မင္းစဥ္းစား

ဘာမွမစဥ္းစားတာထက္စာရင္

စဥ္းစားစရာရွိတာေကာင္းတာေပါ့

အဲဒီေတာ့ မင္းစဥ္းစား

မင္းစဥ္းစားတဲ့အခါ စဥ္းစားစရာေတြရွိလာလိမ့္မယ္

စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ထပ္စဥ္းစားစရာေတြေပၚလာမယ္

အဲဒီေတာ့ ပုိစဥ္းစားမိလာမယ္

ပုိစဥ္းစားမိေတာ့ စဥ္းစားတာလည္း က်ယ္ၿပန္႔လာမယ္

က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔စဥ္းစားေတာ့ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းပါစဥ္းစားမိလာမယ္

က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းစဥ္းစားေတာ့

စဥ္းစားတာ အဆုံးအစမဲ႔လာမယ္

အဆုံးအစမဲ့စဥ္းစားမိလာတာ

ဘာမွမစဥ္းစားတာထက္ ပုိေကာင္းတာေပါ့

ဘာပုိေကာင္းလည္းဆုိတာ မင္းဆက္စဥ္းစားလုိ႔လည္းရတာပဲ

အဲဒီေတာ့ မင္းစဥ္းစားပါ…။

မုိးလႈိင္ည

ခက္တယ္…

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ၾကီး အိပ္မက္ေပးတုန္းက

သူမဆုံးေသးဘူး…

သူ႔ကုန္ေတြ ရႈံးသြားတဲ့အေၾကာင္း…

သူ႔အခ်စ္ေရးက ဘာသာကြဲ ပဋိပကၡေတြၾကားမွာ

ေၿမဇာပင္ၿဖစ္ခဲ့ရပုံ

သူမယုံၾကည္ဖူးတဲ့… ၀ါဒေတြအေၾကာင္း…

သူၿပုံးတစ္ခါမဲ့တစ္လွည့္ေၿပာတယ္…

တကယ္ေတာ့ သူကစကားနည္းတတ္သူပါ

အဲဒီအခ်ိန္က သူမေမာမပန္းနဲ႔…

၁၇ႏွစ္ႏွစ္တိတိသူမၿပဳံးမိတဲ့…

တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ အဲဒီေန႔က

ကားဟြန္းတီးလုိ႔ တုိက္တစ္လုံးၿပဳိက်သြားတယ္

သူတုိ႔ၿမဳိ႕ထဲမွာ ဘယ္ကားမွ ဟြန္းမတီးရဘူးေလ

သူက ဓါတ္ပုံေတြရုိက္ေနတုန္း ေနာက္က ပုခုံးပုတ္လုိက္တာ

ကဗ်ာရြတ္တဲ့အသံက

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အခ်ဳိးခံလုိက္ရတဲ့ သစ္ကိုင္းလုိ

