Tuesday, January 31, 2012

စက္ခ်ဳပ္သမား ရန္ကုန္ (ေမာင္ေခ်ာႏြယ္)

မနက္မိုးလင္းၿပီဆိုတာနဲ႔ပဲ

လူေတြကေတာ့ သူတို႔အလုပ္ သူတို႔ဒုကၡေတြ

ခါးထစ္ခြင္က်၊

ေခါင္းေပၚက ခံေတာင္းထဲထည့္က်၊

ေဟာ ခံေတာင္းထဲက ငါးအရွင္လတ္လတ္တစ္ေကာင္

ကားေပၚ ထြက္က်၊

ခါးထစ္ခြင္ေပၚက ကေလးကငို

ေကာင္မေလးေတြက ခုန္ေရွာင္

လူႀကီးေတြက ရယ္ၾက

လမ္း ၅၀ မွာ

ငါးက ကားေပၚက ဆင္းမလို႔ ထင္ပါရဲ႕

ေဂၚကီရပ္ကြက္က လာၾကတာေတြေလ

လန္ဒန္အေရွ႕ပိုင္းကလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေပေသးရဲ႕

ကိုကိုကေလ

မနက္မ်က္ႏွာသစ္ ေရမိုးသန္႔စင္ၿပီးရင္

ကိုကာကိုလာ တစ္ဗူးေသာက္မယ္

အဲဒါမွ အာခံတြင္းကေန ၾကာညိဳနံ႔သင္းေနမယ္

ၿပီးရင္ ဂြတ္ေမာနင္းကိတ္ စားမယ္

ကမၻာႀကီးအတြက္ပါ ကိုကို႔အတြက္ မဟုတ္ပါဘူး

ဟား ဟား ဟား

ဒီလိုအတြဲကေလးကလည္း

ၿမိဳ႕ေတာ္ကို စိုေျပေစသလိုေပါ့ေလ

ပန္းကေလးေတြကေတာ့

ေပ်ာ္လို႔ေပါ့ေလ

မၾကာခင္ သခင္မဆီေရာက္မယ္၊

မၾကာခင္ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ဆည္းကပ္ရမယ္၊

. . . ကေတာ့ ေပ်ာ္တယ္

လိပ္စာေပးထားေနာ္

ေနာက္လည္း ဆံုၾကရေအာင္

တီးတိုးကေလးမ်ား

စကားေတြဖြဲ႕ၾကလို႔သာ

ေပ်ာ္ၾကရွာ။

႐ုန္းထား ႐ုန္းထား

႐ံုးသမားေရ

႐ုန္းထားရမွာပဲ

႐ံုးသမားေတြလည္းပါရဲ႕။

ဒါ ရန္ကုန္ေလ

ၿမိဳ႕ႀကီးသား ရန္ကုန္ေလ၊

ကဖီးဆိုင္ေတြ ဖြင့္ကုန္ၾကၿပီ

စက္ခ်ဳပ္သမား ရန္ကုန္လည္း

သူ႔စက္ေခါင္းကို ဖြင့္ေပါ့၊

မေန႔ညက အပ္ထည္ေလးကို ဘယ္လိုညႇပ္မယ္

ဘယ္လို ခ်ဳပ္သီမယ္

ဘယ္လို ဘီတင္ေဖာက္မယ္၊

ဘယ္လို ဇာနားကြပ္မယ္၊

စက္ခ်ဳပ္သမားရန္ကုန္

စဥ္းစားၿပီး

လူေတြကပဲ ကူစဥ္းစားသလိုလို

စဥ္းစားၿပီးရင္း စဥ္းစား

စိတ္ကူးဒီဇိုင္းရရင္

ရင္ထဲေပ်ာ္

ေရွ႕က နက္စ္ေကာ္ဖီကို တစ္ငံုငံု

လန္ဒန္စီးကရက္ကို တစ္ကိုက္ခဲ

ဆိုင္ေရွ႕က ျဖတ္သြားၾကတဲ့ ေခတ္လူငယ္

အပ်ိဳကေလးေတြကိုၾကည့္

