ကဗ်ာဆရာ ဆုိတာ ႏုိင္ငံေရးသမား
မဟုတ္၊ ႏုိင္ငံ့အေရးကုိ စိတ္၀င္စားတယ္။ ကဗ်ာဆရာဟာ ဒႆနဆရာမဟုတ္ ေတြးေခၚတယ္။ ကဗ်ာဆရာဟာ
တရားေဟာဆရာမဟုတ္ စာမ်က္ႏွာေပၚကေန အၿမဲေၿပာၾကားေနတယ္။ ကဗ်ာဆရာဟာ လူရႊင္ေတာ္မဟုတ္ သင့္ကုိ
ၿပဳံးရႊင္ရယ္ေမာေစဖုိ႔ ၾကဳိးစားတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ဟာ နတ္ေဟာဆရာ မဟုတ္ အနာဂတ္ကုိ ၾကဳိတင္ေၿပာတယ္။
ကဗ်ာဆရာဟာ ဥပေဒပညာရွင္ မဟုတ္ တရားမွ်တမႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းတယ္။ ကဗ်ာဆရာဟာ သူေတာ္စင္မဟုတ္
သူ႔ရင္ထဲရွိတာကုိ အရုိးေၿဖာင့္ဆုံးထုတ္ေဖာ္တယ္။
ေစ်းတန္းထဲက ဗယာေၾကာ္ကေလး
ဘာေၾကာင့္ေသးသြားလဲလုိ႔ ကဗ်ာဆရာက သတိထားၾကည့္ေနတယ္။ မုိးခ်ဳပ္တဲ့ အထိ ညစာမက်က္ေသးတဲ့
မိသားတစ္စုအေၾကာင္းကုိ ကဗ်ာဆရာက ေၿပာၿပဖုိ႔ ၾကဳိးစားပါတယ္။ ေငြေရတြက္စက္ေတြ တ၀ီ၀ီလည္ေနခ်ိန္မွာ
ေငြစကၠဴအႏြမ္းကေလး တစ္ရြက္ကုိ ေကာ္နဲ႔ကပ္ဖုိ႔ ၾကဳိးစားေနတာ ကဗ်ာဆရာေပါ့။ ေနမင္းၾကီး
အေရွ႕ဘက္အရပ္ေဒသဆီက ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီဆုိရင္ ေက်နပ္ေနမိသူမွာ ကဗ်ာဆရာၿဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာလား
သူ႔အခန္းကေလးထဲက မထြက္တာ ရက္အတန္ၾကာပါၿပီ။
ေနမ်ဳိး
(အမွတ္ - ၄၆၊ ၂၀၁၂ ေအာက္တုိဘာ၊ ရနံ႔သစ္)
