ႔
ဒုတိယအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာက ရူးသြပ္တာ
တတိယအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာက မုိက္မဲမႈလုိ႔…
အခု ငါ့ဘ၀က ေအးခ်မ္းေနၿပီ..
မထင္မွတ္တဲ့အလွည့္အေၿပာင္းမွာ.. ငါစီးပြားေရးေတြ လုံးလုံးဆုံးရႈံးသြားတယ္
ငါ့အတြင္းေရးမႈးေလးလဲ တၿခားေကာ္ပုိရိတ္ကုိလြင့္သြားတယ္..
ငါ့မွာ ေငြၿဖစ္လြယ္တဲ့ အမာခံပစၥည္းတခ်ဳိ႕က်န္ခဲ့တယ္ေလ..
အဲဒါေလးေတြေရာင္းၿပီး..
နယ္ၿမဳိ႕ေလးမွာ သေၿပၿခံစုိက္စားေနတယ္
ေအးခ်မ္းတယ္ကြာ… မင္းကုိလာလည္ေစခ်င္တယ္
လာမယ့္ တနဂၤေႏြမွာ ရြာတြဲဖက္ေက်ာင္းက ဆရာမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔
လူၾကီးစုံရာေရွ႕မွာ တတိယအၾကိမ္လက္ထပ္မလုိ႔…
ႏွစ္ေယာက္စလုံးခ်စ္ၾကတယ္ဆုိပါေတာ့ကြာ..
အဲဒါမင္းကုိဖိတ္ခ်င္လုိ႔ ငါတကူးတကလာခဲ့တာပဲ..
တတိယအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာဟာ မုိက္မဲတာပဲလုိ႔ဆုိရင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ဒီတစ္ခါတည္းပါ…။


မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...