လက္ဖက္ရည္သံုးခြက္ဗ်ိဳ႕လို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့

စားပြဲထိုး ေခတ္လူငယ္ကေလးရဲ႕ အသံမွာ

ရန္ကုန္မ်က္လံုးပြင့္ၿပီးက်ယ္သုဥ္း

ေအာ္

ၿမိဳ႕ႀကီးကို စားပြဲထိုးေနရၿပီေပါ့ကြယ္။

အေရာင္စံု အေသြးစံု အသားစံု အသံစံု

ရန္ကုန္၊

ရန္ကုန္ဟာ ရန္ကုန္မွာပဲ ေမြးတယ္

ရန္ကုန္ဟာ ရန္ကုန္မွာပဲ ႀကီးတယ္

ရန္ကုန္ဟာ ကမၻာ့ၿမိဳ႕ႀကီးေတြနဲ႔

ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး ရပ္တည္တယ္

ရန္ကုန္ဟာ ေသြးႀကီးတယ္

သူ႔ကိုယ္သူ ၿမိဳ႕ႀကီးသားလို႔ အျမဲတမ္း ခံယူတယ္

မီးသီးအဝါေတြ

မီးသီးအျပာေတြ

မီးသီးအျဖဴေတြ

မီးသီးအနီေတြဟာ

လူေတြလို႔ ရန္ကုန္က ခံယူတယ္

ေန႔ေရာ ညေရာ ထြန္းလင္းတယ္

သူသေဘာက်တယ္

ရန္ကုန္က သူ႔ရင္ဘတ္ႀကီးထဲ

လူမီးသီးေတြ လာထြန္းလင္းျဖာေဝတာကို

ပီတိျဖစ္တယ္၊ သေဘာက်တယ္၊

တုန္ခါမယ္

မိုးခါမယ္

ရန္ကုန္မိုးဟာ

ရန္ကုန္လို သာယာသြားမယ္

ရန္ကုန္မွာ ေဆာင္းမရွိဘူး

ရန္ကုန္မွာ ေႏြမရွိဘူး

ရန္ကုန္မွာ မိုးပဲရွိတယ္

ရန္ကုန္မွာ မိုး

မႏၲေလးမွာ ေႏြ

ျပည္မွာေဆာင္းလို႔ ဆိုၾကတယ္ မဟုတ္လား

တကယ္ပဲ

ရန္ကုန္မိုးကေတာ့

မူယာမာယာေတြမ်ားတယ္

႐ြာတာေတာင္မွ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေတြ

ဥာဏ္ျပာဥာဏ္ဝါေတြမ်ားတယ္

မိုးမွမိုး

ရန္ကုန္အရသာဟာ မိုးမွမိုးပါပဲ။

သိပါတယ္ ရန္ကုန္

ၿငိပါတယ္ ရန္ကုန္ရယ္

ဗိုက္ေခါက္ထူထူ ဝတ္ေကာင္းစားလွေတြ

ဆိုင္ထဲဝင္လာၾကျပန္ၿပီ၊

ေရာင္စံုကာလာေပါ့၊

ဘဲသားဖတ္၊ ဆိတ္သားဖတ္ေတြ မွာစားၾက

မုန္႔ဘူးေလးထဲထည့္

ေခတ္လူငယ္ ေက်ာင္းသားေလးေတြ

ခုန္ေပါက္လို႔၊

ေမေမ ဆရာမဖို႔ မုန္႔ဝယ္သြားရအံုးမယ္ေလ

ေအး ေအး သား

ဂြတ္တေမာနင္း ကိတ္တစ္လံုးဆို

လံုေလာက္ပါၿပီ

ဒါမွမဟုတ္ ေအအန္တီကိတ္

တစ္လံုးလံုးေပါ့ေလ

ေမေမ ဝယ္ခဲ့ၿပီ သားတို႔ေရ တဲ့

ေအာင္ျမင္တဲ့ ေလသံမွာ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးလည္း တံခါးဖြင့္ၿပီ

