ကြၽန္ေတာ္က သုညပါ
ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ကေနရင္ေတာ့
ခင္ဗ်ားရဲ႕တန္ခိုးကုိ ဆယ္ဆတုိးေစမယ့္ သုညေပါ့
ကြၽန္ေတာ့္ ေနာက္ကေနရင္ေတာ့
ခင္ဗ်ားရဲ႕ အရွိအတုိင္းပဲ
အရမ္းနီးလုိ႔ ဒသမၿခားရင္လည္း ခင္ဗ်ားအၿဖစ္နဲ႔ ခင္ဗ်ား
ကြၽန္ေတာ္က သုညပါ
ခင္ဗ်ားလည္း သုညပဲဆုိရင္ေတာ့
ေရွ႕ကရပ္ရပ္ ေနာက္ကရပ္ရပ္ ဒသမပဲၿခားၿခား
ဒါေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ့္အေပၚေတာ့ လုံးၾကီးမတင္ပါနဲ႔
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္နားကပ္ၿပီးလည္း ထပ္ဆင္မထူးခ်င္နဲ႔
ကြၽန္ေတာ္ကမရူးခ်င္ဘူး…
ကြၽန္ေတာ္က သုညသက္သက္ပါ
သန္႔သန္႔စင္စင္ အဓိပါယ္မဲ့ခ်င္လုိ႔…။
ေႏြအာရုံဦး
(၁)
ကြ်မ္းက်င္လြန္းလွတဲ့ ဝက္သတ္သမား
နံၾကားကလွံကိုဆြဲအႏႈတ္
အဲဒီႏႈတ္ခ်က္ဟာ အသက္ပါလွခ်ည္ရဲ႕
မင္းကေလးအၾကည့္
ဒီက တစ္ညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ ညပါကြယ္။
ခုေတာ့
ျမင္းေတြ ျမင္းေပါက္စေတြ
အေကာင္တစ္ရာေလာက္
ငါ့ရင္အံုႀကီးထဲကေန
ကဆုန္ေပါက္ခုန္ထြက္
ငါ့ႏွလံုးသားခမ်ာ ဖံုပူပူထဲလဲက်
လူးလဲထ
အဲဒီ ဒရယ္မ်က္လံုးလဲ့လဲ့ကေလးကိုေလ
တစ္ေဒါင့္ထဲစုကပ္ၿပီး မၾကည့္လိုက္ပါနဲ႔
ဧရာဝတီတစ္ျမစ္လံုး
ငါေသာက္မိပါလိမ့္မယ္ကြယ္ ...
(၂)
လာၿပီ
ေမာင္းျပန္ဓားခလုပ္ကိုႏွိပ္လိုက္သလို
ထပ္ခနဲ
ျမည့္ေနတဲ့အၾကည့္
ငါ့ရင္ေခါင္းႀကီးထဲ
ေအာင့္ကနဲ ပူကနဲ
ငံုထားမိေခ်ာကလက္
ရာဘာတံုးႀကီးျဖစ္သြား
အသာကေလး အသက္႐ွဴေအာင့္ထားခိုက္
ေနာက္ထပ္ဓားေရာင္လက္ကနဲ
ဒင္းကေလး မ်က္လံုးတစ္ခ်က္
သတိ
ကင္မရာခလုပ္ကိုႏွိပ္ခ်ဖို႔မေမ့နဲ႔
လက္ကနဲဝင္းပ
ဖလက္ရွ္ဂန္းကြ်မ္းသြား
ဒီမွာ
အလိုလိုေနရင္း သၾကားေတြ
အရည္ေပ်ာ္ကုန္ရပါၿပီကြယ္။
သည္မွာ
တို႔ေဆးနဲ႔တို႔ခံလိုက္ရသလို
မတ္တတ္ႀကီး
ဝိုက္လက္သီးေတြေမး႐ိုးေပၚ
ဆင့္ဆင့္ဝင္လာ
ေဖ်ာက္ကနဲ
ေမွာက္သြားရပါၿပီကြယ္
"ဒိုင္း" ကနဲ မိုးေပၚပ်ံတက္
"ဒိုင္း" ကနဲ ေခ်ာက္ထဲျပဳတ္က်
ေျမႀကီးနဲ႔ မထိခင္ ျပန္ထိလုလုမွာ
ၾကက္သြန္ခင္းေပၚ လူးလိမ့္ေပးလိုက္ရ
အို ... အိစက္ညက္ေညာ
ငါဟာ
တစ္ညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ ညႀကီးပါကြယ္။
ခုေတာ့
ဓားေရးကြ်မ္းသူ ဓားသမား
လွ်ပ္လက္သလို ဓားစြမ္းစြမ္းနဲ႔
ခုတ္ခ်
ထက္ပိုင္းျပတ္က်သြားတာမွန္ေပမယ့္
လဲက်ဖို႔ေမ့ခဲ့သူ
ငွက္ေပ်ာပင္တစ္ပင္ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီကြယ္ ...
