Wednesday, July 30, 2008

ဒုိင္ယာရီအလြတ္ထဲကေန႔စြဲမ်ား

ငါ့မွာဟစ္ေခၚေနရဆဲ..

ေန႔စြဲအေဟာင္းေတြၿပန္မလာေပမယ့္

မင္းနဲ႕ငါၾကား

အၿမဲကြာၿခားတဲ့အရာေတြမွာ

အခ်ိန္ကာလေတြလည္းပါတယ္

ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာက

မုန္းတိုင္းရာသီ…

မင္းႏွလုံးသားေပၚမွာက

လြန္ခဲ့တဲ့အပါတ္ကပဲ

ေႏြဦးေပါက္ခဲ့ၿပီးၿပီ…

လမ္းေတြကုိေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းအစစ္နဲ႔ေလွ်ာက္ပါ… ေဖေဖာ္၀ါရီ

မင္းေပးဖူးတဲ့ဒုိင္ယာရီအလြတ္ထဲမွာ

မွင္နီတားထားတဲ့ေနစြဲေတြ

အတိတ္မွာေသေနတဲ့နာရီတစ္လုံး

ေက်ာက္ၿဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေတြဆုိ

ငါမုန္းတာမင္းအသိပဲ…

အဲဒီလုိ ငါက

ခ်စ္ၿခင္းအစအနေလးေတြကုိတူးေဖာ္

မင္းမရွိေပမယ့္လည္း…

ကေလးတစ္ေယာက္လုိ

ငါေပ်ာ္ဖူးပါတယ္….

သံသရာတစ္ခုလုံးရူးသြပ္မယ့္အလြမ္းကုိ

အ၀ါေရာင္စစ္စစ္မနက္ခင္းေတြၾကားမွာ

ကံၾကမၼာကငါ့ကုိခူးဆြတ္ေပးဖူးတယ္…

အဲဒီေခတ္တုန္းက

ငါလည္းေရာမဘုရင္တစ္ပါးလုိ႔ခမ္းနားခဲ့ဖူးတယ္

ေနာက္ေတာ့လည္းနိယာမေတြအတုိင္း

ငါက်ဆုံးခဲ့ရေပါ့…

ေသၿခင္းထက္ဆုိးတဲ့

ေလာကအက်ဥ္းတုိက္ထဲ…

အေမွာင္ထဲမွာ၀မ္းနည္းေနတတ္တဲ့

အရူးတစ္ေယာက္ေလ…

သံသရာကုိလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ဖုိ႔

အဆင္သင့္ဆုိေပမယ့္

ေနစြဲအလြတ္ေတြထဲက

ငါ့ႏွလုံးသားကုိဟစ္ေခၚမိေနဆဲ…။

မုိးလႈိင္ည

Monday, July 28, 2008

ေနာက္ဆုံးအခြင့္

အေမ့ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြေအာက္မွာ
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တဲ့ ေလာကဓံရွိတယ္....
ဆႏၵေတြ ရင္ၾကားေစ့ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ခရီးေတြထြက္ရလိမ့္မယ္
ေလာဘေတြ မဆံုးႏိုင္ေသးေတာ့
၃၁-ဘံုမွာ လူးလာေခါက္ျပန္
အိပ္မက္ေတြက ရိုမန္တစ္ဆန္တယ္....။
ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာထဲက
အေမ့အေပၚ ကြ်န္ေတာ္မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း
ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္....
အေမ့ရဲ႕ ႏို႔ရည္စြမ္းအားနဲ႔
ကမာၻေျမၾကီးကို ထမ္းပိုးထားတဲ့ တစ္ေန႔မွာပဲ
ေၾကြးေဟာင္းေတြ အလီလီထပ္ေနတဲ့
သားမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပန္လမ္းဟာ
ေမာပန္းေနတဲ့ အေမ႔အတြက္
သီတာေရၾကည္ မျဖစ္ထိုက္ေတာ့
အခုသား အေမ့ေရွ႕မွာ လက္ပိုက္ေနျပီ
သားကို ရိုက္ပါအေမ....။

မိုးလိႈင္ည
(ေသာင္းေျပာင္းေထြလာမဂၢဇင္း ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ)

Sunday, July 27, 2008

စေနေန႔၌ မုိးခုိၿခင္း

ေကာင္းကင္က ….

ပင္လယ္တစ္ခုေမွာက္က်လာသလုိမ်ဳိး

မုိးဟာ….

