Tuesday, May 27, 2008

ၾကယ္

အေတာက္ပဆုံးလား

အေလာင္ကၽြမ္းဆုံးပဲလား…

ၾကယ္ရယ္….။

ရင္ခုန္သံေလဖိအားနည္းအရပ္မွ

ဘယ္လုိသယံဇာတေတြနဲ႔

ကၽြမ္းေလာင္ေနရတာလည္း…

ကုိယ့္အေမွာင္ကုိယ္ၿပန္လင္းရင္း

ႏွလုံးသားရဲ႕ၿငင္းဆုိၿခင္းေတြ

ခဏခဏလြင့္စင္က်လာတဲ့

ဥကၠပ်ံအပုိင္းအစေတြလုိ

ငုိေနတဲ့ဆုေတာင္းေတြတိတ္တဆိတ္

ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ

ဘုရားသခင္ကုိေက်ာခုိင္းထားတယ္….။

မုိးလႈိင္ည

Thursday, May 22, 2008

ေဆာင္းညမ်ား

ငါပါရီကုိေရာက္ေတာ့
ေဆာင္းညက ၾကမ္းရွေနၿပီ...
ဗင္းဆင္႔ကုိမေတြ႔ရေတာ့ဘူး
ေဂၚဂင္က တေဟတီကုိထြက္သြားၿပီ

ရုိဒင္က ငရဲၿပည္သုိ႔၀င္ထြက္ရာတံခါးကေန
နပုိလီယန္ကုိ ေမာင္းထုတ္မယ္ဆုိတာၾကီးပဲ....

မုိးေနးက အဆုတ္ေရာဂါနဲ႔အိပ္ရာထဲလဲလုိ႔

ဗာဆုိင္းနန္းေတာ္ေၿခရင္းမွာ
မေအာင္ၿမင္ေသးတယ့္ပန္းခ်ီဆရာေတြ
သူတုိ႔ပန္းခ်ီကားကုိ
ေကာ္ဖီခြက္ေတြနဲ႔လဲေသာက္ေနရတုန္းပဲ
ေဆာင္း၀တ္ကုတ္အကၤ်ီအရွည္ၾကီးေတြဟာ
သူတုိ႔အိပ္ရာေပါ့...

၁၈ရာစု၊ ၁၉ရာစု၊ ၂၀ရာစု
တတိယေထာင္စုႏွစ္
အႏုပညာသမားေတြဟာ
ရူးသြပ္မႈဒီဂရီတူတယ္
ဒုကၡနဲ႕ဒဏ္ရာတူတယ္....။

ငါတုိ႔အႏုပညာကုိလူေတြနားလည္ဖုိ႔
ေနာက္ထပ္အႏွစ္ႏွစ္ရာ
ဘုရားသခင္နားလည္ဖုိ႔
ကပ္ကမၻာခုႏွစ္ခု
ဒါေတာင္မွလုံေလာက္ပါ့မလား....

ခံစားမႈသစ္ရင္အႏုပညာသစ္မယ္
ခံစားမႈစစ္ရင္အႏုပညာစစ္မယ္
အၿငင္းပြားဖြယ္ရာေတြကုိ
အၿငင္းပြားမေနၾကနဲ႕

ႏွင္းမုန္တုိင္းစဲရင္
ေရာက္မလာေသးတဲ႔ရာစုႏွစ္ေတြကုိ
ဗာဆုိင္းရင္ၿပင္ေပၚမွာ
ပန္းခ်ီဆရာေတြၾကိဳတင္ေရးဆြဲလိမ့္မယ္....။

မုိးလႈိင္ည

Monday, May 19, 2008

နာဂစ္

ပန္းပြင့္မုန္တုိင္းတဲ့
အရုိင္းဆန္လြန္းလွခ်ည္ရဲ႕...
ဘ၀ေတြအစိတ္စိတ္ေၾကခဲ့ရ...။

လပြတၲာ၊ဘုိကေလး၊ေၿမာင္းၿမ၊
ကြမ္းၿခံကုန္း၊ေကာ့မႈး၊
သန္လ်င္၊ေက်ာက္တန္း၊ခရမ္း
ေတာၿမိဳ႔ေလးေတြေၾကမြ
ရန္ကုန္လုိၿမိဳ႔ၾကီးေတာင္
လဲၿပိဳခဲ့ရတယ္...