တဆတ္ဆတ္တုန္ခါလို႔

မီးခုိးေငြ႔တလူလူမွာ သူလည္းၿပီးဆုံးၿပီ…

ကၽြမ္းလက္စအသည္းကုိပဲ

သူက ထုတ္လႈခ်င္ေသးတယ္…

ခက္တာက အဲဒီတုန္းက သူမ်က္ႏွာကုိ

ေသခ်ာမမွတ္မိလုိ္က္ဘူး…

သိေဟာင္းကၽြမ္းေဟာင္းထဲကလုိပဲ

ဒါေပမယ့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးၾကီးစိမ္းေနတယ္…

ၿမင္ေနက်အတုိင္း ၿမင္ကြင္းက နားမလည္ႏုိင္ေအာင္ ခက္ခဲလုိ႔…

မုိးလႈိင္ည

ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ…။

ငါက ဒီတရားတစ္ခုပဲ ယုံလုိ႔
ဒီစကားတစ္ခြန္းပဲ ေၿပာတတ္တယ္…
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ေသဆုံးသြားတဲ့ လူေတြလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ရွင္က်န္ေနဆဲသူေတြလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ဘယ္ဘုရားမွ မကယ္ထားႏုိင္တဲ့
ေသၿခင္းဆီသြားေနတဲ့ရက္ေတြထဲမွာ
ငါတုိ႔ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ သတ္ၿဖတ္ေနဖုိ႔
ဘာအတြက္လုိအပ္ဦးမလည္း…
ေၿမအတြက္လား ေငြအတြက္လား
တစ္ပါးသူ လည္ေခ်ာင္းေသြးနဲ႔မွ
အာသာေၿပေဒါသကုိတုိက္ေကၽြးရင္
ငါတုိ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ေ၀းေနဦးမယ္…
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ မဆုံးတဲ့ေသၿခင္းနဲ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ မဆုံးတဲ့သမုိင္းကုိ
လႈိင္းေလထန္ထန္ ခါးသီးမုန္တုိင္းထန္ေအာင္
အမုန္းနဲ႔စုိက္ပ်ဳိးရင္း နာက်င္ၿခင္းအဆိပ္သီးေတြ
ႏွစ္ဘက္စလုံးရိတ္သိမ္းရလိမ့္မယ္…
မဆုံးမယ့္ ရန္မီးမ်ားဆီ
တားဆီးမရ ထိန္းခ်ဳပ္မရ စစ္ပြဲတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုၾကားက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလေတြဆီကုိ …
ဓားေတြၿပင္ရင္း ေသြးစက္စက္ညွီနံ႔ေတြ
ရမၼက္ၿပင္းၿပင္း စစ္ခင္းရင္းကုန္က်မယ့္အသက္ေတြ
ဘယ္ကံၾကမၼာမွာ ေလာင္းေၾကးထပ္မလဲ…
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ..
ေသၿခင္းမွာလည္းေကာင္း
ေနၿခင္းမွာလည္းေကာင္း
စစ္ပြဲဟာ အားလုံးအတြက္အရႈံးပဲ..
အသုံးမ၀င္ေပမယ့္
 ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ဒီစကားပဲ…
ငါလက္ေဆာင္ေပးထားပါရေစ…။

