Monday, December 1, 2008

သူစိမ္း

အဆုံးစြန္ဆုံး ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕ကုိေရာက္ခဲ့တုန္းက

ေဒသခံေတြက သူတစ္စိမ္းလုိၾကည့္တယ္

ငါက သူစိမ္းပဲ….။

မ်က္လုံးအေရာင္က

ေကာင္မေလးေတြကုိ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္တာလား

သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့…

တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္

ပုိက္ဆံက အဲဒီထက္ပုိေသခ်ာတယ္….။

ငုိမေနပါနဲ႔ေတာ့

အဲဒီနာက်င္ၿခင္းဟာအတုၾကီးပါ…

ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္တဲ့နာက်င္ၿခင္းကမွအစစ္

အဲဒီအတြက္လည္း ငုိေကြၽးဖုိ႔မလုိအပ္ဘူး

ဒီကေန႔ၿဖစ္ေနတာေတြအားလုံး

မေန႔ကၿဖစ္ၿပီးသားေတြနဲ႔ သိပ္မထူးၿခားဘူးမုိ႔လား

အဓိပါယ္ကုိ ေဆးထပ္သုတ္ထားလုိက္ပါ…

ခင္ဗ်ားမဟုတ္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ဘူး၊

ေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာမဟုတ္ဘူး၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ဘူး၊

သူစိမ္းတစ္ေယာက္ပဲ….။


မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...