ဂ်ိမ္း ဂ်ိမ္း ဂ်ိမ္း ဂ်ိမ္း

ဂ်ံဳး ဂ်ံဳး ဂ်ံဳး ဂ်ံဳး

ရထားဥဩမႈတ္သံလည္း ခ်လာျပန္ၿပီ

ၿမိဳ႕ႀကီးထဲ

ၿမိဳ႕ႀကီးကို ဝယ္ခဲ့တဲ့ မီးရထားေတြ

အေဝးရပ္က တင္လာတဲ့ မီးရထားသံေတြ

ကုမၸဏီတံခါးဖြင့္သံေတြ

ေဈးေတြ၊ ေဈးေတြမွာလဲ

ေဈးသည္ ေဈးဝယ္ေတြ

ငွက္အုပ္ ဆင္အုပ္ေတြ

ၿပိဳဆင္းလာသလို ၿပိဳဆင္းလာၾက

ဂ်ပန္ဖိနပ္ ေနာက္ၿမီးျပတ္နဲ႔

ကုန္ထမ္းသမား အေျပးအလႊား

စည္ပင္တံျမက္လွည္းသမား

အေျပးအလႊား

နက္ကတိုင္ေတြ အက်ႌေတြ

အထည္ေတြ၊ ဘြတ္ဖိနပ္ေတြ

ကတၲီပါစေတြ၊ ခက္ရင္းနဲ႔ ဇြန္းေတြ

ပန္းကန္ေတြ၊ ပိတ္သားေရာင္စံုေတြ

အသံေတြ ျမန္လာၾကၿပီ

အ႐ုပ္ေတြ ျမန္လာၾကၿပီ

လူ၏ထင္ရွားမႈေတြ ျမန္လာၾကၿပီ

ေအာင္ေဇယ် ထြက္ခြာမယ္

ဗႏၶဳလ ဆိုက္ကပ္မယ္

လူေတြ လူေတြ အေျပးအလႊား

ပန္းဆိုးတန္းဆိပ္ကမ္းမွာ

ခ်ီတက္လာၾက

ေျပးဆင္းသြားၾက

ဝမ္းစာဆီကပ္ပြဲ

ဝမ္းစာေျပးၿပိဳင္ပြဲ

ပင္လယ္ကူး သေဘၤာႀကီးေတြ ရပ္တခ်ိဳ႕

ဝင္လာခုတ္ေမာင္းတခ်ိဳ႕

တည္ၿငိမ္လို႔၊

ဒီလိုနဲ႔ ရန္ကုန္စက္ခ်ဳပ္သမား

တစ္ေနကုန္ တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းခ်ဳပ္

တစ္ေနကုန္ တကုန္းကုန္းခ်ဳပ္

ေဟာ ညေနရီ မိုးခ်ဳပ္စျပဳလာၿပီ

မာက်ဴရီမီးေတြ ထြန္းကား

ကားမီးေရာင္စံုေတြ ထြန္းကား

အရက္ဘားေတြ က်ဴးရင့္ဖြင့္သီ

ႏိုက္ကလပ္ေတြ ဖူးပြင့္တင့္ၿပီ

ကဲ

ၿမိဳ႕ႀကီးသား စက္ခ်ဳပ္သမားရန္ကုန္ေရ

ညၿမိဳ႕ႀကီးကို ဘီတင္ေဖာက္လိုက္ပါေတာ့

ႏို႔မို႔ဆို

မင္းကို အေမွာက္ေသာက္သြားေပလိမ့္မယ္

ေဟာ

ေ႐ႊေပါကၠံကို အေရာက္ျပန္မယ္

ဘတ္စ္ကားကို ရဲရဲတိုးစီး

ဘတ္စ္ကားကို မီးဖိုႀကီးလိုလံႈကာ

ရန္ကုန္ေရ တာ့ တာေနာ္ တဲ့ ။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

Sunday, January 29, 2012

လူအ


ကုိယ္က ဘ၀မွာ ေရာင္းစရာလည္း

ဘာမွမပါသလုိ