ေနေရာင္ၿခည္ရႊဲစုိေလာက္ေအာင္ရြာလုိ႔

အသံဗလံေတြေမ်ာပါသြားေလာက္ေအာင္ရြာလုိ႔

ငါကေတာ့…

ေခ်ာင္က်က်လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ

မုိးခုိမိေပါ့။

ဟုိမွာ

တံစက္ၿမိတ္ေအာက္က ခုိတစ္ေကာင္

အသုံးမက်တဲ့ အေတာင္နဲ႔

ေမွာင္လည္းေမွာင္ တိတ္လည္းတိတ္ဆိတ္

(မုိးသံကလြဲလုိ႔ေပါ့ေလ)

ဒီလုိနဲ႔… မုိးကလြဲလုိ႔

အားလုံးနဲ႔လည္း လြဲခဲ့ေပါ့ ။


သစၥာနီ

Saturday, July 26, 2008

ပင္မွည့္ေတး

လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အဓိပၸါယ္ကုိ
လာ လာ မစြက္ဖက္နဲ႔
ကုိယ့္အဓိပၸါယ္နဲ႔ ကုိယ္ေန
ဆုံးရွဳံးခဲ့တယ္ဆုိတာပဲ
ေသခ်ာပေလ့ေစ။
လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ
လက္သီးနဲ႔ ထုိးဖုိ႔ဆုိတာ
ကုိယ့္မွာေမးရုိးရွိရတယ္ တဲ့၊
ငါ့လက္သီးေတြက
မင္းဆီသက္ေရာက္ဖုိ႔
ငါ့မွာ ေမးရုိးရွိတယ္။
ခုေတာ့ မင္းမွာ ေမးရုိးမရွိဘဲ
မင့္ လက္သီးေတြ
ငါ့အေပၚ လာလာသက္ေရာက္ေနတာ
အမွန္တရားေရ
မင္း တရားလြန္လြန္းၿပီ။

ေလာကႀကီးမွာ ငါအမုန္းဆံုးက
ေက်ာက္ေပါက္ခြက္ေတြ ျပည့္ေနေအာင္
၀ၿဖိဳးေနတဲ့
အဲဒီ အမွန္တရားဆိုတဲ့ ငနဲကိုပဲ။

ဘ၀မွာ
ေလးငါးေျခာက္ခု မလိုပါဘူး
ႏွစ္ခုပဲ
ခ်စ္သူစစ္စစ္နဲ႔ ရန္သူစစ္စစ္
ဒီႏွစ္ခုပဲ။

လူစိမ္းနံ႔ေတြနဲ႔ အသက္႐ွင္ေနရတဲ့
သူငယ္ခ်င္း ေမာင္စမ္းေအးေရ
ၿမိဳ႕ေတြကို မာၾကဴရီမဆင္ရပါဘူး
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ၿမိဳ႕ေတြကိုယ္တိုင္ကိုက
မာၾကဴရီနဲ႔ လုပ္ထားလို႔ပဲ။

ေဟာဟို စားပြဲနံပါတ္တစ္မွာ
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ က်က်နန စီရင္ခ်က္ခ်
အခိုင္အမာထိုင္ေနတဲ့
ငါ့သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ခ်ိမ့္ဟာ
ထြန္းကားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ေပါ့။

ပြန္ပီးလို
ေခ်ာ္ရည္ေတြေအာက္ ေရာက္ခဲ့ရေပမယ့္လဲ
“ေဖာ္ေ၀း” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဆရာဟာ
ထြန္းကားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ေပါ့။

ဘယ္သူဟာ
ကမာၻေျမတစ္ခုလံုးလံုး
ဆံုး႐ႈံးခဲ့ဖူးသလဲ
ကမာၻေျမတစ္ခုလံုး ဆံုး႐ႈံးသူသာ
ကမာၻေျမကို ျပန္ရေပလိမ့္။

ေဘာလံုးသမား မာရာဒိုနာဟာ
ဂိုးေတြကို ေမွာ္နဲ႔သြင္းခဲ့တာေပါ့ကြာ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

Friday, July 25, 2008

စည္းအၿပင္က စေနညအတြက္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေကာ္ဖီတစ္ခြက္

စေန

ငါတုိ႔အတြက္ေတာ့

ဦးညႊတ္ေပးရတဲ့အႏုပညာ..

မင္းၾကြခ်ီလာတဲ့လမ္းမွာ

လူဗလာေတြလက္ပန္းေပါက္

ေၿခေၾကာက္ေၿပာေရာ့မယ္...

မလုိပါဘူး….

အႏုပညာစစ္စစ္ကလြဲရင္

လူ႔ဘ၀မွာဘာမွမလုိဘူး

ေစာက္ရူးကုိဘုရားထူးၿပီး

လူလူခ်င္းမူးရမ္းရဲယုံနဲ႔ေတာ့

ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္လုံၿခဳံၿပီလုိ႔ထင္ခ်င္သူမ်ားအတြက္

တရားလည္းရွိတယ္….

