ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ စကားကုိေၿပာဖုိ႔
တတ္ႏုိင္သေလာက္ၾကဳိးစားေနရတဲ့ လူ
ဒါ ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုထဲက်ေနတယ္လုိ႔
မထင္ၿမင္မိဖူး မဟုတ္လား...
ငါဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတၿဖစ္ကတည္းက
ငါ့ ရန္သူေတြက ငါ့ကုိ ပုိမုန္းတီးၿပီး
ငါ့ မိတ္ေဆြေတြက ငါ့ကုိ ပုိအၿမင္ကပ္လာခဲ့တယ္
သူတုိ႔လုိခ်င္တာမရလုိ႔ (ငါေပးႏုိင္တာလည္း ဘာမွ်မရွိ)
ငါ့မိသားစု၊ ငါ့ေဆြးမ်ဳိးသားခ်င္း၊ ငါ့မိတ္ေဆြေတြ
ငါ့ကုိစြန္႔ခြာသြားၾကတယ္...
အပင္ၿမင့္ရင္ ေလပုိတုိက္ခံရသလုိ..
ငါက ခမ္းခမ္းနားနား မုန္းတုိင္းအၿမဲမိေနတာ...
အခမ္းအနားေတြေတာ့ ခမ္းခမ္းနားနားတက္ႏုိင္ပါရဲ႕
ကုိယ့္ကုိယ္ မပုိင္ဆုိင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
အခု ငါ့ကုိယ္ငါ အသုံးမက်မွန္း ပုိသိလာရဲ႕
ငါဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတပါ..
မမွားသုိ႔ေသာ္မမွန္ေတြလည္း
အတင္းကာေရာေၿပာတတ္လာတယ္...
အဆုိးဆုံးက
ငါဘာမွမသိပဲ လက္မွတ္ထုိးထုိးေနရတဲ့ကိစၥ
ငယ္ငယ္တုန္းက လက္မွတ္ထုိးတဲ့လက္က ၿမဳိ႕ကုိဖ်က္တယ္
ဖတ္ဖူးတယ္... အခုငါကုိယ္တုိင္ပဲ..
စစ္တပ္က သူတုိ႔သတ္တဲ့ လူေတြအတြက္ ငါ့ကုိလက္မွတ္ထုိးခုိင္းတယ္
၀န္ၾကီးေတြက သူတို႔ခုိးတဲ့ ပုိက္ဆံအတြက္ ငါ့ကုိ လက္မွတ္ထုိးခုိင္းတယ္
သူတုိ႔က သမၼတၾကီးရဲ႕ သေဘာထားဆုိတဲ့ စကားပဲသုံးတယ္
ငါက စကၠဴက်ားပါ
ငါက ေထာင္ေခ်ာက္က်ေနတဲ့ လူပါ
ၿပီးေတာ့
ငါက ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတဆုိတာ....။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment