Thursday, February 26, 2009

ခင္ဗ်ားမဖတ္ခင္ေရးလုိက္တဲ့ ကဗ်ာ

တံခါးေခါက္သံေတြ မၾကားရတာကုိက

ဘ၀အဓိပၸာယ္လုိ

လူၾကီးေရ…

ညကေတာ့ေၿခသံမွန္မွန္နဲ႔လမ္းေလွ်ာက္လာေနတယ္

ေနာက္ေက်ာကအေမွာင္ထုမွာ

အလင္းေရာင္ပ်ပ်ရွိမေနပါ…

စားပြဲေပၚမွာ ထြန္းလက္စဖေယာင္းတုိင္နဲ႔

ထြန္းလက္စစိတ္ကူး…

ခင္ဗ်ားတူးတဲ့သတၱဳမွာအရူးအိပ္မက္ေတြသယ္မလာနဲ႔

အဲဒီေန႔က အတန္းမတက္ဖူးလုိ႕

မင္းခြန္းလႊာေတြကုိ ၿငင္းဆုိလုိ႔မရဘူး

မွတ္ပုံတင္ၿပပါ..

ဗီဇာပါသလား

ခ်က္လက္မွတ္

ရႈိးမန္းနီး

အင္ကမ္းရိတ္

တိတ္တိတ္ေနေတာ့

ငါဒီမွာကဗ်ာေရးလုိ႕မရဘူး

မင္းေရသန္႔နဲ႔ေသာက္လည္း

အရက္ကမသန္႔ဘူး…

စိတ္မသန္႔ရင္ေတာ့စိတ္နဲ႔ပဲေဆး

ဒီညမွာမအိပ္ပဲၿဖတ္သန္းဖုိ႔

ပါရီက်ဆုံးခန္းရယ္

အာဆင္းနစ္ပါတဲ့ေကာ္ဖီတစ္ခြက္

ဒါပဲလုိအပ္တယ္

မုိးလႈိင္ည

Saturday, February 21, 2009

ႏွင္းမ်ား

ႏွင္းမ်ားသည္ သိပ္သည္းေ၀းလံလြန္းလွခ်ည္ရဲ႕

ေရခဲရန္ ရာစုတစ္၀က္အလိုအထိ

ေငးစုိက္ၾကည္႔ေနမိတုန္းပဲ…

ႏွင္းေတြ

တဖြဲဖြဲက်လာမလားလို႔…

ေခါင္မုိးအုတ္ၾကြပ္ျပားေတြ

ေတာင္႔တင္းသြားရတဲ႔ မနက္ခင္းကို

ျမင္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵနဲ႔

စာတုိက္ပံုးေလးကို ငံုထားတဲ႔ႏွင္းဖတ္ေတြကို

ငါ႔ကင္မရာထဲ ထည္႔သြင္းထားဖုိ႔

ဒီဇင္ဘာ… ဇန္န၀ါရီႏွစ္လလံုးလံုး

`ႏွင္းေတြပိတ္ေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မဆင္းႏုိင္ေတာ႔ဘူး´

အဲဒီတယ္လီဖုန္းကို ငါ အဆက္ခ်င္ဆံုးပဲ

သတင္းစာပို႔တဲ႔ေကာင္ေလးက တုန္တုန္ရီရီနဲ႔

လူေခၚဘဲလ္ကို ႏွိပ္တယ္

လာ… မင္း ဘာအေရးႀကီးေနတာလဲ

ငါနဲ႔ ေကာ္ဖီအတူေသာက္တာေပါ႔…

မစၥတာဂၽြန္က မနက္( ၇ )နာရီမွာ သတင္းစာဖတ္ခ်င္တာလား

အဲဒီအဖိုးႀကီးက

သူ႔အေၾကြးရွင္ေတြ ေသၿပီလားလို႔

နာေရးကို ေစာင္႔ဖတ္ေနတာ

အခု ကိုေစာညိန္းရဲ႕

သည္ေဆာင္းေဟမာန္ကို နားေထာင္ၾကတာေပါ႔

အစ္ကိုေရာ အလုပ္မသြားဘူးလားတဲ႔

ငါ႔ကုမၸဏီကို ႏွင္းေတြက်တဲ႔အထိမ္းအမွတ္နဲ႔

တစ္ပတ္တိတိပိတ္တယ္…

ေမာ္စကိုတုိက္ပြဲမတုိင္ခင္အထိ

ဘယ္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွ ေဆာင္းရာသီမွာ ထိုးစစ္မစဘူး…။

