Wednesday, August 24, 2011

ဘာရယ္မဟုတ္ဖူး အဲဒီေန႔ေတြက ေရာက္ေရာက္လာတယ္ ၾသဂုတ္စ္


ၾသဂုတ္စ္ေရ

အဲဒီေန႔ေတြက ဘာရယ္မဟုတ္ေရာက္ေရာက္လာတယ္

မုိးထဲေရထဲေပါ့ ရႊဲရႊဲစုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔

ဒီေန႔ဒီရက္ေတြ

ကုိေရႊဘုန္း လက္ၿပထြက္သြားတယ္

ကိုငွက္ သံသရာခရီးတစ္ေထာက္ထပ္သြားတယ္

ပ်ဥ္မငုတ္တုိ..ဖုိးေမာင္လာၿပီ..

မုိးစက္ေတြတစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္

ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္လည္း

ဒီမုိး ဒီေရထဲ ဆိတ္ၿငိမ္တိတ္ဆိတ္

သူတုိ႔ရဲ႕ အႏုပညာအင္ပါယာေတြက

ခုိင္ခုိင္မတ္မတ္ ၾသဂုတ္စ္ေရ..

ဒီလုိေန႔ေတြက လြင့္လြင့္ေ၀ေ၀ ေရာက္လာတာပဲ

ေဆြးေဆြးေၿမ႔ေၿမ႔ ေၾကေၾကကြဲကြဲ

လမ္းေတြေပၚ မုိးစက္ေတြ တေၿဖာင္းေၿဖာင္းရုိက္ခတ္ေနသလုိ

အတိတ္၀ုိးတ၀ါးမွာ ေသနတ္သံေတြမ်ား မေတာ္တဆ

ၾကားမိမလား ၾသဂုတ္စ္ေရ..

အဲဒီေန႔က ညႈိ႔ညႈိ႔မႈိင္းမႈိင္း ထုိင္းမုိင္းေတြေ၀တုန္းပဲ

ၾသဂုတ္စ္ေရ..

ၿပကၡဒိန္စာရြက္ေပၚမွာ ႏွလုံးေသြးနဲ႔ မွင္နီၿခစ္

အဲဒီေန႔ဟာ အားလုံးအတြက္ ၀မ္းနည္းတိတ္ဆိတ္

အမွ်ေ၀ဖုိ႔ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ၿဖစ္သင့္တယ္…

တကယ္ေတာ့ ၾသဂုတ္စ္ေရ အာဟာရၿပတ္တဲ့

ကေလးလုိ ေကာင္းမြန္တဲ့အခြင့္အေရးဆုိတာ

အလွမ္းေ၀းေနတုန္း…

မိတစ္ကြဲ ဖတစ္ကြဲ လြင့္ၿပန္႔က်ဲေနတဲ့

မိသားစုထမင္း၀ုိင္းကုိေတြးရင္

အနက္ေရာင္ၾသဂုတ္စ္ မုိးဖြဲဖြဲထဲ

ေၾကကြဲစိတ္သာ လႈိင္းေလထန္ဆဲေလ…။

မုိးလႈိင္ည

တစ္ေယာက္တည္း..။


ေမွာက္ထားတ့ဲ ဖဲခ်ပ္ေတြ လွန္ၾကည့္စရာ

မလုိေတာ့သလုိ…

ေရခဲေပ်ာ္ေနစ အရက္ခြက္လည္း

ေတ့လုိက္စရာ ဖန္သားခ်င္းမလုိဘူး

မေပ်ာ္၀င္ႏုိင္တဲ့ အၿပဳံးနဲ႔ ပန္ခ်ီးကားလုိ

ေန႔စြဲေတြထည့္ေရးစရာ မလုိတဲ့

စာရြက္ေတြနဲ႔...

ဂုဏ္ၿပဳစလြယ္ေတြ

ဘြဲရဓါတ္ပုံေတြ ဘာမွမလုိ

သီးခ်င္းသံၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး..

