ဒီလုိပါသူငယ္ခ်င္းရ
ငါကအလုပ္အရမ္းမ်ားတယ္ေလ
အလုပ္မ်ားထဲၾကားထဲက အိမ္ေထာင္ႏွစ္ဆက္က်တယ္ဆုိေတာ့
မင္းငါ့ကုိ ေတာ္ေတာ္ကၿမင္းတဲ့ေကာင္လုိ႔
ငါက အသက္ၾကီးမွ အိမ္ေထာင္က်တာ
မင္းလည္းအသိသားပဲ…
လူငယ္ဘ၀ကေတာ္ေတာ္ရုန္းကန္ခဲ
တစ္ရက္ေတာ့ကြာ…
ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုစာေလာက္ၿပတ္သ
မေရမရာ ငါ့ငယ္ခ်စ္ၾကီးက ငါ့ဆီကုိေရာက္လာတယ္
အဲဒီအခ်ိန္က မုိေတြသည္းေနတဲ့ ညေနေစာင္းၾကီး
သူမလည္း မုိးစက္ေတြစုိရႊဲေနတယ္
သူမမ်က္ႏွာေပၚမွာလည္း ေၿဖရွင္းရခက္တဲ့အရႈပ္အေထြးေ
အဲဒါနဲ႔ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အေႏြးဓါတ္ေကာင္းေကာင္းရတဲ့
ေကာ္ဖီဆုိင္တစ္ဆုိင္ကုိသြား
ငါလည္း သူ႔ကုိ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အခုေကာ္ဖီေသ
ႏွစ္ေယာက္စလုံးအက်ဳိးမရွိႏု
ပထမေတာ့သူလည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္းၿဖစ္သြားတယ္…
ငါလည္းအခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံပဲ
ေကာ္ဖီေတြအေၾကာင္း မုိးရာသီအေၾကာင္း Just for Laugh ေတြေၿပာေနလုိက္တယ္
ညေနခင္းထဲမွာ အေရးတၾကီးခ်ိန္းဆုိမႈေတြရွိ
သူမနဲ႔သုံးနာရီၾကာ ထုိင္စကားေၿပာၿဖစ္တယ္…
အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူငါ့ကုိလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတ
ငါ့အသက္လည္းသိပ္မငယ္ေတာ့တာန
ပထမအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္က်တယ္ေပါ့…
လက္ထပ္ခြင့္ၾကဳိမတင္ထားလုိ႔
ငါ့ကုိ ဟန္နီမြန္းထြက္ခြင့္မေပးဘူး
ေအးေအးေဆးေဆးအတူေနရဖုိ႔ ငါတုိ႔ေႏြဦးေပါက္အထိေစာင့္
ဒီလုိနဲ႔ေလးငါးႏွစ္ၾကာသြားတ
ပုံမွန္အတုိင္းပဲ ငါအလုပ္ေတြမ်ားေနတုန္းပဲ..
ညဆုိအိမ္ကုိ မုိးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္မွာၿပန္
မနက္ဆုိ ကေလးေတြမႏုိးေသးဘူး ငါအလုပ္ထဒုိးရတယ္…
မိသားစုပုိင္ ကုမဏီတစ္ခုေထာင္ထားရသလုိ
ငါအမႈေဆာင္လုပ္ေနတဲ့ေကာ္ပုိ
လုပ္ငန္းခြဲေတြ ထပ္တုိးခ်ဲ႕ရတယ္…
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငါ့မိန္းမဟာ ငါ့အတြက္အေဖာ္မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ
လုပ္ငန္းကိစၥေတြ စီမံတာကအစ
အေထြေထြ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ အဆုံး
ငါ့အတြင္းေရးမႈးလက္ထဲအပ္ထား
ဘယ္ေလာက္ထိအေၿခအေနဆုိးသလည္း
သတင္းစာဖတ္ခ်ိန္.. ေကာ္ဖီေသာက္ခ်ိန္ကအစ.. အတြင္းေရးမႈးအာဂ်င္ဒါနဲ႔သြာ
သူမက ငယ္ရြယ္ဖ်တ္လတ္ၿပီး.. ငါစိတ္တုိင္းက်ကုိသိတယ္
ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အေထာက္အကူအမ်ားၾကီးရတယ္..
လက္တြဲလုပ္ေဆာင္တဲ့ သုံးႏွစ္အတြင္း ဘာအမွားအယြင္းမွမရွိဘူး..