ဓားလည္းရွိတယ္….

ရဲရင္ထြက္ခဲ့ေလ…

၀ိဥာဥ္ခ်င္းရုိက္ခြဲ…

အသက္ခ်င္းလဲၾကည့္ၾကတာေပါ့…

သမုိင္းမရွိရင္ေတာ့…

မင္းအၿပစ္နဲ႔မင္းခံ…

ငရဲလမ္းဆုိလည္းေနာက္မလွည့္ေၾကးေလ….။

မုိးလႈိင္ည

အိမ္ေၿပး

ဒီေန႔ေတာ့
အိမ္ျပန္ေရာက္ဖို႔ လမ္းေပ်ာက္ေနျပီ.....။

အေမ့အိမ္ကေန
ရက္ေပါင္းခုႏွစ္ေထာင္ အကြာအေ၀းက
မိုင္ေလးရာေက်ာ္ ၾကာျမင့္လို႔...။

တိုက္ျမင့္ျမင့္ေတြမ်ားတဲ့ ျမိဳ႔ၾကီးကေန
အေမ့အိမ္ေရွ႕ ၀ရန္တာက
ျမင္ေနရတဲ့ ၾကယ္ေတြကိုၾကည့္ရင္း
အေမရယ္
သားခ်င္ျခင္းတပ္ခဲ့တဲ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြက
လင္းတစ္လွည့္ မွိန္တစ္လွည့္...။

ရာသီစာျခံထြက္ေတြလို လတ္ဆတ္တဲ့ အေမ့အျပံဳးထက္
ေရခဲေသတၱာထဲက ဒိန္ခဲလို
ေအးစက္ငန္က်ိတဲ့ မခ်ိတရိ အျပံဳးေတြကို
သားကိုယ္တိုင္ အဓိပၸာယ္မသိဘဲ ၾကိဳက္မိေတာ့
ဘ၀က ျမည္းရင္းစမ္းရင္း ခါးသီးလာျပီ...။

အခု
တိမ္ေတြရဲ႕ သတင္းစကားမွာ
အေမ ထာ၀ရအနားရသြားျပီတဲ့
ကြ်န္ေတာ္သိတယ္
ျမိဳ႔ငယ္ေလးရဲ႕ ေတာင္ကုန္းျမင့္ျမင့္တစ္ခုမွ
အေမရွိေနေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္ ျပန္တူးေဖာ္မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ...။

မိုးလိႈင္ည

Sunday, July 20, 2008

ရင္ဘတ္ထဲကအမွတ္အသား....

အမွန္တရားမရွိတဲ့… ၿမဳိ႕မွာ
ငါ နာရီမၾကည့္ၿဖစ္ဘူး…
ဘယ္ေန႔ၿဖစ္ၿဖစ္…
သခင္ေအာင္ဆန္းနဲ႔
အာဇာနည္ရွစ္ဦးကုိ…
ငါတုိ႔ႏွလုံးသားမွာဘယ္ေတာ့မွေမ့မထားဘူး…။

မုိးလႈိင္ည

Tuesday, July 15, 2008

တတိယတန္းစားအသင္း

အပြဲပြဲႏြဲခဲ့သလုိ
အပြဲပြဲလြဲခဲ့တယ္…
ရေနက်အေၿဖမ်ဳိးေတြ
(ကန္ေနက်ေၿခမ်ိဳးေတြနဲ႔)
ဒဏ္ရာရကစားသမားေတြ
ကြင္းေဘးပတ္လည္ကေငးရသလုိ
လူငယ္ေၿခတက္ေတြလည္းခဏခဏၿဖတ္ထုိးခံေနရ…
ငါတုိ႔ဘ၀ေတြ
အႏၱရာယ္ဇုံက မကၽြတ္လြတ္ေသး
တုိင္ထိၿပီးၿပန္ထြက္လာတဲ႔
ကန္ခ်က္ေတြကုိပဲဂုဏ္တက္ထားရမွာလား
အိမ္ကြင္းကစားသမားေတြကပြဲက်ပ္ေနတယ္
အေ၀းကြင္းကစားသမားေတြကေၿခပ်က္ေနတယ္…..
အသင္းေၿပာင္းကစားဖုိ႔ကလည္း
ငါတုိ႔က ငယ္ေမြးၿခံေပါက္
(ညစ္က်ယ္က်ယ္ဒိုင္လူၾကီးကုိ)
နဖူးနဲ႔တုိက္ရမလား
ခၽႊင္းဂန္းနဲ႔ ေထြးရမလား
အ၀တ္လဲခန္းထဲကဗီရိုကုိ
ဆဲဆုိကန္ေက်ာက္
ေနာက္တစ္ေခါက္ကြင္းထဲၿပန္ေရာက္ခ်ိန္
ငါတုိ႔ဟာေအာင္ပြဲကုိပုိမုိဆာေလာင္လုိ႔….။

မုိးလႈိင္ည

Sunday, July 13, 2008

အေမွာင္ထဲမွာၿမင္ၾကည့္ၿခင္း

အခု

ဒါကုိစကားစလုိတယ္...