မင္းကေလး ဘယ္သူလဲ
ဘုရား ... ဘုရား .....
ေဟာသည္ငါ့ရင္အံုႀကီး
ကုန္ကုန္ခမ္းခမ္းပါကြယ္ ...
မင္းကေလး ဘယ္သူလဲ
ဘုရား ... ဘုရား .....
ငါ့မွာ
ေပါင္မုန္႔ဝယ္သြားရင္း ေပါင္မုန္႔ျဖစ္
ငါ့မွာ
လက္ဖက္ရည္ဝယ္သြားရင္း
လက္ဖက္ရည္ျဖစ္ရေပါ့ ...
မင္းကေလး ဘယ္သူလဲ
ဘုရား ... ဘုရား ...
ငါ့မွာ
"လယ္ထြန္သြား ႏြားေမ့" ဆိုစကား
ဘယ္ကလိမ့္မလဲ
ႏြားကိုေငါက္မယ့္ကိုယ့္အသံကိုယ္ေတာင္
သည္မွာ ေမ့က်န္မယ့္ေကာင္ပါကြယ္ ...
အသက္႐ွဴမဝသလိုလို
အပမွီလိုက္သလိုလို
အိုကြယ္
တိမ္ေတြအားလံုး ငါ့ကိုယ္ေပၚ
ၿပိဳက်သလိုလိုပါကြယ္
အခ်စ္ကေလးရယ္
ငါ့လည္ပင္းႀကီးကို ခင္းေပးလိုက္ပါ့မယ္ကြယ္
မင္းရဲ႕ေျခေထာက္အလွကေလးတစ္စံုနဲ႔
နင္းေလွ်ာက္လိုက္ပါေတာ့
အဲသည္ အခ်ိန္။
ငါ့ခပ္ျမႇင္းျမႇင္းအသက္႐ွဴသံေလးကအစ
မင္းကိုခ်စ္ေနမိပါၿပီကြယ္
သူမ်ား မိန္းကေလးေတြ မတတ္စြမ္းဖူး
လွ်ပ္တျပက္မင့္အၿပံဳး
ဝတ္မႈန္ကူး
အတိအက်အပိုင္ၿပံဳးခ်က္ေတြ
ေရွာင္တခင္ၿပံဳးခ်လိုက္တဲ့
အပိုင္ၿပံဳးခ်က္ေတြ
အဲဒါက ... ကြန္တဲ့လား
ေဟာသည္က
တစ္ညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ညႀကီးက
ကြန္ထဲကငါးေပါ့
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
လက္ကေလးကိုေဝွ႔ရမ္းၿပီး
တယ္လီဖုန္းနီနီရဲရဲေလးကို
ေစြ႔ကနဲဖမ္းကိုင္လိုက္ပံုဟာေလ
လွလြန္း၊ လွၿပီးရင္းလွလြန္း
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
သကၠလပ္ဦးထုပ္အညိဳကေလး ခပ္ေစြေစြေဆာင္းလို႔
မေထမဲ့ျမင္ဟန္ မ်က္ႏွာရစ္သမ္ေလးနဲ႔
ပုခံုးသားကို လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေတြတြန္႔သလို
တြန္႔တြန္႔ၿပီး စကားေျပာတတ္တဲ့
မင့္ကိုယ္ဟန္အထည္ကေလး
ငံုထားပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
ေဆာင္းဦးေပါက္ေခြးေပါက္စေလးေတြ
ႏို႔ဆာလို႔ ခ်မ္းလို႔
တအိုင္အိုင္
မင္းကေလးကို မျမင္ရရင္ေလ
(ေဆာင္းဦးေပါက္ေခြးေပါက္စေလးေတြလို)
ငါ့မလဲ တအိုင္အိုင္ရယ္ပါ
ခ်စ္တယ္ကြယ္…..
အလကားေနရင္း
သြားတိုက္ေဆးကို ဖ်စ္ဖ်စ္ေနေတာ့တာပဲ
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ....
တက္သစ္စကြ်န္းကေလးလို အံု႔ဆိုင္းေဝဆာ
မို႔ေမာက္ေဖာင္းကားေန မင္းကိုယ္လံုးကေလးမွာ
အပ်ိဳစင္ေသြးကေလးေတြ
ပတၱျမားရည္လို
တဖ်ပ္ဖ်ပ္စီးလည္ေနတာ
အဲဒါကေလးကိုလည္း
သည္က
တစ္ညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ညႀကီးက
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
မင္းရီလိုက္ေတာ့
လီမြန္ဘာလီရည္ေသာက္လိုက္ရသလိုပဲ
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
အေမေရ
သင္းကေလးရဲ႕ လွဂုဏ္ရည္ေၾကာင့္ရယ္
မေနႏိုင္တဲ့သားရင္အံုႀကီးေၾကာင့္ရယ္
ခ်စ္မိတယ္ ...
