Thursday, March 18, 2010

ေသဆုံးသြားတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လုံး အၿပည့္အ၀ လႊဲေခ်ာ္ခြင့္ ရွိေနတုန္း.. အၿဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ေရစုန္ ေရဆန္ ရႈၿမင္ၾကတာပဲ.. ဆုပ္ကုိင္ထားစရာ ကလည္း မွန္တယ္ထင္ရတဲ့ အေၾကာင္း ၿပခ်က္ကုိယ္စီနဲ႔… အခ်ိန္မေရြး ရႈံးနိမ့္နာက်င္ႏုိင္တဲ့ ေပါက္ကြဲမႈေတြၾကားမွာ … မရပ္မနားေၿပးလႊားရင္း.. ငါတုိ႔ႏွင္းဆီခင္းေလး က်က်န္ခဲ့တယ္..။ လမ္းေတြဟာ ဆုံးစမရွိ ရတဲ့ အထဲ လက္ၿပၿပီးထားခဲ့ရတဲ့ အမွတ္အသားေတြ နည္းနည္းေလး တိမ္းေစာင္းလုိက္ယုံနဲ႔ လြဲေခ်ာ္ သြားႏုိင္တဲ့ အေၿခအေန .. မသိနားမလည္ပဲ အမွတ္အသားေတြ ထားခဲ့တယ္ အတိတ္
ငါတုိ႔ ၿပန္မေရာက္ႏုိင္ၾကေတာ့ဘူး.. .. ဒီလုိနဲ႔ မႈန္၀ါးတဲ့ ေန႔ရက္ေတြလုိ ငါတုိ႔ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အေရၿပားေတြလည္း ေဟာင္းႏြမ္းညစ္ပါတ္ကုန္ၿပီ ယုံၾကည္ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြ ေခ်းအထပ္ ထပ္တင္က်န္လို႔… ဆားေငြ႔ေတြ ရုိက္ခတ္ေလာင္ကြၽမ္း သြားတဲ့ ရြက္ေလွအုိၾကီးလုိ ပင္လယ္ထဲမွာ ပင္လယ္ကုိ တစ္စၿခင္း နစ္ၿမဳတ္ခဲ့ရတယ္… အိပ္မက္ေတြဟာ ရိတ္သိမ္းလြန္
ယာခင္းအုိ ထဲ ရင့္ေရာ္ေၾကြလြင့္ ၿပီးတဲ့ေနာက္ …


ငါတုိ႔ အတြက္ အေနာက္ေတာင္ မုန္သုန္ေလေတြ အသစ္ၿပန္လည္ မတုိက္ခတ္ေတာ့ပါ။


ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ မနက္ခင္းေတြ အဖြင့္ အရင္လုိ လင္းလက္ ေနတဲ့ အာရုံေတြဟာ ငါ့ကုိ ပုိမုိ ေသြးဆူလြယ္ ေစတာကလြဲလုိ႔… ဘယ္လုိခံစားမႈမ်ဳိးမွ မပံ့ပုိးႏုိင္ဘူး…

ဒီထက္ပုိရွင္းၿပလည္း ဒီထက္ပုိနားလည္ႏုိင္ မယ့္ အဓိပါယ္မ်ဳိး မရွိပါ…။

ၾကယ္စုေတြ ရဲ႕ နာမည္ကုိ ငါမမွတ္မိေတာ့ဘူး ဒုိင္ယာရီကုိ ၿပန္လွန္ေတာ့
၂၈/ စေနေန႔ … ဆီထည့္ေမာင္းသည္ … သုံးမုိင္ခြဲ
သီခ်င္းသံက ထပ္ေက်ာ့ေနတယ္…


ဒီထက္ပုိ တြက္ခ်က္လည္း ဒီအေၿဖပဲ ထြက္လာမွာ…
အစားအစာေတြ အားလုံး သုိ၀ွက္ထားခံရတဲ့အခ်ိန္ ဗုံးလည္းၾကဲတယ္ ဘီစကြတ္လည္း ၾကဲတယ္….
အဲဒီ ကဘာၾကီးနဲ႔ တစ္စားပြဲတည္း ထုိင္ခဲ့ဖူးတာပဲ…
မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းက တိမ္ေတြ ေရြ႕ေနတယ္..
ဒီေတာင္ကုိေက်ာ္ရင္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း ညႈိ႕ေမွာင္ၿပီး ၿပဳတ္က်လာမွာ…
အခုၾကဳိတင္ေၿပာၿပထားလည္း ကုိယ့္ဘက္ကအလြန္ၿဖစ္ေနမွာ..
မနက္ကတည္းက မေတြးရေသးတဲ့ စာပုိဒ္ကုိ ထပ္ေတြးတယ္
က်မ္းစာဟာ ထင္ထားတာထက္ သစ္လြင္တုံးပဲ..
အဓိပါယ္ေဖာ္မရတာေတြကုိ မနက္ၿဖန္အထိ ေခၚလာခဲ့တယ္
ဒီဂိမ္းက အသက္ရွင္ေနတုန္း ကစားရင္ပ်င္းစရာၾကီး..
ေနာက္ဆုံးေသာက္ခဲ့တဲ့ခြက္ထဲမွာ လက္က်န္အရက္ေတြ ၿပန္ၿပည့္ေနတယ္
ေနာက္ဆုံး ထားခဲ့တဲ့ရက္မွာ လက္က်န္ရက္ေတြ ၿပန္ၿပည့္ေနတယ္…
အခုေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာၿဖစ္ၿဖစ္ အရင္လုိေနလုိ႔ မေကာင္းေတာ့ဘူး
မနက္ၿဖန္ေရာက္ေတာ့ မနက္ၿဖန္နဲ႔အတူ သူနဲ႔တူတဲ့တစ္ေယာက္ ႏုိးထလာဦးမယ္…
သူကေတာ့ အိပ္ခန္းထဲမွာ ေန႔တစ္ေန႔ကုိ အဆုံးစီရင္ေနတာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခဳိက္….။