၀ယ္စရာလည္း ဘာမွမရွိဘူး

ကုိယ့္ထုတ္လုပ္မႈေတြဟာ

နံရံေပၚခ်ိတ္ဆြဲလုိ႔မရသလုိ

ၿပတုိက္ထဲထည့္သိမ္းဖုိ႔လည္း

အရာမ၀င္ဘူး

ကုိယ့္တည္ေဆာက္မႈေတြဟာ

တစ္ကုိယ္ရည္တစ္ကာယေတာင္

မလုံၿခဳံတတ္လုိ႔

ကုိယ္ဟာ သစ္တစ္ပင္ေကာင္းမဟုတ္ခဲ့ဘူး

မတတ္သာလုိ႔ ၿခဳံႏြယ္ပိတ္ေပါင္းလုိ

ခုတ္ထြင္ခံခဲ့ရတာလည္း ခဏခဏ

ကုိယ့္အရသာဟာ

လွ်ာဖ်ားန႔ဲ နားနဲ႔ မ်က္စိပသာဒနဲ႔

ထိစမ္းလုိ႔မရ

ႏွလုံးသားနဲ႔ စိတ္လုံၿခဳံေရး

ကုိယ္၀န္ေဆာင္မႈဟာ

ဘယ္လုိတန္ေၾကးမွလည္း မရွိၿပန္ဘူး

ကုိယ္က တၿခားသူေတြအတုိင္းပဲ

ရူးသြပ္တတ္တယ္ မုိက္မဲတတ္တယ္

ေၿဖာင့္မတ္တတ္တယ္ ခုိင္ၿမဲတတ္တယ္

ဒါေပမယ့္

ကုိယ္က ေရႊမၿဖစ္ ေငြမၿဖစ္

၀ါက်ေလး တစ္ေၾကာင္းတစ္ေလ

ထားပစ္ခဲ့ရုံသာ…။


မုိးလႈိင္ည

ရထား (ေမာင္ေခ်ာႏြယ္)




အၿမဲတမ္း ေနာက္က်သူ နာရီအိုႀကီးလို႔
အၿမဲတမ္း ေနာက္က်ေနသူ နာရီအိုႀကီးကို တင္ေဆာင္ကာ
ရထားထြက္ခဲ့ၿပီ။
ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ဘူတာကို
ထားခဲ့၊
အထီးက်န္ရဲတိုက္ကို
ထားခဲ့၊
ေလေတြနဲ႔အိမ္ေထာင္ရက္သားက်သူ
ေတာင္သမန္အင္းကို
ထားခဲ့၊
သားပ်က္က်သူ သေျပတန္းကို
ထားခဲ့၊
စစ္ပင္ႀကီးကိုင္းၿပီး တံတားျဖစ္ေနတာကို
ထားခဲ့၊
ရထားလာခဲ့ၿပီ။

ေလာကီေၾကာင္းသမားေလး ရထားေလ
ရထားသြားမွာက
ျမစ္ေမာင္ႏွံ သစၥာထားတဲ့အရပ္၊
အဲသည္မွာက
ေနဟာလည္း မ်က္ျဖဴလန္လို႔၊

အဲသည္မွာက
တခ်ိဳ႕ျမစ္ေတြဟာလည္း
အနားယူလို႔ေပါ့။

အဲသည္မွာက
ေတာင္ခိုးနဲ႔တိမ္ေတြ
လင္ခန္းမယားခန္း အေနအထိုင္ေတြကလည္းရွိ၊

အဲသည္မွာက
လဟာျပင္
ေတာင္တန္းနဲ႔ျမဴေတြ
လူလိုသူလို အေနအထိုင္ေတြကလည္းရွိ၊

အဲသည္မွာက
ေအာင္ျမင္စြာ ဆုတ္ခြာျခင္းနဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့
ခုေတာ့ မုဆိုးမေလးဘ၀ေရာက္ရသူ
ကမၻာေက်ာ္ လီဒိုလမ္းမလည္းရွိ၊