မိေခ်ာင္း ေက်ာက္ခက္ပန္း႐ံုလို
မင့္ဆံပင္အံုကေလး
အေမႊးဖြားဖြားရွဥ္႔ကေလးမ်ား
သစ္႐ြက္သစ္ခက္ေပၚေဆာ့ကစားသလို
မင့္လည္တိုင္ေပၚလႈပ္ရွားလို႔
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
ဂြ်ိဳင္းဂ်က္ကက္ကေလးနဲ႔
ေတာ႐ိုင္းပန္းပြင့္လိုဟန္နဲ႔
စက္ဘီးေပၚမင့္ကိုယ္ထည္ကေလး
ေဝ့ကနဲ ဝဲပ်ံတက္လိုက္တာမ်ား
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး
သံုးသိန္းထီေတြေပါက္ကုန္ရပါၿပီ
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
တစ္လံုးခ်င္း ခုတ္ေမာင္း ေနတယ္
တစ္လံုးခ်င္း
တစ္လံုးခ်င္း
ခုတ္ေမာင္း ေနတယ္
မင့္ရင္အံု မင့္တင္သားေတြ
တစ္လံုးခ်င္း ခုတ္ေမာင္းေနတယ္ ...
ေဟာသည္ကမာၻႀကီးေပၚမယ္
ဘယ္လိုျမစ္ေတြက ေရစီးၾကမ္းသတဲ့လဲ
ငါထမ္းရ ထမ္းရပါကြယ္
မင္းကိုခ်စ္တယ္ ...
ငါလာမယ္
မင့္ခ်စ္ဝတ္မႈန္အိမ္ကေလးဆီ
အဲသည္
ေက်ာက္ေက်ာတံုတံုကေလးလို
မင့္ႏႈတ္ခမ္းသားတံုတံုကေလးဆီ
မင့္ကိုခ်စ္တယ္ ...
အသည္းႏွလံုးကို ခလုပ္တိုက္
မင္းကေလး
အား
ပင္နယ္ဆလင္အလံုးတစ္ရာထိုးထားသလို
နာလွခ်ည္ရဲ႕ ...
မင့္နာမည္ ... ကေလး ေခၚေနလိုက္လို႔
ငါ့မွာေလ
ရထားမမီ ကားမမီ
ေလယာဥ္ပ်ံမမီ
ေသျခင္းတရားမမီ
မမီဘူး
ဘာမွမမီေတာ့ပါဘူးကြယ္ ...
အက်င့္မရွိပဲဝိတ္မၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔
တစ္ကိုယ္လံုး နာက်င္က်န္ရစ္သူလို
တစ္ဘဝလံုး။
ယူပါကြယ္
လည္ဆြဲမဟုတ္ဘူး
ပုတီးကံုးကေလးမဟုတ္ဘူး
ဆြဲျခင္းကေလး
ငါ့အသည္းႏွလံုးကိုထည့္ဆြဲသြားဖို႔
ဆြဲျခင္းကေလးပဲ
ယူသြားပါကြယ္ ...
ကမာၻႀကီးေရ
ကြ်န္ေတာ္လည္းမွားေတာ့မယ္
သူ႔အသီးကအလြန္ကိုထြားပါတယ္
ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္
ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္
ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္
ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္
လာေနၿပီ
လာေနၿပီ
လွပသူသစ္ပင္ကေလး
တစ္ပင္လံုး
တစ္အံုလံုး ေ႐ႊ႕လာေနၿပီ
အေဝးျမင္ကြင္းေပမယ့္
ထင္လင္းလွခ်ည္ရဲ႕ ...
ငါဟာ
နာရီအိုႀကီးတစ္လံုးထဲက ျမည္သံျဖစ္
တက္ကေလာက္
တက္ကေလာက္
တက္ကေလာက္
တက္ကေလာက္
တက္ကေလာက္
တက္ကေလာက္
ငါ့ရင္အံုေပၚ ငါ့ရင္အံုႀကီးေပၚ
ျမင္းၿပိဳင္ကြင္းလို သေဘာထား
တက္ကေလာက္
တက္ကေလာက္
သူကေလးလာေနၿပီ ...
ငါ့ရင္ထဲမွာ
တက္ကေလာက္
နီးလာၿပီ
နီးလာၿပီ
တျဖည္းျဖည္း
မေႏွးမျမန္ကေလး
မျမန္မေႏွးကေလး
ငါဟာ၊ ေကာင္းဘြိဳင္လိုျမင္းစီးသမားျဖစ္
ဒိန္းတပ္တပ္
ဒိန္းတပ္တပ္
ဒိန္းတပ္တပ္
ဒိန္းတပ္တပ္
ငါဟာ ဒရမ္မာ (ဗံုတီးသမား) ျဖစ္ခါ
ငါ့ရင္အံုငါျပန္တီးမိ
ေလာကႀကီး ခ်က္ခ်င္းလင္းေပးသြား
ေလာကႀကီး ခ်က္ခ်င္းေမွာင္လိုက္
ေလာကဓာတ္ႀကီး ခ်က္ခ်င္းလင္းေပး
ငါ့အခ်စ္မွာ
ညမရွိဘူး ...