အခန္းတံခါကုိဆြဲပိတ္လုိက္သလုိမ်ဳိး

ရီမုဒ္ကြန္ထရုိးကုိအသာႏွိပ္လုိက္သလုိ

အန္းတားကုိခပ္ဆတ္ဆတ္ေခါက္လုိက္

လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြကုိႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ

ဒီတစ္ေန႔လည္းၿပီးဆုံးသြားၿပီဗ်ာ

ဒီစကားစုမၾကာမၾကာအသုံးၿပဳဘူးတယ္

ညေတြက်ေရာက္လာေပမယ့္

အိပ္စက္ၿခင္းကုိေတာင့္တမရသလုိ

မ်က္၀န္းနက္နက္ထဲမွာရွိတဲ့အရာေတြကုိၿမင္လာတယ္

ၿမင္တဲ့အရာတုိင္းရွိမႈေသခ်ာပါ့မလား...

ဟင္းလင္းၿပင္ရဲ႔ရွိမႈ မရွိမႈကုိ

ေတြးဆၾကည့္ဖုိ႔ ႏႈိင္းရမယ့္အတုိင္းအတာ

ငါ့ဆီမွာမရွိခဲ့ပါ....

စိိတ္ရဲ႕ဒိြဟၿဖစ္မႈထဲ

အရာရာဟာေဒြးေရာယွက္တင္

တံခါးေတြသာတပ္မထားခဲ့ရင္

အစကတည္းကအဖြင့္အပိတ္မခက္ဘူး

အေမွာင္နဲ႔နံရံကုိထြင္းေဖာက္ၿမင္တတ္ဖုိ႔

မ်က္လုံးေတြက

ညထဲမွာအၾကိမ္ၾကိမ္နစ္လုိ႔...။

မုိးလႈိင္ည

သံလြင္အိပ္မက္ အတြဲ(၂) အမွတ္(၁)

Thursday, July 10, 2008

ငွက္ကေလးေရ…


မင္းကေတာ့အိပ္မက္အသစ္ဆီ
ပ်ံသန္းသြားခဲ့ၿပီ….
ငါကေတာ့ အရင္လုိမာနေတြနဲ႔
လမ္းေပၚမွာ ေက်ာပုိးအိတ္တစ္လုံးလြယ္ရင္း....

အဲဒီလြယ္အိတ္ထဲမွာ
မုိးရာသီအတိတ္တစ္ခုပါတယ္…
စိတ္လုိလက္ရ ညေနတစ္ခ်ဳိ႕မွာ
အဲဒီမုိးရာသီကုိ
ငါ့ႏွလုံးသားေပၚၿပန္လည္္သြန္ခ်ရင္း
ၾကိဳးၿပတ္လာတဲ့စြန္တစ္ေကာင္ကုိ
ကတၱရာလမ္းေပၚေၿပးေကာက္တဲ႔
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးနဲ႔
ငါမင္းကုိ ခ်စ္ခဲ့တာ….

ငွက္ကေလး
ေကာင္းကင္အသစ္မွာ
မုန္တုိင္းအသစ္ေတြထပ္မမိပါေစနဲ႕
မင္းနားခုိဖုိ႔ေနေနသာသာ
ငါကုိယ္တုိင္ေလထန္ၿမစ္ေတြခ်ည္း
ဆန္တက္ေနရတုန္း….
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့
လေရာင္ေတြစုိစြတ္ေနတဲ႔လမ္းကေလးေပၚမွာ
တုိႏွစ္ေယာက္သိပ္သိပ္သည္းသည္း
ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့အေၾကာင္း…
အတိတ္လုိ႔ဆုိခဲ့ရင္ေတာင္
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာဘယ္ေတာ့မွမေဟာင္းဘူး….။