မုိးလႈိင္ည

ဖ်ာ

ဖ်ာေလ ဖ်ာပဲေလ ဖ်ာပဲေပါ့
တစ္ကယ္က ဖ်ာသည္မလို ့ေခၚတိုင္း သီရိမဂၤလာေစ်းမွာ ဖ်ာသည္ေတြပါးလာတာသိတယ္။
ကၽြတ္က်မဲ့ဖိနပ္ကိုပဲ သဲၾကီးမဲၾကီး ကုန္းကိုက္ေနေတာ့တာပဲ
တယ္ေလ.... ငါ ဒီ ထမီ ။ မလိုအပ္တဲ့အခါ သိပ္ခိုင္တယ္ ။
ခါးၾကားထဲကဖုန္းလုိ ့အသံုးသိပ္မ်ားတယ္ ။
ဖုန္းထားတဲ့ၾကားက ခါးကလည္းသိပ္ေပၚတာပဲ
ဖ်ာေပၚမွာတင္ေကာက္ရတဲ့ ေငြ (၂၀၀၀) ကို ညည္းဘယ္လိုမ်ားသံုးလိုက္သလဲတဲ့
သမီး ဖ်ာနာကိုက္ေနတယ္ ။ သင္ျဖဴးဖ်ာလား ေကာ္ေဇာ္ဖ်ာလား ။
ဖ်ာေပၚကရတဲ့ေငြဟာ ေရာဂါလား ဒါမွမဟုတ္ သမီးေလးပါးစပ္ထဲက ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးလား ေက်ာင္းလြယ္အိတ္လား
သိန္းတစ္ေထာင္ေလာက္ေပါက္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ။
အဲဒါဆို ေယာကၡမကိုအရင္သတ္ တဲ့ ။
ရွင့္ဦးေရဖ်ားေပၚမွာ က်မ ကၽြတ္က်ခဲ့တဲ့ အေမႊး (ဘာအေမႊးလဲ မေမးနဲ ့)
ရွင္တို ့လူေတြမ်ားဟာေလ
လိင္ဇာတ္နဲ ့ဆဲေရးတုိင္းထြာျခင္းကို ယဥ္ေက်းမႈ မရွိတဲ့ အရိုင္းအစိုင္းလိုထင္ၾကျပီး
အဲ့ဒီ ...လိင္ကိစၥဆို သိပ္၀ါသနာပါၾကတာပဲ ။
လက္ညွိဳးဆိုတာနဲ ့ထိုးဖို ့ပဲျမင္ေတာ့တယ္
က်မတို ့ဆို လက္ညွိဳးလည္းကိုက္တာပဲ
လက္ခလယ္လည္းကိုက္တာပဲ ။
ဒါစီးပြားေရးပဲ ဒါၾကီးပြားေရးပဲ
ဒါက်မရဲ့ဒုတိယေျမာက္အျပံဳးပဲ ။
ဖ်ာကားစီးခ်င္တဲ့သူေတြ ဖိလစ္ပိုင္သြားစရာမလိုသလို
က်မလည္း ဖ်ာေပၚကေန စေတာ့ရွယ္ယာေတြကို ကစားႏိုင္တယ္။
က်မ ေရႊ ့ႏိုင္တယ္ ။
အေမေမြးတုန္းက က်မဒီဖ်ာေပၚမွာပဲ ။
ဖ်ာဟာ က်မရဲ့ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ပန္းခူးသလိုလည္းမခူးဘူး
ဖ်ာက က်မကို ေသတၱာတစ္လံုးလုိဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။
အလွဴပြဲမွာသံုးတဲ့ဖ်ာ ၊ သံဃာေတာ္ေတြထိုင္တဲ့ဖ်ာ ၊ အသုဘမွာသံုးတဲ့ဖ်ာ
ေခါင္းေပၚရြက္ေရာင္းတဲ့ဖ်ာသည္ေတြ
ဆိုင္မွာတင္ေရာင္းတဲ့ဖ်ာသည္ေတြ
လက္ဖက္ေကာင္းေကာင္းေလးကို ဖ်ာေလးေပၚမွာစားမလား
ေရေႏြးၾကမ္းကို ဖ်ာေလးေပၚမွာေသာက္မလား
ဖ်ာေလ ဖ်ာပဲေလ ဖ်ာပဲေပါ့ ။
တယ္ေလ ... ငါ ဒီထမီ ။ မလိုအပ္တဲ့အခါ သိပ္ ခိုင္တယ္ ။


(ရင္ခြင္ရွိန္း)

ဘီလူးဂမုုန္း

မေအာင္ျမင္တဲ့ဘူတာစဥ္ေတြနဲ႕
မဆုုံးႏုုိင္တဲ့ဇလီဖားတုုံးေတြကိုု
ေခါင္းငုုိက္စုုိက္ျဖတ္သန္း
ကိန္းစစ္မ်ဥ္းတန္းဘယ္ဘက္ျခမ္းကုုိ
ဆုုတ္ခြာေနရတဲ့ကိန္းဂ႑န္းတစ္လုုံး

လိပ္တေကာင္လုုိ
ျဖစ္ျခင္း အခြံၾကီးကုုိလည္း စြပ္မထားလုုိ…
အေရျပားေရာဂါသည္တေယာက္လုုိ
ပ်က္ျခင္း အေရျပားၾကီးကုုိလည္း ျခဳံမထားလုိ..

ငါဟာ ေသြးနဲ႕ေလာင္းစုုိက္ရတဲ့
အပင္တပင္…
ငါဟာ မေကာင္းဆုုိဝါးအထပ္ထပ္ေစာင့္ၾကပ္တဲ့
အပင္း တပင္း…

ငါ့ သေဘၤာပ်က္ထဲ ငါငုုပ္ခဲ့တယ္
ငါ့ ေရတြင္းပ်က္ထဲ ငါဆင္းခဲ့တယ္။ 

 

သစ္ေကာင္းအိမ္
( ဇႏၷဝါရီ။ ၂၀၁၄ )