လြမ္းမိတဲ့ စာသားေတြ ခ်ေရးတုိင္း ..
ငါအေတြးေတြကုိ ငါၿပဳံးတယ္
ေလာကၾကီးက ေလွာင္ရယ္ေနတုန္း
လြမ္းေလာက္စရာေတြကုိ မလြမ္းတာ လူမပီသဘူး
မလြမ္းေလာက္တဲ့ ငါ့ကုိယ့္ငါအတြက္
တစ္ခါတစ္ေလသနားတယ္ တစ္ခါတစ္ေလဟားတယ္
ေလလြင့္ရြက္ေၾကြေတြလုိ႔…
တစ္ေယာက္ေယာက္ဖိနင္းလုိက္လုိက္တဲ့အခါ..
တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ အသံစိမ္းေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ပဲ
တၿဖည္းၿဖည္းေပါ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ေၿမၾကီးၾကားမွာ
ခံစားမႈေတြလုံးပါးပါးတယ္…
မရယ္တတ္မငိုတတ္နဲ႔…
အူတူတူ စာဖတ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာငါပါ
လြမ္းမိတဲ့စာသားေတြေရးမိတုိင္း
လြမ္းမိတဲ့စာသားေတြဖတ္မိတုိင္း
ငါေလွာင္ရယ္သံေတြၾကားတယ္…
ေလပူေဖာင္းေတြရဲ႕သက္တမ္းလုိ႔
လူေတြလြမ္းတယ္ဆုိတာ ဘယ္ေလာက္ခံမွာလည္းလုိ႔…
ကာလေပၚ အာသီသေတြၾကားမွာ
ပရုိမိုးရွင္းခ်တဲ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ေလး၀ယ္လုိက္
လူ႔အခြင့္အေရး သဘာ၀ပါတ္၀န္းက်င္
ရွားပါးတိရစာၦန္မသတ္ၿဖတ္ေရးေတြမွာ လက္မွတ္ထုိးလုိက္
ကန္႔ကြက္လုိက္ ေထာက္ခံလုိက္ ၾကားေနေပးလုိက္
အေပ်ာ္ခရီးေလးထြက္လုိက္ …
ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ စစ္ပြဲအေၾကာင္းရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ုလုိက္
အာဖရိက အေရးအခင္းေတြကို သည္းထိတ္ရင္ဖုိဇာတ္ကားဆုိၿပီး
ဆုိဖာအထူၾကီးေပၚကေန ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေလးစားရင္စာနာလုိက္ေပါ့
လြမ္းမိတဲ့အခါ မလြမ္းေအာင္ၾကဳိးစားတယ္…
မလြမ္းပဲ ၀မ္းနည္းေနမိတဲ့အခါ….
လြမ္းတဲ့အေၾကာင္းေရးမိတဲ့ စာသားအတြက္….
မုိးလႈိင္ည