အဲသည္မွာက
ကမၻာေျမ ရင္ဘတ္ထဲက အသည္းႏွလံုးဟာ
အစိမ္းေရာင္ အေသြးအသားရွိ
သခင္ရွာ သခင္ရွားတဲ့ ရတနာေတြ ဘာေတြျဖစ္
အဲသည္ ရတနာေတြက
အပ်ိဳေဖာ္၀င္ၾက
အပ်ိဳေသြးၾကြၾက
ရည္းစားသနာထားၾက
(ကမၻာနဲ႕ လူသားနဲ႔ေပါ့)
ၿပီး -
လင္ယူၾက သားေမြးၾက
ေျမြေတြ တြင္း၀င္ေျဖာင့္သလို
ေလ်ာခနဲ၊
ေၾကာင္ေတြ ေပါ့ပါးသလို ေပါ့ပါးၾက၊
ဆင္ေတြလို ခြန္အားဗလ ျပည့္၀ၾကတာလည္း
ရွိသေပါ့၊

အဲသည္မွာ
ေလာကဓံတရားကလည္း ဂ်ပ္ခုတ္ပုဆိုးယက္ေနသမို႔
ရထားဟာ
အဲသည္ကို ခ်စ္တယ္ေပါ့၊

ရထားက
အဲသည္ကို စြဲလမ္းတယ္ေပါ့ ၊

ရထားက
အဲသည္မွာ ေပ်ာ္တယ္ေပါ့ ၊

ရထားရင္ေခါင္းထဲ
ဘယ္လိုရာသီဥတု ေရာက္ေနသလဲ
လူေတြ လူေတြ
မသိၾကေခ်ဘူး၊

ရထားအေပၚ ဗိုလ္က်စိုးမိုးၿပီး
ကိုယ္လိုရာခရီး ေရာက္ဖို႔ပဲ
စိတ္ေတြ
ေစာေနၾက
ရထားလာခဲ့ၿပီေလ။

ရထားေပၚမွာ
ဗံုသံေတြထဲ
ကၽြံက်ခဲ့သူ လူငယ္တစ္ေယာက္လည္းပါရွိ၊

အဲသည္လူငယ္က ျဖားေယာင္းခဲ့လို႔မို႔
ဆရာ၀န္ဘ၀ ေမ့ခဲ့ရသူ
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လည္းပါရွိ

ရထားတြဲတစ္တြဲလံုး
ေငါက္ငမ္းသူလည္းပါရွိ၊

ႏြားပြဲျပန္ အရက္မူးေတာသား
စကားတေဖာင္ေဖာင္လည္းပါရွိ၊

ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လံုး
၀ယ္ခ်မ္း စားေသာက္ခဲ့သူလည္းပါရွိ

ဆယ္ဘ၀ေျပာင္းလည္း
သစၥာမရႏိုင္သူလည္းပါရွိ

အရက္မေသာက္လိုက္ရတဲ့
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လည္းပါရွိ၊

“ေငြကို ေရခ်ိုဳးခ်မွ ေရာဂါေပ်ာက္တယ္ဗ်” လို႔ေျပာၿပီး
အမွန္တကယ္
နလန္ထလာသူလည္း ပါရွိ၊

ကားလည္းမရွိ အိမ္လည္းမရွိ
အကၤ် ီလည္းမရွိ
မရွိသူလည္းပါရွိ

မေကာင္းမေျပာခ်င္ေပမယ့္
ေျပာလိုက္မိပါရဲ႕
သံုးလင္ေျပာင္းလိုက္တဲ့ မိန္းမလည္းပါရွိ၊
သံုးေက်ာင္းေျပာင္းတဲ့ ရဟန္းလည္းပါရွိသေပါ့၊

ဘယ္ေတာ၀င္၀င္
ဘယ္ေတာင္တက္တက္
အေရာင္မေျပာင္းဘူးဆိုတဲ့
ကင္းလိပ္ေခ်ာလည္းပါရွိ၊

ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕သူ
သူဆင္းရဲသားေလးလည္းပါရွိ
ေဒသထြက္ ရာသီစာေလးေတြလည္းပါရွိ
ကမၻာသံုး ဘာသာစကားေျပာတတ္ရံုနဲ႕
အႏုပညာရၿပီလို႔
ဘ၀င္ေျမာက္ေနတဲ့သူလည္းပါရွိ၊