ဘယ္ဘဝက ေသြးလည္း
သိလား
သင္းကေလးကိုခ်စ္မိ
အညတရပါ ...
မင္းကေလးရဲ႕ ရင္၊ တင္၊ ခါး
အတိုင္းအတာျဖင့္
ဂရင္းနစ္စံေတာ္ခ်ိန္ေပါ့
မင္းကေလးရဲ႕ ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးေတြ
ထြားလြန္း
တစ္လမ္းလံုး ေမႊးသြားတယ္
မင္းကိုယ္နံ႔ေတြေၾကာင့္လမ္းမွာ
ေမႊးခြင့္ရ
လာၿပီ
သင္းကေလးလာေနၿပီ။
ဆံပင္ကေလးခါလိုက္တာ
ကဗ်ာ
မင္းကေလးတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္တာ
ငါ့လယ္ယာထြက္သီးႏွံေတြ
အကုန္လံုးဖြံ႔ထြားႀကီးမားကုန္ရပါၿပီ
မင္းကေလးဟာ
ပြဲေတာ္ထဲက ၿမိဳ႕ကေလးပါ
မင္းကေလးမ်က္ခြံေပၚ
ငါ ေနခိုပါရေစေတာ့
မင္းဆံပင္ကေလးနမ္းၿပီးမွ
အသက္ရွင္ရမယ့္သူပါကြယ္
ခ်စ္တယ္ ...
ေဟာ .....
ေကာက္ေနတဲ့ လမ္းေတြေျဖာင့္သြားေပါ့
လာေနၿပီ
ငါ့ေႏြဦးေပါက္အသစ္စက္စက္ကေလး
လာၿပီ
လာၿပီ
ငါ့ေႏြဦးေပါက္ကေလးလာေနၿပီ
ပန္းပြင့္သံတစီစီ
ေပါက္ပြင့္သံ ဒိုင္းကနဲ
ငွက္အမ်ိဳးမ်ိဳးပ်ံဝဲပံုနဲ႔ သစ္႐ြက္ေတြ
ဝဲပ်ံၾက
အသီးသစ္ အ႐ြက္သစ္ေတြ
ပ်ားရည္႐ႊဲၾကလို႔
အလင္းလွ
အလင္းေျပေျပေခ်ာေခ်ာကေလး
ပ်ားအံုဗရန္ဒီအရက္ကေလးေထြေထြနဲ႔
ေတာက္စား
အဲသလို ေႏြဦးေပါက္ကေလး
အဲသလို ေႏြဦးေပါက္သင္းကေလး
လာေနၿပီ.......
မိန္းမဆိုတာ
သည္လိုဝပ္အား
ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔မွေပါ့ ...
ေျခသဲကေလး ဝိုင္အိုလက္ ပန္းခရမ္းေရာင္
ေျခေထာက္အုအုကေလးမွာ
ေ႐ႊလိေမၼာ္သီးဖိနပ္နဲ႔တင့္
သစ္ေတာစိုက္ခင္းတစ္ခင္းလို
ေျခသလံုး ဝ၀ကစ္ကစ္မွာ
ေမႊးညင္းႏုကေလးေတြစီရီ
ေလကပြတ္သပ္လိုက္တိုင္း
စီးခ်က္ညီညီက ...
ၿပီးရင္
ျမင္ရမွာက
ေ႐ႊပိုးေကာင္ဂုတ္သားအေရာင္လံုခ်ည္
လိႈင္းအိလို႔
သင္းကေလး ေပါင္သားေပၚအိလို႔ ...
ၿပီးရင္
စေ႐ြးကိုက္ၿပီး
ေ႐ႊေဘာ္ထိုးၿပီး
ပါလစ္သုတ္ၿပီး
ပြတ္လံုးလို
လံုးက်စ္ဝန္းဖုတဲ့
တင္သားတင္းတင္းကေလး ...
႐ြလို႔ ...
ၿပီးရင္
ခါးကေလး
ခါးသားကေလး
ခါလို႔ ...
သည္ခါးကေလးပဲျဖစ္မွာ
သည္ကမၻာႀကီးကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ရမ္းခဲ့တာ
သည္ခါးကေလးပဲျဖစ္မွာ
သည္ကမၻာႀကီးကို တဒီးဒီးလည္ေစခဲ့တာ
သည္ခါးကေလးပဲျဖစ္မွာ
သည္ကေကာင္ႀကီးရဲ႕ အသည္းကိုေလ
ခဲကေလးလို
ေရေပၚရွပ္ရွပ္ပစ္ကစားတာ
သည္ခါးကေလးပဲ
သည္ခါးကေလးပဲ
သိပ္ေသခ်ာပါတယ္
အဲသည္ခါးကေလးပဲေပါ့ ...
