ေႏြရာသီရဲ႕ တံစက္ၿမိတ္မွာ
Friday, November 7, 2008
ေႏြရာသီရဲ႕တံစက္ၿမိတ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူတုိ႔အဆုတ္၊ ထားခဲ့ၿမဳပ္သည့္ ဗုံးငုတ္ တုိက္မွား၊ ေမာင္ေၿပာက္က်ားကုိ ရြာသား ရြာသူ၊ ေမးၾကၿမဴသည္ အူအူယမ္းေငြ႔ထတုန္းတည္း။ အေမာင္...
-
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူ႕ကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီကကို မတက္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ရပ္ေနသလုိလို သူသြားေနသလိုလို၊ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူမွ မသြားဘူး ဘယ္သူမွမရပ္ဘူး သြားတယ္ရပ္တယ္ဆိုတ...
ေႏြရာသီရဲ႕ တံစက္ၿမိတ္မွာ
ReplyDeleteခုိတြဲေနတဲ႔ မိုးေရစက္ေလးလဲ
ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ေတြ႔ေတာ႔
ကႏၱာရထဲကို
ရြာခ်ခဲ႔ေပါ႔…
ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေလးကို သေဘာက်လို႔ ကဗ်ာစပ္ၾကည္႔လိုက္တာ ကိုမိုးလႈိင္ေရ…။
ကမၻာႀကီးကို မေမးရက္ေပမယ္႔ ကဗ်ာေတြေတာ႔ ေရးထြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါေနာ္…တစ္ေန႔တစ္ျခား ပို ပိုက်ယ္ျပန္႔လာတဲ႔ ကႏၱာရ ႏွလံုးသားေတြအတြက္ ကဗ်ာဆိုတာ အသက္ကယ္ေဆးတစ္ခြက္ပါပဲ။
ကဗ်ာေလး ဖတ္သြားတယ္။ ကဗ်ာေတြ မ်ားမ်ားေရးထြက္ပါေစ။
ReplyDeleteအကိုေရးတဲ႔ကဗ်ာေတြဟာ ကမၻာႀကီးအတြက္မဟုတ္ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ကဗ်ာျမတ္ႏိုးသူေတြအတြက္ေတာ႔ အိုေအစစ္ေလးတစ္ခုပါပဲဗ်ာ
ReplyDeleteနင္က အိုေအစစ္ျဖစ္ခ်င္တယ္
ReplyDeleteငါက ေရတြင္းပ်က္ေလး တစ္ခုေတာ့ျဖစ္ခ်င္တယ္
အိုေအစစ္လို မေအးျမခဲ့ရင္ေတာင္မွ
ေရငတ္ေနသူေတြအတြက္ အသံုးဝင္ခဲ့ရင္ ရပါျပီ