ကၽြန္ေတာ္ ညေန ပီဇာပို႔ရဦးမွာ…

အဲဒီပီဇာကို ငါတုိ႔စားပစ္ၾကတာေပါ႔…

အလုပ္လက္မဲ႔ျဖစ္သြားရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ

အဲဒါဟာ ကမၻာေက်ာ္ဖို႔အခြင္႔အေရးရတာပဲ…

မင္း ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ ကဗ်ာေရးမိခဲ႔ရင္

လူေတြဗိုက္ဆာတဲ႔အခါတုိင္း မင္းကဗ်ာကိုရြတ္ေနလိမ္႔မယ္

အဲဒါ ႏွင္းေတြသိပ္သည္းစြာက်တဲ႔ေန႔

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေ၀းလံလြန္းလွခ်ည္ရဲ႕… ။

မုိးလႈိင္ည

Thursday, February 19, 2009

ေကာ္ပီ…paste



ေတြ႔သားပဲ

ေဖာ္၀ပ္ေမးေတြထဲမွာ

ထင္ေယာင္ထင္မွားနဲ႔

စာသား၊ အသံ နဲ႔ စုတ္ခ်က္

နာမည္တပ္မထားနဲ႔ ကၾကီး၊ ခေခြးကုိ

ဘယ္သူမွမူပုိင္မေပးဘူးတဲ့…

ဦးေႏွာက္က

အေပါစား တစ္လုံးေလာက္ကုိပဲ

စေပ႔ခ်္က်ယ္က်ယ္လုိအပ္တယ္

Database ေတြကုိ ေကာ္ပီ…paste ဖုိ႔

Search Engine ထဲမွာ

အႏုပညာလုိ႔ရုိက္မရွာနဲ႔

ဖန္းၾကဳိးမွ်င္ထဲကုိ

အလကားပဲတင္းလႊတ္တင္လုိက္တဲ့ကဗ်ာ

ကေလာင္နာမည္ေၿပာင္းသြားရွာတယ္

ေကာင္းကင္ ကုိ ေကာင္းကင္

ေနာက္ဆုံးဗားရွင္းက

ကင္းေကာင္ကုိယ္လုိ႔ထြက္မယ္…


ေကာ္ပီ…paste တတ္ရင္

အႏုပညာရၿပီ

ေကာ္ပီ…paste တတ္ရင္

ဘြဲ႔လက္မွတ္ရၿပီ

ေကာ္ပီ…paste တတ္ရင္

လက္ခုပ္သံအတုရၿပီ

ဘာလုိခ်င္လည္း

ေကာ္ပီ…paste တစ္ခုသာသင္တဲ့


မုိးလႈိင္ည


မွတ္ခ်က္ ။ ။ ပုံနဲ႔စာသားမ်ားကုိ ေကာ္ပီ…paste ၿဖင့္ေရးဖြဲ႔ထားပါသည္

Tuesday, February 17, 2009

မၿဖစ္တည္တဲ့ေလာက

ေဟာဒီေလာကမွာ ...