ေရက်ခ်ိန္
မို႔ေမာက္ၿပီးခံုးခံုးကေလးက်န္ရစ္ခဲ့
ထြန္းသစ္စေသာင္ခံုမို႔မို႔လိုရင္သား
တင္းလို႔
အဲသည္ဝင္းပရင္သားအထက္မွာေပါ့
ဂ်က္ေလယာဥ္ေတြ
ဂ်က္ေလယာဥ္ေတြ
တစ္စီးၿပီး တစ္စီး
ပ်က္ပ်က္က်ရာ
မ်က္ႏွာလြင္ျပင္ေလး
ဝင္းပ ...
ဟုတ္တယ္
သင္းကေလးမ်က္ႏွာဟာ
ႏွလံုးသား ဂ်က္ေလယာဥ္ေတြ
တစ္စီးၿပီး တစ္စီး
ပ်က္ပ်က္က်ရာလြင္ျပင္ ...
အေမေရ
အေမ့သား မလဲ
သင္းကေလး မ်က္ႏွာလြင္ျပင္ေပၚ
ဘဝတစ္ခုလံုး
ပ်က္က်ရ ေလယာဥ္တစ္စီးေပါ့ ...
မိုးစပ္စပ္ကေလး႐ြာၿပီးကာစ
ေနေရာင္အဝါက
စေပါ့လိုက္တစ္ခုလိုထိုးျပထား
ငုပင္
သည္ငုပင္က ငုပြင့္ ငုဖတ္ေတြ
တစ္ျဖာျဖာခါဆင္းပံုမ်ိဳး
သင္းကေလး
လွမ္းေလွ်ာက္လို႔လာေနခဲ့ၿပီ ...
ဒါဟာ
ငါ့ေႏြဦးေပါက္ အသစ္စက္စက္ကေလးေပါ့
‘ဒါဟာ
ငါ့ေဂၚဖီခင္း ေထြးေထြးထပ္ထပ္ကေလးေပါ့
ဒါဟာ
ငါ့အသည္း ပလုပ္တုတ္ျဖစ္ပံု႐ႈေမွ်ာ္ခင္းကေလးေပါ့ ...
အေမေရ
၁၆-ေအာင္စ အေလးခ်ိန္ရွိတဲ့
သားရဲ႕ ႏွလံုးသားေလးဟာ
သူကေလးလႈပ္ကစားမွ
ေပ်ာ္ရတဲ့
သူ႔လက္ထဲက
ပလုပ္တုတ္ကေလးျဖစ္ေနရတာ
ဘယ္ေရွးကုသိုလ္ဆက္လဲဟင္ ...
"ဒါကဘာလဲ"
(သင္းကေလးအသံေလ)
လက္ကေလးနဲ႔ ေပြ႔ယူလိုက္သလိုေပါ့
"ဖိတ္စာ"
(ငါ့အသံေလးပါ ...
အေၾကာက္တရားနဲ႔ ေမြးဖြားလာသမို႔
အသံျဖစ္႐ံုတင္ေလးေပါ့ ...)
"ဖိတ္စာ ... ပါ"
"ဖိတ္စာ ... ပါ"
"ေပး"
(သင္းကေလးအသံပါ)
ငါ့ေသာတာ႐ံုတစ္ခုလံုး
ပန္း႐ံုတစ္႐ံုျဖစ္သြား .....
ငါ့အသည္းႏွလံုး ငါ့ဘဝ
မင္းမ်က္ဝန္းေလးထဲ
ပစ္ထည့္မိ။
ျပန္ဆြဲႏႈတ္ၾကည့္ေတာ့
အသည္းႏွလံုးေရာ ဘဝေရာ
တစ္ခုမွျပန္ပါမလာေတာ့ဘူး ...
ေျမပဒူေအာင္း တြင္းထဲ
ေျခေထာက္ကြ်ံက်ခဲ့သူ မုဆိုးခမ်ာ
ျပန္ဆြဲႏႈတ္ေတာ့
ေျခေထာက္ျပန္ပါမလာေတာ့သလိုေလ
ဒါေပမယ့္
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
ငါ့အိပ္ႀကီးထဲ
ငါ့အက်ႌထဲ
အခ်စ္ေတြပါတယ္ ......
ငါ့အသားေတြ ပြတ္သပ္တိုက္ခတ္သြားတဲ့ေလမွာေတာင္
အခ်စ္ေတြပါတယ္ ...
ငါ့အဆုပ္ထဲ
အခ်စ္ေတြျပည့္ေဖာင္းလို႔
အခ်စ္ေတြနဲ႔
ငါ့အဆုပ္ႀကီးျပည့္ေဖာင္းလို႔
သင္းကေလး
တသြင္သြင္စီးဆင္းပံုဟာ
တစ္သက္လံုး ငါ့မွာခ်စ္မွားယြင္းခဲ့
အလကားပါ
ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးေလာက္ ခ်စ္မွားယြင္းသင့္တာေပါ့ ...