မိုးလိႈင္ည

Wednesday, July 9, 2008

ပန္းခ်ီဆြဲၿခင္း

နံရံေပၚကအရိပ္မွာ
အၿပာေရာင္ထပ္မဖိတ္ေစနဲ႔
စိတ္ကိုအလ်ားလုိက္ခ်ထားလုိက္
ေထာင္လုိက္မ်ဥ္းမတ္တစ္ေၾကာင္း
ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ေထာင္က်ဥ္းတစ္ခုမွာ
အစြဲအလန္းအမာရြတ္ေတြကုိစုပုံထားလုိက္
မယုံၾကည္တာကုိဘာေၾကာင့္မွမလုပ္ဘူး
မွ်ားဖူးတဲ့အိပ္မက္တစ္ခ်ဳိ႕ကုိ
စကၠဴေလွပုံစံညွပ္
ပန္းခ်ီကားထဲထည့္ကပ္ထားလုိက္
ေကာင္းကင္ကုိပက္လက္လွန္လုိက္ရင္
ဒါပင္လယ္ပဲ
ခဏခဏေမာ့ၾကည္ေနရတာေမာတယ္
ၾကယ္ေမ်ာေတြလုိက္ဆယ္ေနတဲ့
ကေလးတစ္သုိက္ကုိ
စိတ္ကူးကာအကၤ်ီေတြ၀တ္မေပးပါနဲ႔
ဒါပန္းခ်ီကားပါ
လူ....
ဆုိတဲ့နာမည္ဘယ္သူမွလာမေပးနဲ႔.....။


မုိးလႈိင္ည

အာရွတုိက္ရဲ႕ တစ္ေနရာ

(၁)
အမွန္တကယ္ဖြံၿဖိဳးဆဲ တုိင္းၿပည္တစ္ၿပည္ရဲ႕ရြာ
ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႕ ကီလုိမီတာ ၆၀ ခန္႔ေ၀းတဲ့ေနရာ
အေ၀းေၿပးလမ္းမၾကီးရဲ႕ ပခုံးေပၚမွာ
ေလးထပ္တုိက္ ၈ လုံးနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ရြာ
အာရွတုိက္ရဲ႕ တစ္ေနရာလုိ႔ဆုိပါစုိ႔
အဲဒီရြာရဲ႕ အဌမေၿမာက္တုိက္ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ
အင္ဒုိရွားလူငယ္ ၄ ေယာက္
( ၂ ေယာက္က ညီအစ္ကုိ)
ဘဂၤလားေဒရွ္ လူရြယ္တစ္ေယာက္
ၿပီးေတာ့ ငါတုိ႔ ၂ ေယာက္
ဓါရဏ ပရိတ္၊ ကုိရ္အမ္က်မ္း ၊ ေရာ့ခ္သီခ်င္း
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၊ ၀ုိင္ယာၾကိဳးေခြမ်ားနဲ႕
အမ်ိဳးအမည္မသိ အလွေမြးငွက္ ၂ ေကာင္
တစ္အုိးတစ္အိမ္ ထူေထာင္လုိ႔ေနၾက
သူတုိ႔ဘ၀ေတြဟာ
အေရွ႕ေတာင္အာရွကႊြၽန္ဆြယ္ေပၚက
အၾကမ္းထည္ပစၥည္းပစၥယေတြနဲ႔
ခပ္ဆင္ဆင္တူေနရဲ႕