အႏုပညာဆိုတာေပၚလာကတည္းက

ဖန္တီးသူနဲ႔ သတ္မွတ္သူဆိုၿပီး

၂ မ်ဳိး ၂ စား ကြဲလာခဲ့ၾက

ႀကံဳး၀ါးသံအလြင္လြင္နဲ႔

တသြင္သြင္လည္း ခရီးဆက္ခဲ့ၾက

သင္းကြဲအုပ္စုေတြက ပုလင္းကြဲေတြနဲ႔လည္း ရင္းခဲ့ၾက

ဒါကို ဒီလိုလုပ္ရတယ္ကြဆိုတဲ့ ေသာက္က်င့္ဆိုးႀကီးကို ျပင္လုိက္ၾကပါဗ်ာ

သူမ်ားကို ပုခံုးလိုက္တိုက္ေနတာနဲ႔ပဲ

ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲကို ကိုယ္ျပန္မျမင္ျဖစ္ၾကဦးေတာ့မယ္

ေဟာဒီေကာင္ ကိုၿဖိဳးက (အခုေတာ့ျဖင့္)

ကဗ်ာပဲေရးေရး စာပဲေရးေရး ကြန္ပ်ဴတာ ကီးဘုတ္နဲ႔ပဲေရးတယ္

ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္တိုင္းက်ဖ်က္ဆီးထားခဲ့ၾကတဲ့

အႏုပညာကို မတတ္တစ္ေခါက္ ေမွာ္၀ိဇၨာေလးနဲ႔ပဲ ျပင္ၾကည့္တာေပါ့

ဟယ္ရီေပၚတာဆိုတဲ့ ငနဲေရ …

ျဖစ္တည္မႈပဓာနမဟုတ္ဘူးခ်ည္း ျငင္းျငင္းေနတဲ့ ယန္းေပါဆတ္ႀကီးကို ေခၚေပးစမ္းပါ

ေရမြန္ရဲ႕ ေသနတ္သံဟာ အခုအခ်ိန္ထိ မိုးယံမွာ လြင့္ပ်ံေနတုန္းေလ


ကုိၿဖဳိး

အမည္မဲ့ ကဗ်ာမ်ားနဲ႔ပက္သက္၍

အမည္မဲ့ ကဗ်ာမ်ားနဲ႔ပက္သက္၍


မုိးလႈိင္ည - ဆရာကဗ်ာတခ်ဳိ႕မွာအမည္မဲ့ကဗ်ာဆုိၿပီးအမွတ္စဥ္ထုိးၿပီးေရးတာေတြ႕ရပါတယ္
အဲဒီမွာ ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္က အမည္မဲ့(၁)ဆုိၿပီးတုိက္ဆုိင္ေနသလားလုိ႔
၁၉၈၆ ခုႏွစ္ထုတ္ ဒဂုန္မဂၢဇင္းမွာပါတဲ့ကဗ်ာနဲ႔ ဆရာေမာင္ၿပည့္မင္း၊ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ နဲ႔
ဆရာတုိ႔သုံးဦးေပါင္းေရးတဲ့ ၂၁ အယ္လဘမ္ဆုိတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ကဗ်ာ
အမည္မဲ့ (၁) ဆုိၿပီးတူေနပါတယ္ဆရာ...။။

သစၥာနီ-
အမည္မဲ့ကဗ်ာေတြၿဖစ္လာတာက တခ်ဳိ႕ကဗ်ာေတြအေနနဲ႔ အႏုပညာအရ ေခါင္းစဥ္တပ္စရာ
မလုိလုိ႔ပါ....။ ဒါေပမယ့္ အမည္မဲ႔ကဗ်ာေတြမ်ားလာေတာ့ ကြဲၿပားေအာင္အမွတ္စဥ္ထုိးေပးရပါတယ္...။
၂၁ အယ္ဘမ္ထုတ္တဲ့အခါ အမည္မဲ့ကဗ်ာေတြကို အမွတ္စဥ္ ေလး၊ငါး၊ေၿခာက္ကေနစေပးရင္
အဆင္မေၿပတဲ့အတြက္ အမွတ္စဥ္ ၁၊ ၂၊ ၃၊ကေနထပ္ေပးလုိက္တာပါ...အဲတာေၾကာင့္ အမည္မဲ့(၁)က
ႏွစ္ပုဒ္ထပ္သြားရပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ တခ်ဳိ႕ကဗ်ာေတြမွာ ေခါင္းစဥ္တပ္ဖုိ႔ မလုိအပ္ရင္
မတပ္ေပးေနလုိက္ပါတယ္...အဲဒီေလာက္ပါပဲ...။