မုိးလႈိင္ည

1 comment:

  1. ေသဆံုးသြားတဲ့ေန့တစ္ေန့ အတြက္ဘာသာျပန္

    ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ကတမင္တကာလြွဲေခ်ာ္တာပါ ဒီေတာ့ေရစုတ္ေရဆန္
    ္ရွဳျမင္စရာမလိုေအာင္ကို ရွင္းတယ္
    ဒါေၾကာင့္ရွဳံးနိမ္မွဳ့ေတြနာက်င္တာေတြအတြက္
    ္ျပင္ဆင္ရင္းမရပ္မနားနဲံ ႏွင္းဆီခင္း စပယ္ျခံဳေတြကို ေျပးလြားေက်ာ္လြားရင္းမွန္တယ္ထင္တဲ့အေၾကာင္း
    ျပခ်က္က တခုဘဲရွိတယ္ အဲဒီတစ္ခုကဘဲ ဦးေဆာင္ကာ ကန့္သတ္ထားတဲ့ရက္ေတြမွာ အတိတ္ေတြကိုျပန္မေရာက္ဘဲယုံၾကည္ခ်က္
    ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေခ်းအထပ္ထပ္မျဖစ္ေအာင္ သစ္လြင္ေနတဲ့ရြက္ေလွလိုတစ္ဦးထဲရွိတဲ့အခါ
    လြႈင့္နိုင္ေအာင္ေလ့က်င့္သင္ယူၾကရေအာင္

    ဘယ္မုန္သုန္ ဆိုက္ကလုန္းတိုက္တိုက္
    ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ မနက္ခင္းေတြ အဖြင့္အရင္လုိ လင္းလက္ ေနတဲ့ ငါ့ကုိ ပုိမုိ ေသြးဆူလြယ္ ေစတဲ့အာရုံေတြဟာ မေျပာင္းလဲပစ္နိုင္ဘူး

    ဒီထက္ပုိရွင္းၿပလည္း
    ဒီထက္ပုိနားလည္ႏုိင္မယ့္ အခ်စ္ဘာသာျပန္မရွိေတာ့ပါ…။

    ၾကယ္စုေတြ ရဲ႕ နာမည္က
    ုိငါမမွတ္မိေတာ့တာမစမ္းပါ လင္းလက္ေနတဲ့ၾကယ္တပြင့္ငါနားရွိေနတာကိုး ဒုိင္ယာရီကုိ ၿပန္လွန္ေတာ့
    ၂၁ မတ္လ/ တနဂၤေႏြေန့ အစားအေသာက္စံုလင္စြာနဲံ ဗုံးၾကဲသလို ခေလးေတြကိုေဝငွေပးဖို့ဘီစကစ္ကိုအဲဒီက
    ဘာၾကီးလက္ထဲထည့္ခဲ့တယ္
    ဗဟုသုတခရီးစဥ္ အက်ိဳးျပဳစာေပတြက္ခရီးထြက္ ၁၅၀၀ကီလိုမိတာသီခ်င္းသံကထပ္ေက်ာ့ေနေပမဲ့…
    အလိုက္သင့္ၾကည္ႏွုးမိတယ္ ကန့္သတ္ခ်က္ဟာ ျပီးဆံုးသြားေပမဲ့ မွတ္တမ္းတင္သူေကာင္းခဲ့လို့ သုေတသနက်မ္းစာဟာ ထင္ထားတာထက္
    မိွျငမ္းဖို့ သစ္လြင္တုန္းပဲ..

    ေနာက္ဆုံးေသာက္ခဲ့တဲ့ခြက္ထဲမွာ လက္က်န္အရက္ေတြ ၿပန္ၿပည့္ေနတယ္ ဘယ္ေလာက္ထိျပည့္လည္းမသိနုိင္ေပမဲ့
    မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းက တိမ္ေတြ ေရြ႕ေနတယ္..
    ဒီေတာင္ကုိေက်ာ္ရင္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း
    ညႈိ႕ေမွာင္ၿပီး ၿပဳတ္က်လာမွာ… အခုေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာၿဖစ္ၿဖစ္ အရင္လုိေနလုိ႔ မေကာင္းေတာ့ဘူး
    ေနာက္ဆုံး ထားခဲ့တဲ့ရက္မွာ လက္က်န္ရက္ေတြ ၿပန္ၿပည့္ေနတယ္
    အတိတ္အရိပ္ရင္မွာဟပ္ေနဆဲဘဲေလ..

    မနက္ၿဖန္ေရာက္ေတာ့ မနက္ၿဖန္နဲ႔အတူ သူနဲ႔တူတဲ့တစ္ေယာက္ ႏုိးထလာဦးမယ္…
    ငါကေတာ့ အိပ္ခန္းထဲမွာ ေန႔တစ္ေန႔ကုိ အဆုံးစီရင္ေနတာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခဳိက္….။

    ကဗ်ာေလးကိုခဏခဏဖတ္တယ္ ကိုယ္ကိုတိုင္နားလည္မွဳ့ခက္တာရယ္
    ္စာဖတ္ပရိသာတ္လည္းခက္ခဲမယ္ထင္တာနဲ့ ပိုင္ရွင္ကိုမိုးလွဳိင္ည
    ကိုခြင့္မေတာင္းဘဲဘာသာျပန္မိသည္ မွားေနတဲ့ေနရာေတြကို ျပင္ေပးပါေနာ္..

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...