(၂)
နာရီစက္သံေၾကာင့္
အထိတ္တလန္႔ႏုိးထ
အိပ္ေရးမ၀တဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာ
ႏွင္းေတြ အတုံးအရုံးက်ေနတဲ့ မနက္ခင္း
ရြာလည္လမ္းထိပ္မွာ ေရသန္႔ဘူးကုိယ္စီနဲ႔
အလုပ္ဆင္းဖုိ႔အဆင္သင့္ၿဖစ္ေနၿပိ
တစ္ေနကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဆီကုိသြား
ၿမင္မားတဲ႔အေဆာက္အအုံေခါ္င္မုိးေတြေပၚတက္
ဆံပင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေခြၽးေတြ သံေတြနဲ႔ မခ်ိမဆန္႔အလုပ္လုပ္ၾက
အဲဒီအလုပ္က အသက္အႏၱနဲ႔နီးေပမယ္႔
ေငြမရွိတာလည္း အသက္အႏၱနဲ႔နီးတာပဲ လုိ႔
ဘဂၤလားေဒရွ္လူရြယ္က မွတ္ခ်က္ခ််တယ္
ေန၀င္ရီတေရာမွာ
ေက်ာေပၚအေမာေတြထမ္းၿပီးၿပန္လာၾက
ေရခ်ဳိးခန္းကုိ သူ႕ထက္ငါဦးေအာင္ အလုအယက္တုိးေခြ႕၀င္ၾက
ဒါဟာေန႔စၥဓူ၀ကိစၥ
ညက်
တစ္ဆုိင္တည္းေသာ ပင္လယ္စာဆုိင္မွာ
ေဒသရဲ႕ ရုိးရာထမင္းေၾကာ္ကုိစားရင္း
စကားစၿမည္ဆုိၾက
က်ိဳးပဲ႕ေနတဲ႔ ဘာသာစကားနဲ႔ပ
ၿပီးေတာ့ ကုိကာကုိလာတစ္ပုလင္းေသာက္ရင္း
ေလးညင္းန႕ံသင္းတဲ႕ စီးကရက္ကုိဖြာရႈိက္
ဂ်က္ဂြာကားတစ္စီးရဲ႕ ေနာက္ကုိေၿပးလုိက္သြားတဲ့စိတ္ကူးေတြ
သဘာ၀က်ပါတယ္ေလ
စားေသာက္ဆုိင္က အၿပန္
လမ္းေဘးအမ်ားသုံးဖုန္းကေန
ကုိယ့္တုိင္းၿပည္ကုိ ဖုန္းဆက္သူဆက္
တုိက္ေပၚၿပန္တက္ၿပီး ေရဒီယုိနားေထာင္သူနားေထာင္
ေန႔လည္ကေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေပါင္တံၿဖဴၿဖဴနဲ႔ တရုတ္မေလးေတြကုိ
စိတ္ကူယဥ္သူကယဥ္
အဓမၼက်င့္ခံလုိက္ရတဲ့ ဖိလစ္ပင္းအိမ္ေဖာ္မေလးအတြက္
ကရုဏာသက္သူသက္
ေနရပ္ၿပန္ပုိ႔ခံ ဗီယက္နမ္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သူၿဖစ္
ဘုရား၀တ္ၿပဳသူကၿပဳ
သမားရုိးက် လူ႕အဖြဲ႕အစည္းငယ္ေလးပါပဲ

(၃)
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်
ကြၽဲလုိႏြားလုိ အလုပ္လုပ္ရ
အခန္႔မသင့္ရင္ ေခြးေသ၀က္ေသ ေသသြားၾက
နက္ရႈိင္းလွတဲ႔ ဆင္းရဲတြင္းထဲခုန္ထြက္ဖုိ႔
အလုအယက္ၾကိဳးစားရင္း
အာရွတန္ဖုိးဆုိတာဘာလဲ
ကြန္ၿဖဴးရွပ္ယဥ္ေက်းမႈဆုိတာဘာလဲ
ေမးခြန္းေတြထုတ္ရင္းေၾကကြဲရၿပန္
တရားမ၀င္အလုပ္သမား တဲ့
အာရွက်ားေတြထြားက်ဳိင္းဖုိ႔အေရးမွာ
ခုိင္းႏြားတစ္ေကာင္လုိလုပ္အားေပးခဲ့တာကုိပဲ
ဂုဏ္ယူရမလား
အာရွတုိက္ၾကီးကေတာ့
အပ်ဳိေပါက္တစ္ေယာက္ၿခယ္သ
ဂ်ပန္၊ ဥေရာပနဲ႔အေမရိကကုိ
မ်က္စပစ္ေနေလရဲ႕
(၄)

ၿပန္လည္းဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့
ငါတုိ႔ဟာ စက္ရုံတစ္ရုံမၿဖစ္ႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာ ကုမဏီၰတစ္ခုမၿဖစ္ႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာဘဏ္တုိက္တစ္ခုမၿဖစ္ႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာေစ်းကြက္တစ္ခုကုိ မဖန္တီးႏုိင္ခဲ့
ငါတုိ႔ဟာေစ်းေပါတဲ့ကုန္ၾကမ္းေတြသာၿဖစ္တယ္
အာရွတုိက္ရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ စေတးခံဘ၀မ်ားစြာ
ငါတုိ႔ဟာ ၿငိမ္ခ်မ္းေရးမရႏုိင္ေသးပါဘူးကြာ
ငါတုိ႕ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ဘာမွမေသခ်ာလွ
အဲဒီလုိမေသခ်ာမႈေတြထဲကပဲ
ေသခ်ာတဲ့ ဘ၀ကုိတည္ေဆာက္ယူရတာ
တုိ႔လူသားေတြရဲ႕ ေမြးရာပါတာ၀န္ပဲ မဟုတ္လား
(၀ႁ္ေၾကြးလည္းၿဖစ္ႏုိင္ရဲ႕)
ခုမွ ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပုိင္ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေရာင္မွိန္ပ်ပ်
ၿမင္ရရုံပဲ ရွိပါေသးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ
နံရံေပၚက ကမာၻေၿမပုံကုိၾကည့္ရင္း
ငါလြမ္းမိေနရဲ႕
ငါလြမ္းေနခဲ့တာ
ပီဇာနဲ႕ ဟမ္ဘာဂါေတြကုိမဟုတ္ဘူး
ဟာဒ္ေရာခ္ကေဖးကုိမဟုတ္ဘူး
ႏုိင္ငံကူလတ္မွတ္လုိ႔ အမည္ရတဲ့
၀ီစကီပုလင္းလွလွကုိ မဟုတ္ဘူး။
ေအာင္လက္မွတ္ေတြေနာက္ေလွ်ာက္လုိက္ေနတဲ့
ကြၽန္းတစ္ကြၽန္းကုိမဟုတ္ဘူး
မီရွယ္ယုိးဆုိတဲ့ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးကုိမဟုတ္ဘူး
ငါလြမ္းေနခဲ့တာ
ကံေခေပမဲ့
ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ တုိင္းၿပည္တစ္ၿပည္ကုိပါ
ေလၿပင္းထန္တဲ့ကမ္းေၿခက
ငါ့ရဲ႕ေၿခတံရွည္အိမ္ေလးကုိပါ