၁၇၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၊ ၂၀၀၉ တြင္ဆရာသစၥာနီႏွင့္ ေဆြးေႏြးထားၿခင္းၿဖစ္ပါသည္...။


ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင့္
မုိးလႈိင္ည

Sunday, February 15, 2009

သံသရာ

မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္ေရးဆုိရတာ

အႏၱရာယ္သိပ္မ်ားလြန္းတယ္

အဲဒီလုိနဲ႕

ငါဟာ

ၿပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ

ေသဒဏ္က်အက်ဥ္းသား

အသည္းကြဲေနတဲ့ကဗ်ာဆရာအရူး

ကုိယ္နဖူးကုိယ္သုိက္ၿပန္တူးတဲ့ေငြမုဆုိး

အေတြးအေခၚပညာရွင္

ရွင္ဘုရင္ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ငနဲတစ္ေကာင္

ေက်းဇူးမသိတတ္တဲ့ သူဖုန္းစား

မယုံႏုိင္ေလာက္ေအာင္

ဘ၀မ်ဳိးစုံက်င္လည္ဖူးခဲ့တယ္

သံသရာတဲ့…။

မုိးလႈိင္ည

ေလကပြင့္တဲ့ ပန္း

ဘယ္သူေတြလဲ
တိုးလ်ွိဳေပါက္ခႏၶာကုိယ္နဲ႔
တီးလံုးမဲ့ ကခုန္ေနတာ။

ဘယ္သူေတြလဲ
သက္တန္႔ေရာင္ အေရျပားနဲ႔
အေတာင္ပံမရွိပဲ ပ်ံဝဲေနတာ။

ဘယ္သူေတြလဲ
မွန္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ကမာၻနဲ႔
သဘာဝတရားကို ဖ်ားေယာင္းေနတာ။

အဲဒါ
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေတြေပါ့
သူတို႔နာရီက ျမန္တယ္
သူတို႔အိပ္မက္က ျမန္တယ္
သူတ႔ိုအသက္ရွဴသံက ျမန္တယ္

ဆပ္ျပာပူေဖာင္းဆိုတာ
ေလကပြင့္တဲ့ ပန္းျဖစ္တယ္။

သစၥာနီ

Anonymous said... ကၽြန္ေတာ္က ဆရာသစၥာနီရဲ႕ ပရိတ္သတ္တစ္ေယာက္ပါ.. အစ္ကိုေရ.. ဒီကဗ်ာေလးကိုေတာ့ အခုမွ ဖတ္ဖူးတယ္. ျပန္ရွယ္ေပးတာ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္တယ္ဗ်ာ.. း)

ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခါင္းစဥ္ေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္check ေပးနိုင္မလား မသိဘူး.. ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ အမည္မဲ့-၁ နာမည္နဲ႔ ဆရာ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ဒဂုန္မဂၢဇင္းမွာ ၁၉၈၆က ပါဖူးတဲ့ တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနလို႔.. နာမည္တူေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ.. စာသားေလးကေတာ့ အထက္ပါအတိုင္းပါ..

မုိးလႈိင္ည-ကၽြန္ေတာ္ဒီကဗ်ာက္ုိ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာဖတ္ဖူးပါတယ္
သူ႔ေခါင္းစဥ္က ေလကပြင္တဲ့ပန္းလုိ႔ မွတ္မိေနတာ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာေအာင္
ဆရာသစၥာနီကုိေမးၾကည့္ေပးပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင္႔

