ခေတ်ကာလ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ရထားတွေကို
ထိုင်ငေးနေခဲ့တာပေါ့
ကူးစက်ရောဂါကြောင့် အေးစက်
တိတ်ဆိတ်
ဆိုက်ကပ်ရထားတွေမရှိတဲ့အချိန်
ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ရထားတွေအကြောင်း
တွေးတောမိခဲ့ပေါ့
ပုံမှန်ဆိုရင် သံသရာ ရထားပေါ်က
ရောင်စုံဘဝတွေတင်ဆောင်ထားတဲ့
လော်ကယ်ရထားတွေ ဖြတ်သွားနေကျ
မနက်စောစော ကုန်စိမ်းရထားပေါ်က
ဈေးသည်တွေရဲ့ ဆူညံသံ
မျှစ်စို့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေကို
စိတ်ထဲက လှမ်းတွေးလိုက်မိသေးတယ်
တစ်ပါတ်တစ်ခါ တအိအိ လေးလံနေတတ်တဲ့
စာပို့ရထားကြီး
ကွမ်းယာတွေ ပလုပ်ပလောင်းဝါးလို့…
တချို့အချိန်တွေတုန်းက မှိုင်းမှိုင်းဝေဝေ
အရက်မူးနေတတ်တဲ့
သစ်လုံးတင်ရထားကြီး တစ်နေ့နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ဖြတ်လို့
ဘူတာအိုလေးအတွက် လက်ဆောင်တွေ
ထားထားခဲ့တတ်တယ်
နယ်စပ်မြို့လေးက အမောတကော
ပြေးလာတတ်တဲ့
ဝန်နဲ့အားမမျှတဲ့ မှောင်ခိုရထားလေးတွေ
ပျောက်ချက်သား ကောင်းနေပြန်ပြီ
တစ်ခါတရံ မာကျောက်ကစားတတ်တဲ့
လမ်းခင်းကျောက် ရထားကြီးလည်း
ရောက်ရောက်လာတတ်တယ်…
တချို့အချိန်တွေမှာတော့ ဟွန်းသံတွေ
ဆူဆူညံညံနဲ့
မီးတောက်မီးလျှံ တော်လှန်ရေးရထားတွေ
ဖြတ်သန်းသွားဖူးတယ်…
အာဏာရှင် ဗိုလ်ချုပ်တွေရဲ့
သံမဏိ ကြက်ခြေ အထူးရထားတွေ
ဘဝင်မြင့်မြင့် ဖြတ်သွားတာလည်း
မြင်ခဲ့ဖူးတယ်
တွဲပြောင်းတွဲဆိုင်းတွေနဲ့
ချောင်ထိုးထားတဲ့ ချိတ်ပိတ်ရထားတွေလည်း
ဘူတာအိုလေးအရိပ်မှာ နေခဲ့ဖူးတယ်…
သွေးသံတရဲရဲနဲ့ အသားတွဲ ရထားတွေလည်း
ညီဟောက်နေအောက် ဘူတာအိုလေးအောက်မှ
ရပ်ဖူးတယ်…
ဘူတာအိုလေးကတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ
မောင်းမထုတ်ရက်ခဲ့ဘူး
ခြေချစရာ နေရာလပ်မရှိအောင်မှာ
ဒုကသည်တွေ ပြည့်ကျပ် အိပ်စက်ခဲ့ဖူးတယ်
မိုးလှိုင်ည
No comments:
Post a Comment