အမ်ဳိးအမည္မသိ နာရီသံေတြမရွိသလုိ

ဘာဇုန္မွ မသက္ေရာက္တဲ့နယ္နိမိတ္

ေလာကနဲ႔ခပ္စိမ္းစိမ္း

သိမ္းထားတဲ့စာသားေတြ ၿပန္ဖတ္

ၿပတင္းမွန္မွာကပ္ေနတဲ့ ေရခုိးေတြကုိဖယ္လုိက္တယ္

အလင္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ရသၿပင္းၿပင္း

ၿငင္းပယ္ထား အခ်က္ၿပဆက္သြယ္မႈေတြ

ေနေရာင္ကုိ တၿဖည္းၿဖည္းေလ်ာ့ခ်လုိက္တယ္

သက္ေရာက္လာတဲ့ အေမွာင္ထုကုိ

ထိရွရင္း

ၿဖစ္သလုိအေႏြးဓါတ္ေတြၿခဳံလုိက္တယ္

အိမ္ေၿပးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂါတ္မွာ

ႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔ မလုိအပ္တဲ့ ေလာကသစ္တစ္ခုနဲ႔…

မုိးလႈိင္ည

ငါက သားကုိ ဘယ္လုိေၿပာရမလဲ


စစ္အတြင္းက သီခ်င္းေတြနဲ႔ အဖြားက

ငါ့ကုိ ေခ်ာ့သိပ္ဖူးခဲ့တယ္

ငါက သားကုိ ဘယ္လုိေၿပာရမလဲ

ဂူးဂဲလ္နဲ႔ ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီ

တစ္ဗုိလ္တက္ တစ္ဗုိလ္ဆင္း

အာဏာရွင္ေတြအေၾကာင္း

အၾကမ္းဖက္၀ါဒနဲ႔ ေရနံလူဆုိး

ငါတုိ႔ရဲ႕ စေပ့ခ်္ဘားေတြ

ခဏခဏၿခားေနရတဲ့ဘ၀

ေငြေၾကးအၾကပ္အတည္းနဲ႔

စီးပြားဖ်က္ သူလွ်ဳိေတြအေၾကာင္း

ခုိးသုံးတဲ့ ၀င္းဒိုးနဲ႔ ခုိးကူးထားတဲ့ သီးခ်င္း

ေကာ္ပီေခတ္ယဥ္ေက်းမႈၾကီးထဲက

ခဏခဏ မူရင္းေကာင္းတုိင္း

မိတၱဴ မေကာင္းႏုိင္တဲ့ အေဖ့ကဗ်ာ

ငလ်င္နဲ႔ မုန္တုိင္းေတြရဲ႕ မိတ္၀တ္မပ်က္ ဆက္ဆံေရး

ကႏၱရသီခ်င္းနဲ႔ ေရၾကည္မ်က္ႏုရာ

ေရြ႕ေၿပာင္းအလုပ္သမားေတြအေၾကာင္း

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ေမာ္စကုိ ဘ၀တကၠသုိလ္ေတြမွာ

အေနၾကာခဲ့တဲ့အေၾကာင္း

အေဖ စာလုံးေပါင္း ေမ့ေနတတ္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ

ေတာမေရာက္ေတာင္မေရာင္

အင္တာနက္ေတြေပၚ စာေတြ ခဏခဏေရးမိတဲ့အေၾကာင္း

ဒါမွမဟုတ္ ၀လုံးသုညကုိ ကီး၀ပ္တစ္ခုထဲ

ခဏခဏ မွားႏွိပ္မိတဲ့အေၾကာင္း

ဘ၀ဟာ အၿမဲတမ္းအသံထြက္မွားတယ္

မေရမရာပါ အနာဂါတ္ေတြ သားေရ

ဘယ္လုိ ေၿပာၿပရမလည္း အေဖတုိ႔ေခတ္ကဆုိတာ

နတ္ဂၢတစ္ခံစားမႈေတြထုိးသိပ္

သားေရ…

ကမာၻၾကီးက သိပ္မသာယာပါဘူး

အတၱနဲ႔ မပူေလာင္ရင္ ပဲ ဘ၀မွာ တစ္၀က္ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္

အေဖလည္း ညံ့ခဲ့တာပါ..

သမုိင္းကုိလိမ္ၿပီး

မင္:အသိဥာဏ္ကုိ မ်က္မွန္စိမ္းမတပ္လုိေတာ့

မင္းအထင္မၾကီးခဲ့ဖူးဆုိလည္း ဒါဟာအမွန္ပဲ

အေဖလည္း လက္ခံႏုိင္တယ္…။

မိုးလႈိင္ည

ညီမေလးရယ္..