Saturday, February 14, 2009

မင္းနဲ႔ေ၀းၿပီးတဲ႔ေနာက္

ေကာ္ဖီေရာင္ ညေနခင္းထဲ …

ပိုလွ်ံေနေသာ ၀ါက်မ်ားကို

သည္းသည္းမည္းမည္း ဖတ္ရႈလို႔

ကမၻာျပားၿပီဆုိတဲ႔အေၾကာင္းကို

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကေဖးမွာ အေတြးေကာင္းေနတယ္

လမ္းေပၚက

ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ စမူဆာတစ္ေယာက္တစ္ခု

မွ်စားတယ္ …

မႈိတက္ေနတဲ႔ ေခ်ာကလက္ေတြထက္

ပုိခ်ိဳၿမိန္လို႔ …

ငါ႔ကိုမုန္းတဲ႔ၿမိဳ႕ကို

ငါက အေသအခ်ာခ်စ္ခဲ႔တယ္ …

ၿပီးေတာ႔ … မင္း

ကေလးတစ္ေယာက္လက္ထဲက

လြတ္ထြက္သြား မုိးပ်ံပူေဖာင္းေလးကို

ေငးသလို

ေဖေဖာ္၀ါရီဆယ္႔ေလး

ငါ႔ဆီကထြက္ေျပးသြားတဲ႔ခ်စ္ျခင္းကို ေငးလို႔ … ။


မိုးလႈိင္ည

Friday, February 13, 2009

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္

`ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက

ဘာေရာဂါနဲ႔ေသတာလည္း´…

အဲဒီေမးခြန္းမ်ဳိးကုိ

ခင္ဗ်ားတည့္တည့္တုိးဖူးသလား…

ဒီေန႔ေခတ္မွာ

ငါၿမန္မာကြလုိ႔ ဘယ္သူမွမာန္မတက္ရဲၾကဘူး

အေရွ႕ေမွ်ာ္ အေနာက္ေမွ်ာ္၀ါဒ…

ကုိယ့္ေက်ာရုိးမွ ကုိယ္မရွိတဲ့ေကာင္ေတြလုိ႔

တစ္ေယာက္ေယာက္ကေၿပာလာရင္

ခင္ဗ်ားဘာၿပန္ေၿဖမလည္း

ကၽြန္ေတာ္ဘာၿပန္ေၿပာရမလည္း…

၁၉၁၅ နတ္ေမာက္ရြာဇာတိနဲ႔

ကုိေအာင္ဆန္းဆုိတဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိတယ္

သူက မစၥတာအက္တလီနဲ႔လည္း

ဥာဏ္ရည္ခ်င္းၿပိဳင္ဖူးတယ္

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတုိဂ်ဳိနဲ႕လည္း အင္းအားခ်င္းၿပဳိင္ဖူးတယ္…