နာဂစ္တဲ့လား
လူႏွစ္သိန္းေက်ာ္ရဲ႕အသက္ကုိ
ေမလမနက္ခင္းေတြထဲမွာဆြတ္ယူသြားခဲ့တယ္။

လက္ကုိၿမဲၿမဲဆုပ္ထားကေလး
ဒီတစ္ခါလက္ဆုပ္ေၿပရင္
ကမၻာမွာအေဖတုိ႔ၿပန္ေတ႔ြၾကရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး

ဒီေရက
၄ေပ၊ ၆ေပ၊ ၁၂ေပ...
ပထမလႈိင္း၊ဒုတိယလႈိင္း၊တတိယလႈိင္း
လႈိင္းလုံးေတြအဆင့္ဆင့္
ကြၽန္ေတာ့္အနာဂတ္ေတြ
ပင္လယ္ထဲေမ်ာပါသြားၿပီဗ်ာ...
လပြတၲာလယ္သမားၾကီးကေၿပာတယ္...။

သူ႔မ်က္ရည္စက္ေတြကုိ
မန္ယူတီရွပ္နဲ႔သုတ္ရင္း
ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွာေၿခာက္ရက္ေၿမာက္ၿပီ
ဆန္ၿပဳတ္ႏွစ္ခြက္နဲ႔
တီရွပ္ႏွစ္ထည္ပဲေရာက္လာေသးတယ္...

ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာက
အဲဒီေလာက္ပဲစာနာသတဲ့လားခင္ဗ်ာ
သူတုိ႔ဟာ
ရုိးသားတဲ့လယ္သမားေတြ
ၾကိဳးစားတဲ့တံငါလုပ္သားေတြ
ကြမ္းၿခံစုိက္စားသူေတြ
ကမၻာေၿမၾကီးကုိႏွလုံးသားနဲ႔
ခ်စ္ခင္သူဟာသူတုိ႔ပဲ...
သူတုိ႕က
ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံကုိအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြမဟုတ္ဘူး
တရားမဲ့ဥပေဒေတြကုိ
ေရးဆြဲၿပဌါန္းသူေတြမဟုတ္ဘူး
စစ္ပြဲၿပဳလုပ္သူေတြမဟုတ္ဘူး
သူတုိ႔ဟာရုိသားတဲ့ၿပည္သူေတြပါ
သူတုိ႔ကအၿပစ္ကင္းတဲ့ကမၻာသူ၊ကမာၻသားေတြပါ

အမွန္တကယ္အတိဒုကၡေရာက္သူ
လူသားေတြအတြက္
လူသားၿခင္းစာနာတဲ့အကူအညီေပးဖုိ႔
လူမဆန္တဲ့သူေတြနဲ႔အေၿခတင္ၿငင္းခုံေနရတာ
ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာဟာ
သိပ္ကုိႏုံအလြန္းတယ္...

တစ္ေန႕ခ်င္းတစ္ရက္ခ်င္း
ေသၿခင္းကဆြဲယူေနတဲ့
ဘ၀မုန္တုိင္းထဲ
နာဂစ္ေရ
ပန္းပြင့္ၿဖစ္ၿဖစ္ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ငါတုိ႔ဆီထပ္မလာပါနဲ႔
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ဒုိင္ယာရီမွာ
နာက်င္ဖြယ္ေန႔ရက္မ်ား
ထပ္မံမေရးၿခစ္လုိေတာ့......။


မုိးလႈိင္ည

Thursday, May 15, 2008

လပြတၲလုပ္

လပြတၲလုပ္ဟာ
ထရုိဂ်န္ၿမင္းရုပ္မဟုတ္သလုိ
ေရႊဘုိၿမင္းလည္းမဟုတ္ဘူး
သူ႔ၿမင္းသူစီး
သူ႔ဗုံသူ႔တီးခဲ့သူပါ ။

လမ္းရွိိသလုိ ပန္းရွိတယ္
စခန္းလည္းရွိတယ္
ဓားကုိင္ေယာက်ာၤးသားေတြလည္းရွိတယ္
၀ါဆုိညီေနာင္ေဖာင္ဆုိက္ၿပီဆုိ
ကုိးေတာင္စစ္သူၾကီးဟာ
ေခြးအုိတစ္ေကာင္လုိ
လွ်ာနဲ႔သိမ္းလ်က္ေပးတဲ႔
ဘဂၤလားေအာ္ရဲ႕
ႏွာေခါင္းတစ္ေပါက္လည္း ၿဖစ္တယ္။

ဘေရာ့ဒ္ေ၀းလမ္းမရွိသလုိ
ေရႊေတာင္ၾကားလမ္းလည္းမရွိဘူး
ရြာေရွ့လမ္း ႏွင့္ ရြာေနာက္လမ္း
ဆုိင္းထမ္းပုိးထဲမွာ သူ႔ကုိထည့္ထမ္းထားရတယ္။

