Monday, December 28, 2009

ဆုပ္လြယ္ ဆူးလြယ္ အရူး

တစ္ကုိယ္ေတာ္ဆုိေတာ့လည္း
တစ္ေယာက္တည္းဟုတ္သလုိလုိ
ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ၿပန္ဘူး...
နံရံေတြ ေငးၾကည့္
ငိုက္ၿမည္းမႈေတြကုိေငးၾကည့္
အေတြးက ကုိယ့္ကုိယ္ၿပန္မသိခင္
အရူးအႏွမ္း ဆုိေပမယ့္ လူတန္းေစ့တဲ့ေၾကကြဲမႈနဲ႔
တူတူတန္တန္မဟုတ္ေတာင္
အတန္တန္တားၿမစ္ထားတဲ့အတူတူ
ဒီေလကုိရႈၿပီး ဒီေၿမေပၚေနထုိင္တာပဲ
ဆုပ္လည္းဆူး စားလည္းရူးနဲ႔
အစိမ္းေရာင္ ၾကက္ေၿခခတ္ဆုိရင္ေတာ့
အဲဒီလက္၀ါးကပ္တုိင္မတက္ဘူး
အရူးပါးေတာ့နည္းနည္း၀တယ္
အရူးတစ္ေယာက္ေရးတဲ့စကားလုံးက
ကုိယ္လည္ပင္းကုိယ့္အတြက္ ၾကဳိးကြင္းေကာင္းေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္ရဲ႕
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနာက္အရူးေတြၿပန္ေၿပာဖုိ႔
ဆုပ္လြယ္ ဆူးလြယ္အရူးေလ
ဆုပ္လည္းဆူးစားလည္းရူးခဲ့တယ္...။


မုိးလႈိင္ည


(Mirror ရဲ႕ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ သားေကာင္ကုိ မွီၿငမ္းေရးသားပါသည္...)

1 comment:

  1. ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ။ ႀကိဳက္၏။

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...