ဘယ္ေတာ့ၿဖစ္ၿဖစ္

သူအႏုိင္ရတာခ်ည္းပဲ…

သူကေတာ့သခင္မ်ဳိးေဟ့ တုိ႔ဗမာလုိ႔

ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့အာဇာနည္…

အခုေတာ့

သူ႕ဖြဲခဲ့တဲ့စစ္တပ္က

သူ႕ကုိမေလးၿမတ္ေတာ့ဘူး

သူခ်စ္ခဲ့တဲ့ႏုိင္ငံသားေတြက

သူ႕ကုိေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ၾကတာ…

အဲဒါ

ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္…

ကုိယ့္ကုိယ္ကုိရွက္သင့္တယ္လုိ႔

ခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ေတြေ၀ေနယုံေလာက္နဲ႔

မလုံေလာက္ဘူး…။


မုိးလႈိင္ည

Thursday, February 12, 2009

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂

တခ်ဳိ႕က မဂၤလာေဆာင္ေနၾကတယ္

တခ်ဳိ႕က ဧည့္ခံပြဲေတြတက္ေနၾကတယ္

တခ်ဳိ႕က အရက္ေသာက္ဖုိ႕

တခ်ဳိ႕က ရည္စားနဲ႔ေလွ်ာက္လည္ဖုိ႕

ေမာ္ေတာ္ကား တခ်ဳိ႕မွာအလံေတာ္ေတြခ်ိတ္ဆြဲဖုိ႕

အိမ္ တခ်ဳိ႕မွာအလံေတာ္ေတြလႊင့္ထူဖုိ႕

အစုိးရရုံးေတြရဲ႕ အားလပ္ရက္တစ္ရက္

ၿပင္ပလုပ္သားတခ်ဳိ႕အတြက္ အခ်ိန္ပုိလုပ္ခေၾကးတစ္၀က္

အခမ္းအနားလုပ္ဖုိ႕အတြက္ ဘယ္သူမွခြင့္ၿပဳခ်က္မရဘူး

မလုပ္ဖုိ႕ကုိလည္း ဘယ္သူမွမတားၿမစ္ဘူး

ၿပည္ေထာင္စုနဲ႕မဆုိင္ေတာ့တဲ့ ေန႕တစ္ေန႕

တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႕ မဆုိင္ေတာ့တဲ့ေန႔တစ္ေန႔

ႏုိင္ငံသားေတြနဲ႕လည္း မသက္ဆုိင္ေတာ့တဲ့

ဖာသိဖာသာ အားလပ္ရက္တစ္ရက္

ၿပည္ေထာင္စုေန႔တဲ့

ပင္လုံေၾကၿငာခ်က္နဲ႕လြတ္လပ္ခဲ့တယ္

ဖက္ဒရယ္ဆုိတဲ့စကားလုံးေၾကာင့္

လြတ္လပ္ေရးဆုံးရႈံးတယ္...

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ တဲ့

ဖာသိဖာသာအားလပ္ရက္အၿဖစ္သာက်န္ခဲ့ရေပါ့...။

မုိးလႈိင္ည

Sunday, February 8, 2009

အထီးက်န္ ၀ံပုေလြ

အရာရာဟာ တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲေနတယ္
မနက္ၿဖန္မွာ စစ္ၿပင္သံေတြအစုံအလင္နဲ႔
ဘ၀ဆုိတာ ကၾကဳိးဆင္ေမာင္းေနတဲ့
ၿမင္းရထားေဟာင္းၾကီးတစ္စင္းမဟုတ္ပါ…
အိပ္ေရးပ်က္ခဲတဲ့မ်က္၀န္းတစ္စုံနဲ႔ေတာ့
အနာဂါတ္ကုိရွာေဖြမေတြ႕ရွိလုိဘူး…
ခပ္ေ၀းေ၀းကတိမ္ေတြလုိ
ငါ့အိပ္မက္ေတြက ၿဖဴဖတ္ၿဖဴေရာ္နဲ႕
ဖန္ၾကဳိးမွ်င္ထဲက ၿမန္ႏႈန္းၿမင့္စီးဆင္းလာတဲ့
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ
ငါ့ေမာ္နီတာဖန္သားၿပင္ေပၚမွာ
ေအးစက္စက္လာေပၚတယ္…
ေသခ်ာတဲ့စကားက
မစခင္ကတည္းကမွားခဲ့ၾကတယ္…
ေလၿပည္ထဲပါးလ်သြားရတဲ့ ရနံ႕တခ်ဳိ႕လုိပဲ
ရုိးရုိးသားသားခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့အရသာကုိ
အနံ႔ခံလုိ႔ေတာင္မရေတာ့ဘူး…။


မုိးလႈိင္ည

အမည္မဲ့-၁

ၿဖစ္ရပုံမ်ား
အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ အဆင္မေၿပ
အလကားရတဲ့ ဖိနပ္ကမေတာ္
ေကာင္းကင္က ေခါင္းနဲ႔မလြတ္။


ၿဖစ္ရပုံမ်ား
ကုိယ့္လက္ဖက္ရည္ခြက္ အေရာက္မွာမွ
ရုတ္တရက္မလုိင္ကုန္သြားရ။


ၿဖစ္ရပုံမ်ား
လက္မွတ္၀ယ္ၿပီးသား၊ ရထားက
တစ္စီးလုံး ေပ်ာက္သြားတယ္တဲ့။


ကဲ ဘာလုိေသးလဲ
လက္ကပတ္ထားတဲ့နာရီမွာ
ဓာတ္ခဲကုန္ဖုိ႔ပဲ လုိေတာ့တယ္။


သစၥာနီ
စတုိင္သစ္မဂၢဇင္း၊ ဇူလုိင္လ၊ ၂၀၀၃။

Saturday, February 7, 2009

" ဇာတာအရ "