ဟံသာ၀တီကုိ ၿပည္ေတာ္၀င္ဖုိ႔
ရွင္ေစာပုဟာ ေမာ္တင္စြန္းအၿပန္မွာ
သွ်န္တိနိေကတန္အရပ္ကုိ
ရန္ကင္းေတာင္ ရြာဆံထုံးေပၚမွာ
ခပ္ဖုံးဖုံးေနခဲ့ဖူးတယ္။

ရြာထက္ေက်ာင္းရြာေအာက္ေက်ာင္းနဲ႔
ေစတီေဟာင္းေတြဆီက
ဆည္းလည္းသံေတြလည္းလြင္ေနဆဲ။

ဓမၼေစတီမင္းဟာ
ကံသစ္ေဆာင္သီဟုိဠ္ၿပန္ေတြကုိ
အၾကိဳေတာ္ေတာင္မွ ေစာင့္ခဲ့ဖူးသလုိ
ရြာဦးကင္းနင္းကန္သြားတဲ့
အစိမ္းေရာင္ၿမစ္တစ္စင္း
ဦးက်ိဳးလာမည့္ေန႔ကုိ
သုိေဆာင္းေတးတစ္ပုဒ္ ၿငီးရင္း
ရြာအုိေလးေပၚမွ ေစာင့္ေနမိသူက
ကြၽန္ေတာ္ရယ္ပါ.. .. ..။

ရက္စေတာ့ရဲင့္ အင္းန္
မရွိေပမယ့္
ဘုံဆုိင္ေလးႏွစ္ဆုိင္နဲ႔
ႏြားရုိင္းသြင္းခ်ိန္ဟာ
ၿမင္းစီးသမားေတြကုိ
အာေလးႏုိင္ေစခဲ့တယ္.. .. ..။

ဒီကြန္စတပ္ရွင္း
ၿဖစ္တည္မႈပဓာန၀ါဒ
သူမသိဘူး.. .. ..
ဇူလုိင္ ၁၉ မွာ
ရြာလုံးကြၽတ္ မုိးအုံ႔ေနၾကတယ္.. ..။

လက္၀ဲၿခံ လက္ယာၿခံမွာ
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြပန္းကလြဲလုိ႔
အေမရိကန္ပန္း ဗီယက္နမ္ပန္းေတြပြင့္ၾက
ေနာက္ၿပီး
ေအာက္တုိဘာ ၂၄ရက္၊
မဂၤလာဦးညမ်ားဆုိ
ရြာခ်စ္ပ်ိဳသင္ေတြကုိ
စိတ္ကူယဥ္တုံကင္မ်ား ေ၀ငွလုိက္ေသး။
ေမာင္လာမွ.. .. .. ပန္းပန္မယ္လုိ႔.. .. ..
တဖြဖြေ့ျပာခဲ႕တာလည္း ၾကားေယာင္မိပါတယ္...
ေတးသြားကုိေဆးေဖာ္ရင္း
ပန္းဓားေတြ ရင္၀ယ္ပုိက္ကာ
လအထြက္အား စည္းလုိက္ေနတဲ့
လူပ်ိဳသုိးၾကီးေတြလည္းရွိတယ္။

ဂ်က္ဆင္ပုိးေလာ့စ္ရဲ႕
ေဆာင္းဦးရစ္သမ္မရွိေပမယ့္
ဥတၲရယြန္းယြန္းမွ
မီးေနသည္ စပါးခင္းရွိတယ္။

ကက္တလီယာ၊ ဒန္ဒရုိဘီယမ္၊
သစ္ခြမရွိေပမယ့္
ဗ်ိဳင္းတစ္အုပ္လုိ အေဖြးလုိက္ၾကိဳင္လွေနတဲ့
ေတာစံပယ္ရုံရွိတယ္။

ပီထရုိနာစ့္ ေမ်ာ္စင္မရွိေပမယ့္
ရွင္ေစာပု ပညတ္ခဲ့တဲ့
ရန္ကင္းေတာင္ေတာ္ရွိတယ္
( အေနာက္ရုိးမ ဟာ
အီတာလ်ံႏွင္းစက္တုိ႔ၾကားမွာ
အလ်ားေမွာက္ အိပ္ေမာက်ေနလုိက္တာ.. .. ..
လွမ္းခဲ့ပါအေဆြ.. .. ..
လြမ္းစရာသိပ္ေကာင္းတယ္.. .. ..)