ကမာၻၾကီးကလည္း တိမ္းေစာင္းေနတုန္းပဲ

အရင္ကလမ္းေဟာင္းေလမွာ

မုတ္သုန္ေတြစိုစြတ္

ငါခ်စ္တဲ့ ၿမဳိ႕ မွာ တိမ္မည္းေတြ

က်ပ္မီးစြဲညႈိ႕တက္ေနတုန္း…

တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္ပူတယ္

အရင္ကလုိ ညီမေလးနဲ႔ ၿပန္လာဖုိ႔ အေၾကာင္းေတြ

သိပ္မေၿပာၿဖစ္ေတာ့ဘူး..

ညီမေလးကပဲ ေအးစက္လာတာလည္း

ကုိယ္ကပဲ စိတ္လက္ေတြ မစိမ္းစုိေတာ့တာလား

ဘ၀ဟာ တစ္ခါတစ္ေလ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္

ခ်ိနဲ႔တတ္တယ္

လူရာမ၀င္ခ်င္လုိ႔ အၿပင္ဘက္ထြက္ၿပီး ကဗ်ာေရးတယ္

အဲဒီအခ်က္ကပဲ …

ညီမေလးနဲ႔ေ၀းဖုိ႔ သက္ေသၿပခ်က္ေကာင္းေကာင္း

ညီမေလးသိလား…

ငယ္ငယ္ကလုိ ဘုရားေပၚေရာက္တုိင္း

ေခါင္းေလာင္းမထုိးေတာ့ဘူး…

ငယ္ငယ္က ညီမေလးကုိပန္ေပးဖူးတဲ့

စပါယ္ေတြေ၀ေနေတာ့ …

ဘုရားမွာပဲ လႈလုိက္တယ္ ဘာဆုမွေတာ့

မေတာင္းၿဖစ္ေတာ့ဘူး…

ကုိယ္စိတ္ကူးေလးနဲ႔ ကုိယ္ေၿခာက္ေသြ႔ေနလုိက္တယ္

ငယ္ငယ္တုန္းကလုိ ညီမေလးလည္း ပန္းခ်ီကားေတြ

အခ်ိန္ေပး စုိက္ၾကည့္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး

ကုိယ္တစ္ခါတစ္ေလ ပန္းခ်ီဆြဲၿဖစ္ေနေသးတယ္…

ကုိယ္စိတ္ကူးေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ နံရံတခ်ဳိ႕ဟာ

ဘယ္မ်က္၀န္းမွာ မတုိက္ဆုိင္ဘူးတဲ့ ကုိယ္၀ိဥာဥ္

စိတၱဇေတြကုိ မသိနားမလည္ သယ္ေဆာင္ထားရတယ္

သူတုိ႔က စကားသိပ္မေၿပာတတ္ေတာ့

သူတုိ႔စိတ္ပ်က္တာ ကုိယ္မၾကားရဖူး..

အဲလုိစဥ္းစားလုိက္တုိင္း အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔

ကုိယ္ေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္သြားတဲ့ ညီမေလးမ်က္ႏွာကုိ

အၿမဲ ၿမင္ေယာင္တယ္…

တစ္ခါတစ္ေလေယာင္လုိ႔ေတာင္

ညီမေလး ကုိယ့္အေကာင့္မွာ မွ်ားေလးေထာက္ေနမလား

ညီမေလး စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ေတာင္ သတိမရႏုိင္ေတာ့ဘူး

လမ္းေထာင့္က လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးမွာ …

စာအုပ္တစ္အုပ္ စီးကရက္တစ္ဗူး လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္

ကမာၻဦးေနထြက္မွာကုိ ေစာင့္ေနတယ္..

ဒါေပမယ့္

ညီမေလးမ်ား ၿပန္ေပၚလာမလား..