တိမ္ေတြကို ေဆးျခယ္ျပီး
ငါ့အတြက္လို ့ မခမ္းနားခ်င္ေတာ့ပါ။
နံရံေတြေပၚမွာ ရုပ္ပံုအျပည့္ေရးဆြဲျပီး
ငါ့အတြက္လို ့ မက်ဴးရင့္သင့္ေတာ့ပါ။
မင္းဟာ ကႏၱာရသစ္ပင္တစ္ပင္ျဖစ္ျပီး
ငါဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္နုိင္မယ့္
အရိပ္အာ၀ါသလည္းျဖစ္တယ္။
ငါေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့ မင္းရဲ့၀ိဥာဥ္ေတြေတာင္
ငါနဲ ့အေတာ္ေ၀းကြာသြားခဲ့ျပီပဲ။
တကယ္ေတာ့...
လက္ထဲေထြးက်လာတဲ့
ဘုရားသခင္ရဲ့ ေကာင္းခ်ီးၾသဘာဆိုတာ
ငါ ရရွိထားတဲ့ ေသြးမတိတ္ျခင္းေတြပါဘဲ။

ေနနုိင္လြန္း

Tuesday, February 3, 2009

စစ္ပြဲ

မေန႔ညကအထိ
ငါတုိ႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးခရီးစဥ္ကုိမသိရွိရေသးဘူး
မုိးလင္းေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးတာ၀ါတုိင္ေတြ
ၿပဳိလဲက်ကုန္ၿပီ...
ဖုန္းေခၚဆုိလုိ႔မရႏုိင္ေတာ့ဘူး...
အီးေမးစ္ပုိ႔ဖုိ႔ ေမာ္နီတာအပ်က္ေတြက
ၾကမ္းၿပင္ေပၚေမွာက္လွ်က္လဲေနတယ္..
ေၿမေအာက္ဘူတာရုံထဲမွာ
ေသာက္ေရတစ္ဗူးကုိလုိက္ရွာေနတာ
ကေလးငယ္တစ္သုိက္က အသံမထြက္ေအာင္ၾကိတ္ရႈိက္ေနတယ္
တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီမွာ ေပါင္မုန္႔အသုိးေတြရွိႏုိင္ေသးလား
ဒဏ္ရာရေနတဲ့လူေတြကိုမၾကည့္မိေအာင္
မ်က္လုံးကုိ အတင္းလႊဲဖယ္ေနရတယ္...
အဆက္မၿပတ္ေပါက္ကြဲသံေတြၾကားတယ္..
အဆက္သြယ္ၿပတ္သြားတဲ့လူေတြဆီက ဆုေတာင္းသံေတြၾကားတယ္
အနီေအာက္ ေရာင္ၿခည္တန္းေတြကုိ သြားမထိနဲ႔........
ေကာင္ေလးက ရူးရူးမုိက္မုိက္ေၿပးထြက္သြားတယ္
စစ္ပြဲကုိ လက္ႏွက္ကုိင္ မဟုတ္သူမ်ားကတည့္တည့္ရင္ဆုိင္လုိ႔
ေလေၾကာင္းတုိက္ခုိက္မႈေတြတုိးၿမွင့္လုိက္ၿပီ...
အဲဒီသတင္းကုိ အရပ္သားေတြတစ္ေယာက္မွသိခြင့္မရဘူး...
ေရဆုိးၿပစ္တဲ့ေၿမာင္းထဲကုိ စစ္သားတစ္ေယာက္က
လက္ပစ္ဗုံးေတြပစ္သြင္းတယ္...
အထဲမွာက ကေလးငယ္ေတြနဲ႔သက္ၾကီးရြယ္အုိတစ္ခ်ိဳ႕
စစ္ပြဲကုိ အရပ္သားေတြကတည့္တည့္ရင္ဆုိင္လုိ႔....။

မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...