စာနာခြင်းအတွက် သစ်ပင်တွေစိုက်မယ်
မြို့ကြီးတွေနဲ့ဝေးဝေးနေမယ်
အငြင်းအခုန်တွေ စွန့်လွှတ်လိုက်မယ်
ထွေထွေပြားပြား အမှန်တရားတွေရှာမနေတော့ဘူး
ကိုယ်က ဘာမှပိုကောင်းအောင် မလုပ်နိုင်ပေမယ့်
ဘာမှ ပိုမဆိုးအောင်လဲ လုပ်နိုင်သေးတယ်
နေရောင်ခြည်အောက်မှာ
အရောင်ပြောင်းလဲတတ်တဲ့ တိမ်တွေကို
ဘာမှမတွေးပဲငေးမယ်...
သဘာဝတရားကို ပန်းချီကားတွေ
ဓါတ်ပုံတွေထဲကပဲ မကြည့်တော့ဘူး
အနီးစပ်ဆုံး မြက်ပင်လေးကအစ
ကိုယ်နားလည်ဖို့ကြိုးစားမယ်…
တောင်ပေါ်က လွင့်ပျံ့လာတဲ့
တရားသံတွေ နားထောင်ရင်း
မနက်ခင်းတိုင်းမှာ အေးအေးလူလူစာဖတ်မယ်
သွားနှင့်သူတွေလဲ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းသွားကြပါစေ
ကျန်ရစ်ခဲ့သူတွေလဲ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ကျန်ခဲ့ပါစေ
ရေရေရာရာ ကိုယ်နားမလည်ပေမယ့်
ဘဝကနေပျော်မှာပါ…။
မိုးလှိုင်ည
No comments:
Post a Comment