အဲဒီ့၀န္ထမ္းေကာင္းကု ိ ငါလက္လႊတ္လုိ႔ၿဖစ္ပါ့မလား…
တစ္ရက္ေတာ့ သူမအလုပ္ထြက္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊ
ငါလည္း တစ္ပါတ္စဥ္းစားပါဦးဆုိၿပီး
တကယ္ တစ္ပါတ္လုံးလုံး စဥ္းစားခန္း၀င္ေနရတာက ငါ…
ေနာက္တစ္ပါတ္က်ေတာ့ငါသူ႔ကုိ
မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ မိသားစုကုမဏီကုိအၿပီးအပုိင္
ငါအလုပ္လုပ္တဲ့ေကာ္ပုိရိတ္မ
ရွယ္ယာအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ငါနဲ႔ ငါ့ပါတနာေတြလက္ထဲမွာ…
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆုိတာ ေၾကြတစ္လက္ ၾကက္တစ္ခုန္ပါ
ငါငယ္ငယ္က ဆင္းရဲတာ မင္းလည္း အသိသားနဲ႔
ငါကေလာဘလည္းမၾကီးခဲ့ပါဘူး
နယ္ဘက္မွာ စုိက္ပ်ဳိးေရးၿခံေလးနဲ႔ စာေအးေအးေဆးေဆးေရးခ်င္တယ္လု
မင္းကုိငါ ခဏခဏေၿပာဖူးတယ္ေလ…
မင္းအိမ္ေထာင္ၿပဳတုန္းက ငါေၿပာခဲ့ဖူးတဲ့ဟာသကုိ မွတ္မိေသးလား..
ပထမအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာ မသိနားမလည္လုိ႔
ဒုတိယအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာက ရူးသြပ္တာ
တတိယအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာက မုိက္မဲမႈလုိ႔…
အခု ငါ့ဘ၀က ေအးခ်မ္းေနၿပီ..
မထင္မွတ္တဲ့အလွည့္အေၿပာင္းမ
ငါ့အတြင္းေရးမႈးေလးလဲ တၿခားေကာ္ပုိရိတ္ကုိလြင့္သြ
ငါ့မွာ ေငြၿဖစ္လြယ္တဲ့ အမာခံပစၥည္းတခ်ဳိ႕က်န္ခဲ့တယ
အဲဒါေလးေတြေရာင္းၿပီး..
နယ္ၿမဳိ႕ေလးမွာ သေၿပၿခံစုိက္စားေနတယ္
ေအးခ်မ္းတယ္ကြာ… မင္းကုိလာလည္ေစခ်င္တယ္
လာမယ့္ တနဂၤေႏြမွာ ရြာတြဲဖက္ေက်ာင္းက ဆရာမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔
လူၾကီးစုံရာေရွ႕မွာ တတိယအၾကိမ္လက္ထပ္မလုိ႔…
ႏွစ္ေယာက္စလုံးခ်စ္ၾကတယ္ဆုိ
အဲဒါမင္းကုိဖိတ္ခ်င္လုိ႔ ငါတကူးတကလာခဲ့တာပဲ..
တတိယအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ၿပဳတာဟာ မုိက္မဲတာပဲလုိ႔ဆုိရင္
ငါ့အတြက္ေတာ့ ဒီတစ္ခါတည္းပါ…။
မုိးလႈိင္ည
Thursday, July 29, 2010
တတိယအၾကိမ္ လက္မထပ္မီ ရက္ပုိင္းအလုိ…
Wednesday, July 28, 2010
ေဆးလိပ္မေသာက္ရ..။
စီးကရက္ေတြလုိ
ဘ၀ကုိတစ္ဖြာၿပီးတစ္ဖြာ
အိပ္မက္က ၿပာေတြလုိေၾကြက်တယ္
ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ
ေရွ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြစူၿပီး
စီးကရက္ေငြ႔အ၀ုိင္းေလးေတြကို
ရင္ခုန္ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ေလ့က်င့္ခဲ့ဖူးတယ္
စီးကရက္ခုိးခုိးေသာက္တဲ့အခန္းထဲမွာ
အၿပင္ဘက္ကဘ၀ေတာ့ ေလသိပ္ထန္တယ္
ဖြာရႈိက္လုိက္တဲ့စီးကရက္မွာ
သက္ၿပင္းခ်သံဘယ္ေလာက္မ်ားေနမွာလည္း
မေရမရာမီးခုိးေငြ႔ေတြကုိေငးရင္
မေရမရာကိုယ့္ကုိယ္ၿပန္ေတြ႔တယ္
ေနာက္ဆုံးမီးစအေၾကြမွာ..