ေၾကးစားဘ၀မွာ ႏူ၀ဲသူနဲ႕
သူ႕ရဲ႕ကိုယ္နံ႔လည္းပါရွိ

မုဆိုးၿခံဳက မယားနဲ႕ကြဲေနသူလည္းပါရွိ

ႏြားခိုးဘိန္းစားနဲ႕ ဘုရားတကာလည္း
ပါရွိခဲ့တယ္ေပါ့
ရထားလာခဲ့ၿပီ။

ေရနစ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ခဲရဲ႕
တသြင္သြင္ မ်က္ရည္လည္းပါရွိ

ခါးေတာင္းက်ိဳက္ျပဳတ္က်တဲ့
ေခ်ာတိုင္တက္သမားလည္းပါရွိ

ရထားဟာ
ကုန္သည္ေလမွန္ေတြကိုလည္း
သယ္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
ေရႊဘိုျမင္းေပါက္စေတြကိုလည္း
သယ္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
ၾကက္ျခင္းနဲ႕ၾကက္ျခင္းထဲက ၾကက္ေတြကိုလည္း
သယ္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
သဲကႏၱာရ အသြင္ေျပာင္း ေနထိုင္တဲ့
ပင္လယ္ကိုလည္း
သယ္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
ၿမိဳ႕အရက္ ေတာအရက္ေတြကို
အားေပး ေသာက္သံုးခဲ့ရ
သယ္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
ညအေနအထိုင္နဲ႕ ေန႔ေတြကို
သယ္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
သူျဖတ္ေက်ာ္ နင္းမိသမွ်
တံတားေတြကိုလည္း
သူျပန္တင္ေဆာက္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
သူၾကည့္မိသမွ်
ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြ
အဲသည္ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြကိုပါ
သူျပန္တင္ေဆာင္ခဲ့ရ

ရထားဟာ
သူ႕ေခါင္းေပၚက
ကိေလသာတိမ္တိုက္ေတြကိုလည္း
တင္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
သူ႕ေအာက္က
သိမ္ငယ္စိတ္ေမြးတဲ့ ေခ်ာင္းေပါက္စေတြကိုလည္း
တင္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
သူ႕ေဘး၀ဲယာက
ေလာကပါလ ေတာင္တန္းေတြကိုလည္း
တင္ေဆာင္လာခဲ့ရ

ရထားဟာ
ေလာကီေၾကာင္းသမားဆိုေတာ့
မိုင္းမနင္းမိေအာင္လည္း
ခမ်ာမွာ သတိကထားရေသးသေပါ့၊

ဒါေပမယ့္
ရထားလာခဲ့ပါတယ္။

သည္လိုနဲ႕
ရထားဟာ
ရုပ္ရည္ သနားကမားၿမိဳ႕ေတြ
ခ်ိဳင္းေခၽြးေစာ္နံတဲ့ အိုးအိမ္တိုက္တာေတြ
အသံေကာင္းတဲ့ ေတာအုပ္ေတြ
အၿမဲစိမ္းေတာနဲ႕ ရြက္ေၾကြေတာ
ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာၾက ေဒသေတါ
ဖားတို႔ရဲ႕ ၾသဂတ္စတာ လယ္ကြင္းေတြ
သစ္ခုတ္သမား လက္စြမ္းျပ
ေတာေျပာင္ေျပာင္ေတြ
ေပါင္မုန္႔မီးကင္ထားသလို
ၿမိဳ႕ေတြ
မုန္႔ေလေပြလို ရြာေတြ
ရထားဟာ
ဘဏ္စာေရးတစ္ေယာက္ ေငြေတြေရတြက္သလို
တစ္ၿမိဳ႕ၿပီး တစ္ၿမိဳ႕ ေရတြက္
တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေရတြက္
တစ္ေတာင္ၿပီးတစ္ေတာင္ေရတြက္
အားလံုးကို ေရတြက္
ရထားခရီးဆက္ခဲ့တယ္ေပါ့။