အဲဒီမ၀ံ့မရဲအေတြးနဲ႔ ကုိယ္စိတ္ကူးအေပၚ အားေပးၿပဳံးတယ္…

ညီမေလးေရ ကမာၻၾကီးတိမ္းေစာင္းေနတုန္းပဲလား …

ကုိယ္ ကမာၻၿပားၿပီစာအုပ္ မဖတ္ၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး…။

မုိးလႈိင္ည

ေနာက္ထပ္လာမယ့္ စာသားေတြကုိ လွမ္းအေၾကာင္းၾကားၿဖစ္တယ္..။


မေန႔ကလုိ ပကတိအေၿခအေနအတုိင္းပဲ ဆုိရင္

ဒါဟာ နည္းနည္းလြန္ရာက်မွာေပါ့…

ေၿပာထားတဲ့အတုိင္း တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔

ငါတုိ႔ဆီမွာ ေရလွ်ံတယ္..

မုိးက ဆက္တုိက္ရြာတုန္း…

အရင္အတုိင္းပဲလားေမးရင္ ဟုတ္ခ်င္ဟုတ္မွာေပါ့

မဟုတ္ခ်င္လည္း မဟုတ္ႏုိင္ဘူး

အခုက အရင္အခ်ိန္မွ မဟုတ္တာ

ေၿပာင္းလဲႏုိင္တာေတြ ေၿပာင္းလဲကုန္ၿပီ

မေၿပာင္းလဲႏုိင္တာေတြ မေၿပာင္းလဲေသးဘူး

အေဟာင္းနဲ႔ အသစ္ဆုိတာ တန္ဖုိး အေသြးအေရာင္

ဆုိးေဆးနဲ႔ ေဘးထြက္အက်ဳိးေတြ

ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေတြေပးမေရာင္းေတာ့ဘူး

လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြေပးမေရာင္းေတာ့ဘူး

သစ္ပင္စုိက္တဲ့လူကစုိက္ ခုတ္တဲ့လူကခုတ္

ဓါတ္ေငြ႔ထုတ္တဲ့လူကထုတ္ ဓါတ္ေငြ႔ေတြသြင္းတဲ့လူကသြင္း

စာမလာသတင္းမၾကားနဲ႔ တူနီးရွားလုိၿဖစ္မလားတဲ့

ၿဖစ္ပ်က္ေနက်ပဲ အၿဖစ္အပ်က္ေတြ ဖ်စ္ဖ်စ္ၿမည္

ေလာင္ကၽြမ္းေပ်ာက္ရွသြားတာပဲ

ႏွေၿမာမယ္ဆုိရင္လည္း ႏွေၿမာစရာ

ဆုံးဆုံးရႈံးရႈံးထဲကပဲ ေပါေပါေလာေလာ၀ယ္လုိ႔ရတဲ့

လဲရင္ၿပန္ထ ဒါဘ၀ပဲ စာသားလုိ

ေနာင္တလည္းမရခ်င္ သံေ၀ဂလည္းမယူခ်င္နဲ႔

ၿမင္ၿမင္သမွ်စာေၾကာင္းေတြနဲ႔

ညီအစ္ကုိ မသိတသိ အဓိပၸါယ္မရွိတရွိထစမ္းတယ္

ကမ္းထားတဲ့ ဓါရုိးေတြက သူခုိးေတာင္လက္မလည္ဘူး

ကုိယ္ခံအားနည္းတယ္

ကင္ဆာလို တရစ္ရစ္အဆင့္ဆင့္လႈိက္စား

တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ထားခဲ့ၿပီးၿပီ

ေနာက္ထပ္လာမယ့္ စာေၾကာင္းေတြကုိ လွမ္းအေၾကာင္းၾကားတယ္

သူတုိ႔ေကာ အေၿခအေနဟန္ပါ့မလား

မေန႔ကအတုိင္း

ပကတိအေၿပာင္းအလဲမွာ

ေသြးထြက္သံယုိေတြသိပ္မ်ားတယ္…

မွန္လုိ႔ဆုံးသြားတဲ့ နာေရးေတြထဲမွာ

ေနာက္လာမယ့္၀ါက်ေတြ မပါပါေစနဲ႔

ကုိယ့္ကဆုေတာင္းယုံကလြဲလုိ႔ ဘယ္အာသီသမွမေၿပႏုိင္တဲ့

ဘုရားေက်ာင္းအုိၾကီးက စာတစ္ေၾကာင္းပဲၿဖစ္ခဲ့ၿပီ…။

မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...