တစ္ခါလာလည္း တစ္ခုခုၿဖစ္မွာဆုိးတာမ်ဳိးေတြ
တစ္ခါလာလည္း ဘ၀ဟာသြားၿပီ…
ကမာၻဟာပ်က္ၿပီ…
ရန္ကုန္ဟာ နယ္ၿမဳိ႕ေလး..
အခ်ိန္တန္ရင္လည္း
ေရေအာက္ထဲေရာက္သြားမွာ
အုိဇုနး္လႊာေတြေပါက္ေနၿပီ…
ေရခဲေတာင္ေတြေပ်ာက္ေနၿပီ…
အပူလႈိင္းေတြၿဖတ္ေနၿပီ…
ဆူနာမီနာဂစ္ေတြ ကတ္ထရီနာေတြ…
ဂ်ပန္ႏူကလီယားဓါတ္ေပါင္းဖုိၾကီး
ငလ်င္ၾကားမွာ
က်ကြဲသြားတယ္…
သက္ရွိေတြ…အတၱနဲ႔
အစုိးရိမ္ၾကီးသမွ်…
ကမာၻၾကီးကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွဘာမွမၿဖစ္ဘူး….
ကမာၻၾကီးမွာ စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုပဲ
ရွိတယ္…
ေနခ်င္ေန ေသခ်င္ေသ..
အဲဒီတစ္ခုပဲ… ကမာၻၾကီးဟာ
ေနဖုိ႔ေသဖုိ႔အတြက္အၿမဲရွိတယ္
ဒုိင္ႏုိေဆာေတြလည္း
ေသတာပဲ…
ေမ်ာက္၀ံေတြလည္းေသတာပဲ
ဆင္ေတြလည္းေသတာပဲ…
ေမ်ာက္တူလူတူေတြပဲေသတာပဲ
ေရာမအင္ပုိင္ရာလည္းေသတာပဲ…
အာေသာက အင္ပုိင္ရာလည္း
ေသတာပဲ
ကူဗလုိင္ခန္ေကာ ေဒါက္တာဆြန္ယက္ဆင္ေကာ
ေဂ်ာ့၀ါရွင္တန္ေရာ
ေနမ၀င္အင္ပါရာေကာ…
ကမာၻေပၚမွာ ဘယ္သူမေသဘူးရွိပါလိမ့္
သစ္ပင္ေတြလည္းေသတာပဲ
ေတာင္ေတြလည္းေသတာပဲ
ပင္လယ္ေတြလည္းေရနစ္ေသတာပဲ
မီးေတာင္ေတြလည္းေသတာပဲ….
ကမာၻၾကီးသိတယ္.. ကမာၻၾကီးဘာမွမၿဖစ္ဘူး
ဆြဲငင္အားရွိရွိ မရွိရွိ…
ေရကုိရွာေတြ႔မေတြ႔…
အက္တမ္ေတြေမာ္လီက်ဴးေတြ
ႏူကလိယာေတြ…
ဘယ္ၾကဳိး၀ုိင္းထဲမွာေဘးမဲ့ေပးထားမလည္း…
အခုကမာၻၾကီးရွိေနတယ္..
ခင္ဗ်ားရွိေနတယ္..
သက္ရွိေတြရွိေနတယ္…။
ကမာၻၾကီးသိတယ္… တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္အားလုံး
ေသသြားၾကမွာ
သိပ္အပင္ပန္းမခံပါနဲ႔….
ခင္ဗ်ားရဲ႕ေမာ္လီက်ဴးေတြ
အက္တမ္ေတြ. ႏူကလိယေတြ…။
သိပ္အပင္ပန္းမခံပါနဲ႕
ခင္ဗ်ားရဲ႕
၀ိဥာဏ္၊နာမ္ရုပ္၊ဖႆ၊ေ၀ဒနာ…။
မုိးလႈိင္ည