(၅)
အမ်ဳိးသားက ႏုိင္ငံၿခားမွာေလ...ဆုိၿပီး
ရပ္ကြက္ထဲမွာ
တခ်ဳိ႕ဇနီးမယားေတြပါးစပ္အရသာခံၾကတာမ်ဳိးအတြက္နဲ႔ေတာ့
ဒီေနရာကုိ ငါဘယ္ထြက္လာပါ့မလဲ
မိအုိဖအုိေတြရွိေနစဥ္မွာ
အဆင္ေၿပေၿပ အေၾကြးကင္းကင္းရွိေနေစခ်င္တာအတြက္
ငါ့ဆႏၵေတြကုိ ကြက္မ်က္ခဲ့ရတာပါ
မိသားစုနဲ႕ အိမ္ကုိခြဲခြာခဲ့
သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ တုိင္းၿပည္ကုိခြဲခြာခဲ့
အဲဒီအတြက္ရမယ့္ ဆုလာဘ္ဟာ
စကာၤပူက ၾကိမ္ဒဏ္မ်ဳိးေတာ့မဟုတ္တန္ရာ
အသားမာတက္ေနတဲံ့ လက္နဲ႔
ၿပကၡဒိန္ေပၚက ေန႔ေတြကုိေရတြက္ရင္း
ေလယာဥ္ပ်ံေတြၿမင္ရင္ အိမ္ၿပန္ခ်င္တယ္လုိ႔ညည္းမိ
ဒါေပမယ့္
သု၀ဏသွ်ံမဟုတ္ေတာ့.. ... ..

(၆)
ခုေတာ့
အာရွက်ားေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက
အမဲသားတစ္ဖက္
သြားၾကားညွပ္ခဲ့ရင္ခြင့္လႊတ္ပါ
ဒါဟာဒဏာၬရီမဟုတ္ပါဘူး
အာရွတုိက္ရဲ႕တစ္ေနရာက
ၿမဳံေနတဲ့ အနာေတြပါ
ရင္းေနတဲ့အနာေတြပါ.. းး


ၾကည္ေမာင္သန္း
ေအာက္တုိဘာ ၂၀၀၅(ႏွလုံးအိမ္)

Monday, July 7, 2008

ၿပန္မလာတဲ႔သီခ်င္း

တစ္ခြန္းစႏွစ္ခြန္းစ
စကားလုံးေတြနဲ႔
ငါ့ကုိမုန္းဖုိ႔
အေၾကာင္းၿပခ်က္ရွာပါ...ေဖေဖာ္၀ါရီ။

ကမာၻၾကီးကမသိမွီလုိက္ဘူးတဲ႔လား
ကမာၻဦးကတည္းကသီခ်င္း
ေၿမြဟာပန္းသီးကုိ
သစၥာတရားနဲ႔ညႊန္္ၿပခဲ့သလုိမ်ဳိး
အဲဒီအဆိပ္ခ်ိဳထဲမွာ
ခ်စ္ၿခင္းဟာအၾကိမ္ၾကိမ္လဲက်ေသးဆုံးခဲ့ေပါ့...။

မုိးလႈိင္ည

Thursday, July 3, 2008

အမွားမ်ား

အမွတ္ေပးစည္းမ်ည္းအရ
ကၽြန္ေတာ္စာေမးပြဲက်တယ္
ေမးခြန္းလႊာအမွားၾကီးကုိ
ၿပတ္ၿပတ္သားသားၾကက္ေၿခခတ္ထားခဲ့တယ္
ရင္ေကာ့ၿပီးၿပန္ထြက္လာခဲ့တဲ့
ဘ၀စာသင္ခန္းေတြထဲ ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္ဟာထပ္တလဲလဲ
သင္ၾကားမႈေတြၿပည့္ႏွက္ အဲဒါကုိပ်င္းရိတတ္လြန္းလုိ႔