ေျမာက္ဥကၠလာဟိုးမားက
ငါ့မိတ္ေဆြ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားေလးေရ
ငါ့အသည္းႏွလံုးကိုေပးပို႔လိုက္ပါရဲ႕
အလွဆံုး ဖိနပ္ကေလးတစ္ရံ
အျမန္ဆံုးခ်ဳပ္ေပးပါ
သူကေလးစီးဖို႔ပါကြယ္ ...
တယ္လီေဗးရွင္းထဲမွာလဲ
ငါမင္းကိုရွာတယ္
တယ္လီဖုန္းေလးထဲမွာလဲ
ငါမင္းကိုရွာတယ္
မိုက္က႐ိုေဝ့စေလာင္းႀကီးထဲမွာမ်ား
မင္းကိုယ္ရိပ္ ကိုယ္ေရာင္ ရွိမလား
ငါေမာ့ၾကည့္ အနံ႔ခံမိတယ။္
ဆ.သ.ရ ကိုလဲ
အေၾကာင္းၾကားထားပါတယ္
သူကေလးကိုေတြ႔ရင္ေလ
အျမန္ဆံုးသတင္းပို႔ပါလို႔။
အလွဆံုး ဇာပန္းကြက္ကေလးေတြ
တစ္ခုၿပီး တစ္ခု
ငါ့စိတ္ရဲ႕ ပိတ္သားေပၚ
မင္းတိုးဖြဲခဲ့ပါလားကြယ္ ...
သစ္ၾကားသီးေလးပူေႏြးေနပံုဟာေလ
မင္းကိုယ္ထည္အေႏြးဓာတ္ကေလးလား
သစ္ၾကားသီးေလးစားမိတုန္းအခါ
ငါခံစားရပံုမ်ား
ဖ႐ိုဖရဲအုတ္ပံုေတြလို
ငါ့မွာ
"အင္ထ႐ိုပီ" ေတြ ျမင့္ကုန္ရပါၿပီကြယ္ ...
ခဲတန္ခြ်န္စက္ထဲကထြက္လာစ
ခဲဆံလို
ကိုက္ခဲပါကြယ္
အဲသည္ သြားထက္ထက္ကေလးေတြနဲ႔
ငါ့အသည္းႏွလံုးကိုေလ
ကိုက္ခဲပါကြယ္ ...
အို ... ဘာျဖစ္လို႔မ်ား
မင္းညကို ငါခ်စ္မိပါလိမ့္
ဒါ ငါမေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူး
ဒါ ေမွ်ာ္လင့္လို႔မဟုတ္ခဲ့ဖူး
လံုးလံုးမဟုတ္ခဲ့ဖူး
ထူးဆန္းလွခ်ည့္.....
ဒါ ငါမသိခဲ့
ငါ့ႏွလံုးသား ဘာဘီက်ဴမီးဖိုျဖစ္
လိႈင္းသစ္ ဝင္ေျပး ပင္လယ္ရင္ခြင္
ဘယ္သူသိသလဲ
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ...
စိတ္ကူးယဥ္ေနတုန္း ရင္ဘတ္ေပၚ
ႂကြက္ေပါက္စနီနီရဲရဲေလးေတြ
႐ုတ္တရက္ျပဳတ္က်
လန္႔ခုန္
အူေတြယားလို႔
ငါ့မွာအူေတြ အထပ္ထပ္ယားလို႔ ...
စိတၱဇေဆး႐ံုကုတင္ေပၚမွာတဲ့
ငါ့ကိုလူေတြကေျပာၾက
ဘယ္ဟုတ္ရမလဲ
ငါဟာ ေမတၱာလမ္းေပၚေရာက္ေနတာပါ
အိမ္နံပါတ္က
၁၅၀ဝ ေလ ...
လူေတြဟာ ခက္ပါတယ္
သည္ေလာက္႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းေလးေတာင္
မသိၾကေခ်ဘူး
ခက္တယ္ ...
အိပ္မက္ေတြေျခာက္ဆင့္မက္
ညက်ရင္အိပ္မက္ထဲမွာ
တဝႀကီး သင္းကေလးနဲ႔ ...
အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္
နပိုလီယံဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ
ငါ့ဘယ္မွီမလဲ
ၿမိဳ႕ေတြ႐ြာေတြ
တစ္ၿမိဳ႕ၿပီး တစ္ၿမိဳ႕ရေပမယ့္
သိတယ္မႈတ္လား
သင္း ခ်စ္သူ ဂ်ိဳးဇက္ဖင္းဆီေတာ့
နပိုလီယံဟာ က်ဆံုးခဲ့တယ္မႈတ္လား ...