၀ါရွင္တန္ပန္းသီးမရွိေပမယ့္
ဆီးသီးမွာ လပြတၲလုပ္
ရြာရဲ႕ထမင္းလုတ္လည္းၿဖစ္တယ္။

ရုိလာကုိစတာ မရွိေပမယ့္
၀ါးပုိး၀ါးစြပ္ဖားေတြရွိတယ္။

စေကာ့၀ီစကီ မရေပမယ့္
ပင္က်ေရစစ္စစ္ေတြ ေပါတယ္။
ေဒါက္တာဇီဗားဂိုးရဲ႕ ႐ုပ္ရွင္
မၾကည့္ဖူးေပမယ့္
ဗိုလ္ေအာင္ဒင္နဲ႔ အင္စပက္ေတာ္ ဦးဘခ်စ္အေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းသိတယ္
မၿမ၀င္းေရ.. ..။

ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒက္မြန္တူးတူးရဲ႕
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသ၀ဏ္လႊာမဖတ္ဖူးေပမယ့္
တရားပြဲအၿပီး
ေၾကးစည္သံအတြက္
သာဓုေကာင္းေကာင္း ေခၚၿဖစ္ၾကတယ္။

ဆယ္တန္းေအာင္ရင္
နတ္စိမ္းလုပ္မယ့္
ၿဗာဟၼဏေက်ာင္းသူေတြလည္း
မရွိေလာက္ပါ့ဘူးထင့္.. .. ..
ရီေဇာ္ဟိန္း ခြက္က်န္အရက္မ်ားနဲ႔
ပက္လုိက္လုိ႔.. ..။

ထမင္းတစ္အုိးခ်က္ေလာက္မွာ
ငါးညွီန႔ံမ်ား ခ်ိဳးမုိးထားတဲ႔
ေတာၿမိဳ႕ေလး (လပြတၲာ)ဟာ
မခုိတရုိ႔ေလးထုိင္လုိ႔။

ၿဗဳန္းဆုိ
ေကာက္စုိက္သမေလးရဲ႕
ရင္ႏွစ္မႊာ
ငုိက္ ငုိက္လာတဲ့ရာသီဆုိ
ေတာၿမိဳ႔ေလးနဲ႔
ကြာရွင္းခြင့္အေတာင္းခံရတဲ့
ဇနီးသည္တစ္ဦးၿဖစ္လုိ႔
ဇနီးသည္တစ္ဦးၿဖစ္လုိ႔

မဲဇာေတာင္ေၿခ စီးေထြေထြတည္႔
ၿမစ္ေရ၀န္းလည္ ၿမိဳင္ေတာဆီက
ေရႊၿပည္ကုိသာ တရွာေတာ့မိ
.. ... ... ..
.. ...
ဓူ၀ံမေပၚ မေၿမာ္ပါရ
ေနကုိတလည္း ဘယ္ကေရွ႕ေနာက္
... ဘယ္ေတာင္ေၿမာက္ဟု
ေတြးေထာက္မမွန္
.. .. အာရုံမ်က္ၿမင္ဖူးေၿမာ္ခ်င္၍
သည္တြင္ေရႊၿမိဳ႔၊
သည္သုိ႔ေစတီ၊ သည္ဆီေရႊနန္း
ေၿဖာင့္တန္းေတာ့မည္ စိတ္ကရည္သည္
ေရႊၿပည္ဠာ ေ၀းေသာေၾကာင့္
လက္၀ဲသုႏ ၵရက
ရတနာသိဃၤကုိ ဒီလုိလြမ္းခဲ့တယ္။

ကုိင္းညြတ္ၿမက္ပင္ ရြက္ညဳိေတြကုိေရဆြတ္ဖုိ႔
ပ်ိဳၿမစ္ ခ်စ္ဖြယ္
ခ်ိဳၿမေတးနဲ႕ ေက်းရတက္အက
တေယာသံ ပုေလြသံေတြကုိ နားပန္ဖုိ႔
ငါၿပန္လာဦးမယ္
နာတာရွည္ေ၀ဒနာေတြကုိ
ငါ့စိတ္နဲ႔ေၿဖသိမ့္ဖုိ႔.. .. ..
ကေလာ့ဒ္မေကးက
ဂ်ေမးကားကႊ်န္းေလးကုိ ဒီလုိလြမ္းၿပန္။

တာ၀န္မေက်မႈေတြအတြက္
ကြၽန္ေတာ္ဦေခါင္းကုိ
ဂီလုိတင္းဓားစက္ထဲထုိးသြင္းၿပီး
အဲဒီဦးေခါင္းကုိပဲ
တစ္ဆက္တည္း.. .. ..
တံတားတုံးခင္းပူေဇာ္ဖုိ႔အထိ
အစီအစဥ္ရွိတယ္
]အားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ရရင္ေတာင္
သတိရျခင္းကို ငါပိုင္တယ္}
ကြၽန္ေတာ္က ဒတၱကိုငွားၿပီး
ေဟာသလို နည္းနည္း လြမ္းလိုက္မယ္။

