ေသြးၿပန္ေၾကာထဲက
ကဗ်ာကုိ
စာရြက္ေပၚေရးခ်ဖုိ႔…
ေဘးက်ပ္နံက်ပ္မနက္ခင္းထဲ
လက္ဘက္ရည္နဲ႔စီးကရက္ကုိေရြးမလား
လမ္းစရိတ္ကုိေတြးမလား
အလုပ္အကုိင္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ
ကဗ်ာဆရာလုိ႔ထည့္ေရးရင္
ေမာ္ၾကည့္လာမယ့္မ်က္၀န္းေတြကုိ
တစ္ခါတစ္ရံေၾကာက္မိပါရဲ႕
အဆုိးခ်ည္းသက္သက္ေလာကဓံကုိ
လည္းပင္းဖက္ၾကီးၿပင္းလာတဲ့ေကာင္ပါ
ရုိင္းတယ္ဆုိရင္လည္း ရုိင္းတယ္ေပါ့…
စိတ္ကုိ ပၿခဳပ္ထဲခဏခဏထည့္ထားတယ္
ရုပ္ကေတာ့လက္လြတ္စပယ္
လြတ္လပ္တယ္ဆုိၿပီး
အထင္မၾကီးလုိက္ၾကပါနဲ႔
ကုိယ့္အတၱကုိယ္
အၿမည္းၿပန္လုပ္ေနတဲ့ အမူးသမား
သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လုံး
ဒယီးဒယုိင္။
မုိးလႈိင္ည
ကိုယ့္အတၱကိုယ္ အၿမည္းၿပန္လုပ္ေနတဲ့ အမူးသမား
ReplyDeleteအဲဒီစာသားေလးအရမး္ၾကိဳက္ပါတယ္
ခဏခဏလာဖတ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုမွ commentေရးၿဖစ္ပါတယ္
ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လံုးကို ႀကိဳက္တယ္
ReplyDeleteအႏွစ္သာရနဲ႔ ျပည့္၀တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မို႔
စိတ္ထဲ စြဲသြားတယ္
ဆက္လက္္ ေရးဖြဲ႕ႏိုင္ပါေစ
အမူးသမား
ReplyDeleteေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ဆိုရင္
ဆက္သြားက
မခ်စ္ခ်က္တဲ့အရက္ျဖဴကို
ေသာက္ေသာက္ၿပီး
ရဲေဆးတင္ေပါ့။
အမူးသမား။
ေဩာ္ အမူးသမား အမူးသမား.. စီးကရက္နဲ႔ပဲ မနက္ခင္းကိုမီးညိွ.. အတၱျပာေတြကို ေခၽြျချပီး မီးခိုးေတြ ေမွာင္ေနတဲ႔ ဘ၀ကို ယိုင္တိုင္တိုင္ ၀င္လာခဲ႔တယ္..
ReplyDeleteခင္ဗ်ား ဒီတစ္ပုဒ္ေကာင္းတယ္ ဦးေလး....
ေမာင္သူေတာ္....
ေအာက္ဆံုးစာသားေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ...
ReplyDeleteအမူးသမားကို ႀကိဳက္တယ္ ကိုမိုးလႈိင္ေရ...
ReplyDeleteစိတ္ကုိ ပၿခဳပ္ထဲခဏခဏထည့္ထားတယ္
ရုပ္ကေတာ့လက္လြတ္စပယ္
စိတ္နဲ႔ရုပ္ကို ေပၚလြင္ေစတဲ႔ အေရးအသားေလးမုိ႔ ႀကိဳက္တယ္...အလုပ္အကိုင္ေနရာမွာ ကဗ်ာဆရာလို႔ လူတုိင္း ေရးႏုိင္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္... ဂုဏ္ယူလုိက္စမ္းပါ ကဗ်ာဆရာရယ္ :P
:)
ReplyDelete