ငါကေတာ့
ငါ့ခ်စ္သူေလးလက္ထဲ
ၿမိဳ႕ေတြ႐ြာေတြ
အကုန္လံုးပံုေပးထားတဲ့ေကာင္
ဘယ္ေကာင္ယွဥ္ရဲသလဲ ...
ညညအိပ္မရဘူးကြယ္
အိပ္ခန္း ခန္းစည္းေလးကို ေလတိုးတိုင္း
ၾကည့္စမ္း
မင္းအၿပံဳး အရမ္းပဲေမႊးလာ
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့
မင္းအၿပံဳးေတြ
ေကာင္းကင္အျပည့္
အသည္းေလးရယ္
မင္းကေလးဟာ လမင္းအသစ္ပါကြယ္ ...
သိၿပီ သိၿပီ
မင္းေလးေၾကာင့္
သည္ေကာင္ရင္ခုန္ မိုးလံုးျပည့္
ငါ့ခ်စ္စိတ္ေတြလႊင့္ပစ္မရေတာ့ဘူး
ဆိုး ...
သြားႏႈတ္ဆရာက
မနာမက်င္ေအာင္
ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္သြားႏႈတ္ပံုမ်ိဳးခံရ
သြားတစ္ၿပံဳလံုးကုန္သြားေပမယ့္
ငါ့မွာ
သြားေတြရွိသလို အားကုန္ၿပံဳးမိ
ပစ္ရက္စရာ မရွိေအာင္ပဲ
ငါ့အျဖစ္ကဆိုး
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
မိုးအသစ္ေတြ႐ြာသြန္းၿဖိဳး
ေရသစ္ေတြျမစ္ျဖစ္
ဒါငါ့ရင္ခြင္ေလ ...
အဆံုး
အဆံုးရဲ႕ အဆံုး ခံုးခံုးေပၚမွာ
ဒါဘယ္သူ႔ေကာင္းကင္တဲ့လဲ
ဝင္းပ
ဝင္းပ မင့္အပ်ိဳရည္ကေလး
ဘယ္လဲ
ဘယ္ေရာက္သြားၿပီတဲ့လဲ
အဲဒါဟာ
အပင္ေပါက္သြားၿပီလားကြယ္ ...
ေဟ့
ေကာင္းကင္ျပာေလး
ငါ့ကို တစ္ခုခုေျပာစမ္းပါ
ေျပာခဲ့စမ္းပါ
ေဟာသည္က ေသြးခဲတစ္ခဲကို
ေျပာခဲ့စမ္းပါ
အနာတစ္ခုကို အနာတစ္ခုနဲ႔
ကုသရတယ္လို႔
သည္ေသြးခဲတစ္ခဲကိုေလ
ေျပာခဲ့စမ္းပါ ...
ခုေတာ့
ဓားေပါက္ဝိဇၨာရဲ႕ ဓားေပါက္ခ်က္ေတြထဲ
ငါ့မွာ
အသည္းတယားယား
ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္း မွန္ေတြကြဲ
ဓားေပါက္ခ်က္ေတြထဲ
ငါ့မွာ
ေလာကဓံတရားကိုေတြ႕
ငါ့အသည္း
ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
ငါ့အသက္
မင္းေလးလက္အပ္ႏွံထား
အထပ္ထပ္ခြဲစိတ္
လႊာခ်
တစ္လႊာၿပီးတစ္လႊာ
လႊာခ် ...
အို ... အသည္းခြဲစက္ကေလးရဲ႕
သိပၸံနည္းက် မင္းျပဳစား
ငါ့ရင္ေခါင္းႀကီး တစ္ခုလံုး
ရန္သူမေလးရယ္
ခ်စ္အခိုးေတြအလိပ္လိုက္ အလိပ္လိုက္
ထကုန္ရပါၿပီ
ငါ့မွာ
ခ်စ္ၿပီးရင္း ခ်စ္ရင္း
ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...
ငါ့ကိုဘဝကူးသြားၿပီတဲ့
လူေတြက
လူေတြဟာ အေတာ္ႀကီးကိုခက္တယ္
ငါမေျပာဖူးလား
အရာရာဟာ တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးၿပီး
ေသးမႊားသြား႐ံုကလြဲၿပီး
ေဟာဟို ... ေနေအာက္မွာ
ဘာမွမဆန္းသစ္ဘူးဆိုတာ
မသိၾကရွာဘူး ...
သည္မွာ ... ေျပာလိုက္မယ္
ေတြ႔လား ...
အက္စစ္နဲ႔ ႏွလံုးသားကိုပက္မွ
လူဟာေသတာ မဟုတ္ဘူး
ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ ဝတ္မႈန္တစ္မႈန္နဲ႔ထိလဲ
ေသတယ္ဆိုတာ
သင္း တို႔သိသြားေစရမယ္ ...