ဆံပင္ေတြက ျဖဴ
အ၀ဇာတ သတို႔သားမ်ားကလည္း
ဆံႏြယ္ေတြကို နင္းလိုနင္း
ေထာ္လာဂီ် ငါး႐ိုးေတြစူးလိုစူး
အ႐ိုးမ်ား
အေပၚသို႔ ေငါလိုေငါ
ေမာေနၿပီလား ... သခင္
အဘိဓမၼာရြတ္ပြဲလည္း နီးၿပီ
သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲ ၀ါဆိုပန္းခူးပြဲနဲ႔
ဆုတိုင္းလြဲ ေဘာလံုးအသင္းရဲ႕
ေျခရာေတြကလည္း
သူ႔သမိုင္းကို မ႐ိုင္းခဲ့ပါဘူး။

]ငယ္ငယ္က
ဂ်ီၾသေမႀတီ စိတ္မ၀င္စားသူမ်ားသည္
ၾကီးလာရင္ နတ္၊ စုန္း၊ ကေ၀တို႔အား
ယံုပစ္လိုက္သည္} စကားရွိတယ္
ခက္တာက
ဂ်ီၾသေမႀတီ ေမးခြန္းလာရင္
အက်သာခံမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြ
ရွိေနတုန္းပါပဲ။


သူရနီ

Thursday, May 1, 2008

ဒီကေန႔ပြင့္တဲ့ သီခ်င္း

ေရာ့ကာလည္း မဟုတ္ဘူး

ရက္ပ္ပါလည္း မဟုတ္ဘူး

ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္တယ္

ဒီမုိကေရစီ ကုိခ်စ္တယ္…


ဒါ

၂၁ရာစုကဗ်ာဆရာ….

ကုိယ့္စိိတ္ကူးက အမွန္တရားကုိ

ေရနံတြင္းလုိတူးတယ္…။


အခ်ိန္တန္လုိ႔

အရိႏၵမာလွံကုိ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ယူၿပီး

ၿပန္သြားၿပီ….။

မင္းတုိ႔ က်န္စစ္သားရူးၿပီး

ပန္းပုေတြေလွ်ာက္ထုေနလည္း

စက္မႈဇုန္က သံေခ်ာင္းကုိ

ဘုရားေစာင္းတန္းကေရႊနဲ႔ပဲရမယ္….

(ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ကုိင္ရရင္ၿပီးတာပဲေလ)


မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ၾကီးသူေတြေလ

ပီကင္း ကုိလည္တေမာ့ေမာ့

ဒီတစ္ခါဘယ္လုိစြန္႔ၾကဲမလည္းနဲ႔


အရက္သမား ပေထြးနဲ႔

အရက္ၾကိဳက္တဲ့ မယားပါသား

သားအဖအရင္းေတြထက္

ပုိခ်စ္တယ္ဆုိလည္း

ဟား ဟား ဟား


ဘုရင္ရူးသိပ္မရူးနဲ႔

မင္းထုိင္တဲ့ပလႅင္မွာ

မူလီေတြသံေခ်းကုိက္ေနၿပီ

ဆင္သြားရင္လမ္းၿဖစ္တယ္ဆုိေပမယ့္

ၿခင္ၾကားကုိက္ရင္ ငွက္ဖ်ားၿဖစ္လိမ့္မယ္

မင္းသြားတဲ့ လမ္းဆုိတာ

၀ါးကပ္ခင္းကုိ ကတၱသုတ္ထားတာ

ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ဟုတ္လွၿပီသိပ္မထင္နဲ႔

ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္တံခါးပိတ္ၿပီး

တၿခားသူေတြကုိ သေဘာထားၾကီးေပးပါဆုိေတာ့

ရုိင္စုိင္းတဲ့အရူးကုိ သံတုိင္ၾကားကကုထုံးထက္

ေကာင္းတာမေပၚေသးဘူးေလ…


မင္းကေတာ့မင္းကုိယ္မင္း

လူၾကီးလုိ႔ ဟန္တင္းတယ္…

မင္းဦးေႏွာက္က ငုံးဥေလာက္ဆုိေတာ့…


ေအးပါ..ငါ့တူ

မင္းနားမလည္လည္း

မင္းနားသာပိတ္ထားေတာ့…

သီခ်င္းသံဆုိတာကမာၻၾကီးမွာတိတ္လုိ႔ မရဘူး…။


မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...