သည္လိုနဲ႔
ရထားဟာ
နဘားဆိုတဲ့
အပ္နဖားေပါက္ကေလးတစ္ေပါက္မွာ
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္
ေရွ႕ခရီးဆက္မယ္လို႔
ေရထိတဲ့ေၾကာင္ အေမႊးခါသလို
သူ႕ကိုယ္ကို လႈပ္ခါလိုက္ခ်ိန္မွာ

ႏွစ္သံုးဆယ္လံုးလံုး ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕
ဘီးလွိမ့္စ ရထားေပၚ
ဖ်တ္ခနဲ ခုန္တက္လိုက္ပါ
ရထားေပၚ ရထားပါလာခဲ့တာကိုပဲ
ရထားေပၚ ရထားတင္ခဲ့ရတာကိုပဲ

ရထား
စိတ္ပ်က္ခဲ့တယ္
ရထားလာခဲ့ၿပီ။ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
၁၉၉၀

Saturday, January 28, 2012

အရသာမရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ..

လက္ထဲက စီးကရက္မီးခုိးေတြက..

တေ၀့ေ၀့ တက္သြားတယ္

စားပြဲေပၚက ေကာ္ဖီခြက္က

ေရခုိးေတြက တေငြ႔ေငြ႔တက္လာတယ္

ဘာကုိမွ မခံစားရေတာ့ဘူး

လူဘ၀နဲ႔ပါတ္သတ္လုိ႔….

တကယ္ဆုိ ဒီလုိေန႔ေတြ တည့္တည့္ဆုံမိရက္သားေပါ့

လူသားဆန္တယ္ဆုိတာ လူမဆန္ခ်င္တတ္တာလည္း

ပါခ်င္ပါမွာေပါ့…

စီရင္ခ်က္ေတြအတုိင္းဆုိ…

ဆုိင္းငံ့ ေသဒဏ္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ဘ၀ပါ

လြတ္ေၿမာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းရာဆီ အသြား

လမ္းညႊန္ဆုိင္းဘုတ္ အမွားေတြမ်ားတယ္…

ပုိက္ဆံ လူသားဘ၀ စုိးရိမ္ေသာကမ်ား

ေသရည္ေသရည္ လိင္မႈကိစၥစည္းစိမ္မ်ား

ဒုကၡ ဒဏ္ရာ ဘ၀အဓိပါယ္…

ပစ္ပယ္ထားတဲ့ အတၱသန္မာထြားက်ဳိင္းၿပီးတဲ့ေနာက္

ခံစားမႈမဲ့လာတဲ့ ဘ၀

မလြတ္ေၿမာက္ႏုိင္တဲ့ ေသၿခင္းနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ေသခဲ့ၿပီး…။


မုိးလႈိင္ည

Tuesday, January 24, 2012

ဓါတ္တုိင္၀င္စားတဲ့ လူ

လမ္းေတြကုိထြန္းလင္းၿပဖုိ႔ပါပဲ

ဘယ္ခရီးမွငါမသြားဖူးဘူး…

တခ်ိဳ႕ကမသိလုိက္မသိဘာသာေပါ့

ငါ့ေအာက္ကၿဖတ္ေလွ်ာက္တယ္

တခ်ိဳ႕က ငါ့ကုိေမာ့ၾကည့္ၿပီးမွ

ငါ့ထက္ပုိလင္းတဲ့အရပ္ကုိ

ထြက္ခြာသြားေပါ့….။

တခါတရံ

ငါ့ကုိယ္ငါ ေမွာင္မုိက္မိတဲ့အခါ

တခ်ိဳ႕ရဲ႕ဆဲေရးသံေတြ လြင့္ပ်ံလာခဲ့တယ္

ငါဟာဓါတ္တုိင္ပါ….

ဘယ္ခရီးမွငါမသြားဘူး…

လမ္းေတြကုိထြန္းလင္းၿပဖုိ႔ပဲ

ငါ့ဆီမွာအသက္ရွိတယ္လို႔

တစ္ေယာက္ေယာက္ကယူဆလုိက္တဲ့ေန႔မွာ

ငါေသဆုံးသြားခဲ့တယ္

ငါဟာဓါတ္တုိင္၀င္စားတဲ့လူၿဖစ္လုိ႔…။


မုိးလိႈင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...