တစ္ညလံုး မဟုတ္ဘူး
ဆယ္ဘဝ ဆယ္ညလံုး မအိပ္ရရ
ခ်စ္ေနမွာပဲ
သိၾက ... သိၾက
ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို
တစ္ဘဝလံုး အကုန္ခံၿပီး
အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ေျပာသြားတဲ့ေကာင္
၀ံ႔စားၾကလား ...
ေအာ္ေျပာလိုက္မယ္
ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို ေအာ္ေျပာလိုက္မယ္
သင္းကေလး တစ္ကိုယ္လံုး
ခ်စ္စရာခ်ည္းပဲ
ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို
အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ေျပာလိုက္မယ္
အခ်စ္ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္အျမန္ထုတ္ေပးပါကြယ္ ...
ဝင္းပပါ ... ဝင္းပပါ
ငါ့အသည္းႏွလံုး Betelgues ၾကယ္ကေလးရဲ႕
စြတ္စို စိုထိုင္း
ငါ့မွာ ထြန္႔ထြန္႔လူး
ငါ့အခ်စ္ေတြ
တိတ္တခိုးႀကီးထြန္းလင္း
အိုး ... တိတ္တခိုးႀကီးပါလားကြယ္
သိၾက
ခု ငါ့ခ်စ္သူေလး ရင္အံုထဲ
တစ္ေန႔ကို အႀကိမ္တစ္သိန္းတိတိ
ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ အသည္းႏွလံုးဟာ
ငါ့အသည္းႏွလံုးစစ္စစ္ပဲ ...
သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ
ဘုရားသခင္စားေနက်
ေတာ္ဝင္တဲ့ အစားအစာကို
ကိုက္ခ်ီဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့
ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ဇာတ္လို႔
မွတ္လိုက္ၾကပါေတာ့ကြာ ... ... ... ...။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ကမန္းကတမ္း နံရံေပၚက နာရီကုိ
လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့….
နာရီကရပ္ေနတယ္…
ဒါဆုိ ဘယ္အခ်ိန္ရွိမွန္း မသိႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့
နာရီက အေၾကာင္းတခုခုနဲ႔ ရပ္သြားတာနဲ႔
အက်ဳိးအရ အခ်ိန္ဟာ အဲဒီမွာမရွိေတာ့ဘူး
ေသခ်ာတယ္…
မေသခ်ာဘူး…
အခ်ိန္ဆုိတာ မေသခ်ာတဲ့ ေသခ်ာၿခင္းတစ္ခုပဲလား
“ အခ်ိန္ဆုိတာ ရပ္ေနတဲ့ အရာ
လူေတြက ေရြ႕ေနတာ
ေခတ္ေတြ အၿဖစ္အပ်က္ေတြ ေရြ႕ေနတာ
စၾကၤာ၀ဠာၾကီးကေရြ႕ေနတာလုိ႔”
ဘန္အုိခရီေရးဖူးတယ္
အခ်ိန္ဟာ နာရီမွာ မရွိေတာ့ရင္လုိ႔
ငါဆက္စဥ္းစားတယ္
ၿပကဒိန္ေပၚမွာလား
စၾကၤာ၀ဠာေပၚမွာလား
အခ်ိန္ဟာ ၀ိဥာဥ္လုိပဲ
ဟုိေနရာမွာ တြယ္မွီလုိက္
ဒီေနရာမွာ တြယ္မွီလုိက္နဲ႔
အခ်ိန္ဟာ တစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာ ကြာၿခားေနၿပန္တယ္
ဘ၀၊ အခ်ိန္၊ ေလာကဟာ ခက္တယ္ ငါနားမလည္ႏုိင္ဘူး…။
နားမလည္ႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ နားလည္လုိက္မိတဲ့ ခဏ
ခဏဟာလည္း အခ်ိန္တစ္မ်ဳိးပဲ
“ အခ်ိန္အေၾကာင္းဆုိ ပညာရွင္ေတြ သိပ္ဖြင့္ဆုိခ်င္တယ္တဲ့
ရစ္ခ်တ္ဖုိင္းမန္းတစ္ေယာက္ပဲ နားမလည္ဘူးလုိ႔ ၀န္ခံသတဲ့
ထြန္းေ၀ၿမင့္ေရးခဲ့ဖူးတယ္”
အဲဒါဘယ္တုန္းကလဲ…
အဲဒီအခ်ိန္ဟာ က်န္ခဲ့ၿပီလား
ၿပန္လာဦးမွာလား
သံသရာလည္သလုိ အခ်ိန္ဟာလည္းလည္လုိ႔
အခ်ိန္ကုိယ္တုိင္က သံသရာပဲလား
ညေနခင္းလင္းေနတဲ့ ေနရာင္ထဲမွာ
လည္ေနတဲ့ နာရီတစ္လုံးကုိ
အစိမ္းေရာင္ ကန္ေရၿပင္ထဲၿပစ္ခ်လုိက္တယ္…။
ေႏြအာရုံဦး