ေနာက္ထပ္တစ္လိပ္ကုိ မီးၿငိွလုိ႔…
မုိးလႈိင္ည
Saturday, July 24, 2010
မာတိကာထဲမွာ ဒီစာမ်က္ႏွာမပါ...။
တစ္ေယာက္က လမ္းေပ်ာက္လုိ႔..
ဘယ္လုိေ၀းေ၀း ဘယ္ေတာ့မွမေ၀းဘူးလုိ႔
အဆုံးသတ္ထားတယ္...
မမွတ္မိေတာ့တာထက္
ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားရတာ ပုိသက္သာတယ္
ကမာၻ...
အေ၀းကုိေငးဖုိ႔.. နံေဘးကၿမင္ကြင္းကုိ
ေက်ာခုိင္းထားလုိက္ရတာ...
စိတ္အဖုံးကုိဖြင့္လုိက္လည္း
စၾကာ၀ဠာလုိတစ္ခုစာဟင္းလင္းပ
ဒါေပမယ့္ဘယ္အရာမွရွိမေနပါလုဲ
ကမာၻအဆက္ဆက္စာ အမွတ္တရေတြရွိတယ္...။
မုိးလႈိင္ည
Tuesday, July 20, 2010
အာဇာနည္ဆိုတာ...
အာဇာနည္ဆိုတာ...
အာဇာနည္ေတြရဲ႕ သက္ေစာင့္ဓါတ္က သစၥာတရားပဲ..
အာဇာနည္ဆိုတာနဲ႔
ခန္႔ျငားလံုျခံဳတဲ့ အရိပ္က..အလိုလိုလႊမ္းျခံဳေပးလိုက္တယ္..
အာဇာနည္ဆိုတာ
ေအာင္နုိင္ျခင္း..ဒါမွမဟုတ္...တစ္စံုတစ္ရာအတြက္
ေပးေခ်လိုက္ၾကရတဲ့..အရင္းအႏွီး
အာဇာနည္ဆိုတာ
တိုင္းျပည့္နဖူးျပင္ေပၚက အမာရြတ္လည္းျဖစ္ခဲ့ေပါ့
အာဇာနည္ဆိုတာ..
ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ..ႏွလံုးအိမ္ အစုအေ၀းေတြထဲက
တညီတညႊတ္တည္း..ယိုစိမ့္ က်လာခဲ့တဲ့ ပညတ္ခ်က္
အာဇာနည္ဆိုတာ
မ်ိဳးႏြယ္ သို႔မဟုတ္..ႏိုင္ငံ...သို႔မဟုတ္...ယံုၾကည္ခ်က္..သို႔မဟုတ္..အားလံုးရဲ႔
အထြဋ္အျမတ္၀ိဥာဥ္တစ္ဆူ
အာဇာနည္ဆိုတာ ျငင္းပယ္မရနိုင္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းေပၚက
အႏွစ္ခ်ဳပ္စာမ်က္ႏွာလည္းျဖစ္ခဲ့တယ္.
အာဇာနည္ေတြရဲ႕ရာဇ၀င္ဟာ
နာက်ည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာ ဇာတ္၀င္ခန္းေတြနဲ႔...ခန္႔ျငားသိပ္သည္းလို႔
အာဇာနည္ဆိုတာ
ေျပာင္းလဲျခင္းတစ္စံုတစ္ရာကိုရည္သန္တဲ့
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ ပဋိပကၡအၾကား...မားမားစြင့္စြင့္ ရပ္၀ံ့ သူ
အာဇာနည္ဆိုတာ ရဲ၀ံ့စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ျခင္းရဲ႕ ဧကရာဇ္ တစ္ဆူပဲ
အာဇာနည္ဆိုတာ ျပည္သူ႔ေသြးကို သူ႕အသက္နဲ႔ေမာင္းနွင္ေပးသူေတြ..
အာဇာနည္ဆိုတာ အသက္ကိုခဲယမ္းလို သေဘာထားႏိုင္ၾကသူေတြ...
အာဇာနည္ဆိုတာ အဆံုးစြန္ စြန္႔လႊတ္နိုင္ျခင္းစြမ္းရည္ရွိသူေတြ...
