Wednesday, August 7, 2013

ဆုိင္းငံ့ေသဒဏ္..။






မုိးလင္းလာတာနဲ႔
အသက္မွန္မွန္ရႈဖုိ႔
ထမင္းမွန္မွန္စားဖုိ႔
ေရမွန္မွန္ခ်ဳိးဖုိ႔….
ႏွစ္ကာလေတြဟာ တရြတ္တုိက္ဆြဲေခၚလုိ႔
ၿပကၡဒိန္ေပၚက အနာေဖးေတြခြာခ်ရင္း
တစ္လတစ္လကုိ
တစ္ဘ၀တစ္ဘ၀ကုိ အခ်ိန္ကာလနဲ႔
ေလာကဓံရွစ္ပါးကုိ ေဘာက္ခ်ာၿဖတ္ရင္း
ၾကီးၿပင္းခဲ့တယ္
အုိမင္းခဲ့တယ္
ေသဆုံးခဲ့တယ္
ယုံၾကည္လြယ္အနာဂါတ္ဆီ ေရစုန္ေမ်ာဖုိ႔
မနက္ၿဖန္နဲ႔ နားလည္မႈစာခၽႊန္လႊာလက္မွတ္ထုိးဖုိ႔
ေစ်းကြက္မ၀င္တဲ့ တန္ဖုိးၾကီးၾကီး သစၥာတရားကုိ
အရက္နဲ႔ၿမည္းလုိ႔…
ေလာကီမွာလည္းမေအာင္ၿမင္
ေလာကုတၱရာလည္းမၿဖစ္ထြန္း
ထြန္ယက္ရင္းနဲ႔ ေကာေကာသြားတဲ့ႏွစ္ေတြကုိ
လူဟာေသဖုိ႔အတြက္အေၾကြးက်န္ေနတယ္…
ဘယ္သ႔ူၿပစ္ဒဏ္လည္း…
ရွင္ၿခင္းမွာနာက်င္ၿပီး ေသၿခင္းမွာေအးစက္ရမယ္
ကုိယ္က ဘယ္ဘုရားဆီမွလည္း အယူခံမ၀င္ခ်င္ဘူး…
ကၽြန္ေတာ္ငရဲကုိ တစ္လႊာလုံးငွားခ်င္တယ္
လူဆုိတာ ဆုိင္းငံ့ေသဒဏ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနထုိင္ရတာခ်ည္းပဲ
တစ္ခါတစ္ခါ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိ အၿပည့္အ၀နားလည္ႏုိင္ဖုိ႔လုိတယ္…
ထင္သေလာက္လည္း မလြယ္ပါ။

မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...