Friday, October 1, 2010

ရပ္



ေတာ္ျပီ

ဒီအေၾကာင္းေျပာရင္

စကၠဴကပ္ေနတဲ့ မုန္႔လံုးစားေနရသလို

ဖြယ္တယ္တယ္ၾကီး ျဖစ္မွာ..

ေတာ္ျပီ

ဒီအေၾကာင္းေျပာရင္

ညီွစို႔စို႔နဲ႔ စက္တင္ဘာလည္း ပါလာဦးမွာ...

ေတာ္ျပီ

ဒီအေၾကာင္းေျပာရင္...

ဖုန္းလိုင္းေတြ ျပတ္ျပီး ကြန္နက္ရွင္ေတြ က်သြားမွာ..

[စိုးရိမ္ရတယ္ ...

ငါတို႔ေခတ္က မုန္တိုင္းေစာ္နံလို႔..

ကန္းလြန္းပါတယ္ကြာ..

ကမ္းျမင္ဖို႔ေတာ့ အေ၀းၾကီးပဲ..

အေနအထားကိုက နင္ေရာ ငါေရာ

အရူးစြတ္စြဲတာ ခံေနရတာကလား ]

ေတာ္ပါျပီ

လူၾကိဳက္နည္းတဲ့ အမွန္တရားလည္း ..

ေတာ္ပါျပီ...

ဖုန္ထူေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ..

ေတာ္သင့္ျပီ..

ျခင္ေဆးေခြ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ၊

လူေတြလည္း မီးခိုးေတြ တအူအူနဲ႔..

ခ်ိဳ ႔တဲ့မႈေတြ စားသံုးဆဲ...

ခ်ဳပ္ရိုးေျပသံခ်ပ္ကာထဲ

ဘာကိုမွ အာမခံနဲ႔။

ေတာ္လိုက္ေတာ့.. ။

ခင္ဗ်ား မသိဘူး

လူတန္းစားခြဲျခားတဲ့ ကြန္ကရစ္လမ္းမၾကီးမွာ

ေသာက္ေရးမပါတာေတြပဲ

ေခတ္မွီဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္တယ္

ဒါနဲ႔မ်ား ျမိဳ႔အဂၤ ါရပ္နဲ႔အညီ ဘာညာကြိကြေတြ

ေတာ္ပါေတာ့...။

အားနာစရာပဲ ရန္ကုန္ေရ...

ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိလို႔က်ဳပ္မွာ လူရာမ၀င္ေတာ့ဘူးတဲ့ ..။

တကယ္ပဲ

ဒီေနရာမွာ..

ေတာ္ပါျပီ ...။ 


[summer]

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...