အာဇာနည္ေတြမွာ
တစ္ဘ၀လံုးျဖန္႔ၾကည့္တာေတာင္
၀တ္စံုေကာင္းေကာင္း မရွိခဲ့ၾကဘူး...
အာဇာနည္ဆိုတာ...အမွန္တရားကိုကိုးကြယ္ျပီး
သူ႔လည္ဂုတ္ေပၚမိုးေနတဲ့ ဓါးသြားထက္
စိတ္ေတြေပၚက ဓါးအတြက္ စိုးေၾကာက္တတ္ခဲ့တာ....
အာဇာနည္ဆိုတာ.
..................................
အာဇာနည္ဆိုတာ.
ေသတာေတာင္မ်က္စိမပိတ္ႏိုင္ၾကသူေတြ...။ ။
အိျႏၵာ
(၁၉.၇.၂၀၀၉)
(က်ဆံုးေလေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ဤကဗ်ာျဖင့္ ဦးညႊတ္ကန္ေတာ့လ်က္....)
Sunday, July 18, 2010
အာဇာနည္ေန႔ တို႔ ေမ့သြားျခင္း
ဟိုး ... ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ... က်န္ခဲ့ပါၿပီ
စာတစ္ေၾကာင္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေဆာင္းပါးတစ္အုပ္ႀကီးနဲ႔
ရင္ဘက္ေပၚ တက္တက္လြမ္းျပေနလိုက္ရတာ
အာဇာနည္နဲ႔ Rဇာနည္ ဘယ္သူ႔ကို အလြမ္းပိုၾကမလဲ
ဘာကို လြမ္းၾကရမွာလဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဆဲသံဆိုသံ ဂ႐ုဏာေဒါေသာသံေတြကိုလား
ေသြးနဲ႔ ေရးတဲ့လြတ္လပ္ေရးကိုလား
လူမ်ဳိးခ်င္း ေမးေၾကာတင္းၿပီး တိုက္ခိုက္သံေတြကိုလား
သူတလူ ငါတမင္းဆိုတဲ့ ကိုယ့္မင္းကိုယ္ခ်င္းကိုလား
ေသခ်ာတာကေတာ့ ငါတို႔ လူနည္းစု
တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါ ထထလြမ္းျပၾကေသးရဲ႕
လူတစ္ခ်ဳိ႕ ဘ၀ေရယာဥ္ေၾကာမွာ
ေပါေလာႀကီး ေမ်ာၿပီး
ရင္ခုန္သံေတြ ေမာဟိုက္သြားၾကၿပီ။
ကိုၿဖိဳး
Friday, July 16, 2010
အာဇာနည္ေတြအေၾကာင္းကုိ ဖတ္တယ္..။
ေဂ်ာ့၀ါရွင္တန္အေၾကာင္းဖတ္တယ္
၀င္စတန္ခ်ာခ်ီအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
ေအဗရာဟင္လင္ကြန္းအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
နယ္ဆင္မင္ဒဲလားအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
ခ်ားဒီေဂါအေၾကာင္းဖတ္တယ္
ငုရင္ဟုိခ်ီမင္းအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
ေမာ္စီတုန္းအေၾကာင္းဖတ္တယ္
ဗလာဒီမာလီနင္အေၾကာင္
ေခ်ေဂြဗားယားအေၾကာင္းဖတ္တယ္
ဖီဒယ္ကတ္စထရုိအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
မဟာသီအေၾကာင္းဖတ္တယ္
ဂ်၀ါလာေနရူးအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
ဂႏၵီအေၾကာင္းဖတ္တယ္
ဟုိေဆးရီဇာအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
ေဒါက္တာဆြန္ယက္ဆင္အေၾကာင္းဖတ္တယ္
ပါေမာကၡပရီဒီအေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
မစၥဘူတုိအေၾကာင္းဖတ္တယ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္းကုိဖတ္တယ္