ေလာကရဲ႕ေထာင့္က်ဥ္းထဲ
စာအုပ္ေတြ ဂစ္တာတစ္လက္
ပန္ခ်ီကားေတြနဲ႔ ေၿမစုိက္အုိးထဲမွာ
ကုိယ့္အတၱကုိယ္အလွထုိးထားလုိက္တယ္

မုိးလႈိင္ည

Wednesday, July 2, 2008

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိ

ဘယ္ေတာ့ၿဖစ္ၿဖစ္ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနလုိ႔

ဒီကဗ်ာကုိ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိလုိ႔ေခၚၾကတယ္

ခက္တာက အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနၿခင္းပဲ

အမွတ္စဥ္မွတ္လုိ႔ဆုိ္ရင္တစ္လုိ စေအာ္လုိက္တယ္

ေရတြက္လုိက္ရင္ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနတာပါပဲ။

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမဳိ႕မွာေရာက္ေနတယ္လုိ႔

သတင္းသဲ့သဲ့ၾကားရတယ္

ဒါေပမယ့္ အဲဒီၿမဳိ႕က တည္ခုိခန္းမွာ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနေလရဲ႕

လစာထုတ္ရက္ဆုိရင္ အသီးသီးေရာက္လာၾကတယ္၊

နာမည္ႏွစ္မ်ဳိးလူေတြလဲပါရဲ႕

လက္မွတ္ကုိ အေသာ့ႏွင္ထုိးၿပီး ထုတ္ယူၾကေလတယ္

ဒါေပမယ့္ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနၿပန္တယ္

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ လူအုပ္ထဲမွာရွိႏုိင္တယ္

ဒါမွမဟုတ္ ေတာလမ္းကေလးေပၚမွာလည္းရွိခ်င္ရွိႏုိင္တယ္

ခုတ္ေမာင္းေနတဲ႔ မီးရထားတစ္စင္းေပၚမွာလည္း ရွိေနႏုိင္ေသးရဲ႕

လူတစ္ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကုိ လုိအပ္ေနသ၍

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ ကမာၻကုိ ပတ္ေနမွာပဲ

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ ရုပ္ရွင္ရုံတစ္ရုံထဲမွာ ၀င္ၾကည့္ေနသလား

ပိတ္ကားထက္မွာ လူရႊင္ေတာ္ေတြက ရယ္စရာေတြတင္ဆက္ၾကတဲ႔အခါ

ရယ္သံတစ္သံ လုိေနေလရဲ႕။

ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာက ေအာ္တယ္ တစ္ေယာက္လုိေသးတယ္တဲ႔

အဲဒီေန႔က အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ အိတ္ကပ္ထဲ ပုိက္ဆံမွပါရဲ႕လားမသိဘူး

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ မေမြးဖြားေသးဘူးတဲ႔ ။

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ အစကတည္းကမရွိဘူးတဲ႔

တခ်ဳိ႔ကလည္း အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ အေ၀းၾကီးကေန

ငါတုိ႔ဆီကုိလာေနတာတဲ႔ ။

သတင္းစာထဲမွာ လူေပ်ာက္ေၾကာ္ၿငာေတြပါလာတယ္

သတင္းစာထဲမွာ နာေရးေၾကာ္ၿငာေတြ ပါလာတယ္

ဒါေပမယ့္ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနတယ္

ဒီကဗ်ာကုိ ဖတ္ၿပဖုိ႔စဥ္းစားတုိင္း အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနတယ္

မာတိကာထဲမွာ ကေလာင္နာမည္ေတြ အမ်ားၾကီး ရုိက္ႏွိပ္ထားေလရဲ႕

ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္လုိေနတယ္ကြာ

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ အေပ်ာ္တမ္းကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္လား

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ စာဂ်ပုိးတစ္ေယာက္လား

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ ကုိလံဗတ္မ်ဳိးဆက္လား

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ တစ္ခုခုကုိကၽြမ္းက်င္သူလား

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ ဂုဏ္သေရရွိလား

အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိဟာ ငါတုိ႔အိမ္မွာလား

အားလုံးကုိ ဆြဲေစ့လုိက္တယ္

အ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိေနတယ္

မွန္ပါတယ္

ငါတုိ႔ဟာ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္လုိတယ္ ။


ေနမ်ဳိး

(၂၀၀၈.၃.၅ ။ ည ၁၁ း ၃၀ နာရီ)

ခ်င္းတြင္းမဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၂၇၊ ဇြန္လ ၊ ၂၀၀၈

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...