Thursday, October 23, 2008

တေန႔လုံးလုံး

တေန႔လုံးလုံး

ဒါဟာလမ္းမေပၚမွာေၿပာတဲ့စကားေတြ

လက္ပတ္နာရီက ဘယ္အခ်ိန္တည္းကရပ္ေနတာကုိ

ေမးဖုိ႔မလုိသလုိေပါ့…

အခုဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလည္းလုိ႔စကားစတယ္

မေန႔ကအခ်ိန္ပဲေလ…

ေရွ႕ေလးနည္းနည္းတုိးရင္ေကာင္းမယ္…

ေရခဲေရမေရာင္းေတာ့တာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလည္း

ေရသန္႔ဘူးေတြေရာင္းေကာင္းလာတဲ့အခ်ိန္ကစလုိ႔ပဲ

ဘယ္အခ်ိန္စစအေရးမၾကီးဘူး…

အေရးၾကီးတာက ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလည္းဆုိတာ

လမ္းမကလမ္းေလွ်ာက္ရတာ မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူး

ေစ်းသည္ေတြတအားမ်ားတယ္…

ေရာင္းစရာရွိတာနဲ႔ လမ္းမေပၚထြက္လာတာပဲ…

ဘာေရာင္းေရာင္းလမ္းေပၚမွာေရာင္းရတာပဲ…

ေစ်း………

တန္း……..

ထဲ………...

က…………

လူမလာဘူးေလ…

အစ္ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ေပးခ်င္လည္းေၿပာၾကည့္ေလ

ေစ်းဦးေပါက္မုိ႔ နည္းနည္းတုိးၾကည့္ပါ…

ေဟ့ ေရွ႕ဆက္မတုိးနဲ႔ကားေကြ႔လာၿပီ…

လမ္းမေကာင္းေတာ့ေရွ႕ဆက္ေမာင္းလုိ႔မရေတာ့ဘူး

ဒီကေနဘယ္ေလာက္ေ၀းေသးလည္း

ေရွ႕နည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္လုိက္ပါ

အဲဒီနားမွာ ေခ်ာက္ရွိတယ္ သတိထား…

ေစာေစာၿပန္မွၿဖစ္မယ္

ေၿခာက္နာရီေတာင္မထုိးေသးဘူး ကားခကေစ်းတက္ၿပီလား

ဒီေခတ္ထဲမွာဒီေစ်းနဲ႔မရေတာ့ဘူး…

ရွင္ဘယ္သြားအိပ္ေပ်ာ္ေနတာတုန္း…

တေန႔လုံးလုံး

တေန႔လုံးလုံး

စာေမးပြဲက်လုိ႔တဲ့ သူ႔အေဖကရုိက္တာေလ

ဘ၀အရႈိးရာေတြသိပ္မ်ားေနလား

ကေလးကဆုိးတာမဟုတ္ဘူး…

ေခတ္ၾကီးကုိက…..

မုိးလႈိင္ည

3 comments:

  1. ကေလးဆိုးတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့လား မိုးလိႈင္ရယ္ ...
    ေလးစားလွ်က္
    မြန္းသက္ပန္ (ေဆး-၁)

    ReplyDelete
  2. sigh..! Your poem reflects the current situation in mm. Appreciate your effort in recognizing the issue we can't afford to ignore anymore. Thanks.

    Nyi Nyi (thanlwin)

    ReplyDelete
  3. ကေလးကလည္း မဆိုးပါဘူး
    ေခတ္ၾကီးကုိက ကြက္ၾကား ေကာင္းေနတာဗ်

    ကၽြန္ေတာ္တို႕ကလည္း ညံ့တာကိုး..

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...