ေရႊတိဂုံကုိ ဘယ္ေနရာကလွမ္းေတြ႔ေတြငါ လက္အုပ္ခ်ီမိတယ္
ငါဟာ… ၿမန္မာ..။
ေရႊတိဂုံေဘးပါတ္လည္မွာ…
သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းရွိတယ္
ဦးသန္႔ရွိတယ္
ရဲေဘာ္ကုိေထြးရွိတယ္
မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားၾကီးစပ္စံထြန္းရွိတယ္
ဦးရာဇတ္ရွိတယ္
ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိရွိတယ္
ဦးဖုိးက်ားရွိတယ္
မန္းဘခုိင္ရွိတယ္
ဦးအုန္းေမာင္ရွိတယ္
ဦးဘ၀င္းရွိတယ္
သခင္ၿမရွိတယ္…
ၿပီးေတာ့ သခင္ေအာင္ဆန္း(ဗုိလ္ေတဇ)ရွိတယ္…
ရန္ကုန္ကုိ ရန္သူ႔လက္ထဲမွာ ငါတုိ႔ ဘယ္လုိစိတ္ခ်ထားရက္မလည္း…
ေရႊတိဂုံကုိၿမင္တာနဲ႔ ငါဟာ လက္အုပ္ခ်ီရွီခုိးမိတုန္းပဲ…။
မုိးလႈိင္ည
Tuesday, July 13, 2010
တစ္ေယာက္တည္း ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ အဓိပၸါယ္===
အဓိပၸါယ္မရွိဘူး။ အဓိပၸါယ္မရွိဘူး။ အဓိပၸါယ္မရွိဘူး။
အဓိပၸါယ္မရွိဘူးလုိ႔ အထပ္ထပ္စဥ္းစားရင္း
အဓိပၸါယ္မရွိဘူး ဆုိတဲ့အေၿဖပဲထြက္ထြက္လာတယ္
တကယ္ဆုိ အဲဒီ အဓိပၸါယ္ေတြဟာရွိေနဖုိ႔လုိလုိ႔လား…
ဒါလည္း အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ေမးခြန္းပဲ
အဓိပၸါယ္မရွိမွန္းသိသိနဲ႔ အဓိပၸါယ္ရွိရွိစဥ္းစားေနရတာ
အဓိပၸါယ္ရွိသေယာင္ဟန္ေဆာင္ေနရတာ
အဓိပၸါယ္မရွိမွန္းသိသိနဲ႔ သံတမန္ဆန္ဆန္
အဓိပၸါယ္မဲ့ၿပဳံးၿပေနရတာ…
အဓိပၸါယ္ဟာ ေပၚလုိက္ေပ်ာက္လုိက္
ၿဖစ္လုိက္ပ်က္လုိက္ အဓိပၸါယ္မရွိပဲ သံသရာလည္လုိ႔
ေနတုိင္ အဓိပၸါယ္ရွိရွိေနထုိင္ဖုိ႔
ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ ဘာေတြနဲ႔ လုိက္၀ယ္ေနရမွာလည္း
အဓိပၸါယ္ဟာေစ်းၾကီးလား
အဓိပၸါယ္ဟာ ဒီဂ်စ္တယ္ပစၥည္းလား၊ လူသုံးကုန္လား
အဓိပၸါယ္ဟာ လူမသုံးကုန္လား
လူေတြမွာ အဓိပၸါယ္ရွိလား
ကိုယ့္ အဓိပၸါယ္နဲ႔ကုိယ္ဆုိ
သူမ်ား အဓိပၸါယ္ေတြဟာကုိယ္နဲ႔ မေတာ္ဘူးလား
အဓိပၸါယ္ကုိစုေဆာင္းထားႏုိင္သလား
အဓိပၸါယ္ကုိေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားလုိ႔ရသလား
အဓိပၸါယ္ဟာကမာၻပါတ္တတ္သလား
အဓိပၸါယ္ဟာအြန္လုိင္းတက္တတ္သလား
အဓိပၸါယ္ကုိဘယ္လုိေခၚရမလည္း
အဓိပၸါယ္မရွိရင္ အဓိပၸါယ္ဆင္းရဲတယ္လုိ႔ေခၚမလား
ဆင္းရဲတဲ့ အဓိပၸါယ္ကုိေကာ အဓိပၸါယ္ကသိသလား
အဓိပၸါယ္ဟာဖ်ားတတ္နာတတ္သလား
အဓိပၸါယ္ဟာအသက္အာမခံထားသလား
တစ္ေန႔လုံး အဓိပၸါယ္နဲ႔ အဓိပၸါယ္မရွိၿငင္းခုန္ေနရင္း
အဓိပၸါယ္ဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့စြာေပ်ာက္ဆုံးသြားပါတယ္…။
မုိးလႈိင္ည