Saturday, June 28, 2008

ေနဘုန္းလတ္ကို ေတြ႔ရင္ (၂)


ကၽြန္ေတာ္ရင္ကုိ တုိက္ခတ္သြားတဲ႔ေႏြေလ တစ္စ ဟာ
အစ္ကုိေနဘုန္းလတ္ၿဖစ္ေနလိမ့္မယ္လုိ႔ မေတြးမိခဲ့ဘူး အစ္ကုိ
ၿဒပ္မဲ့ကမာၻ ကဗ်ာစုထဲမွာ အစ္ကုိ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ထုဆစ္ခဲ့တဲ႔
“အေမ”ဆုိတဲ႔ကဗ်ာေလး …
အေ၀းေရာက္သားေတြအတြက္
မ်က္ရည္စုိ႔ခဲ႔ၾကတဲ့ မိခင္ကုိယ္စားေပါ့…
အစ္ကုိ ႏွလုံးသားက
တစ္ပါးသူေတြအတြက္ အၾကိမ္ၾကိမ္ငုိခဲ့ရၿပီးၿပီ…
အစ္ကုိက အႏုပညာသမားပါ…
အမွန္တရားကုိ ၿမတ္ႏုိးတယ္ မွ်တမႈေတြကုိ ရင္ဘတ္နဲ႔ပ်ိဳးတယ္…
အခုေတာ့…
၂၀၀၈ ရဲ႕ ကံဆုိးတဲ႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလထဲမွာ
အစ္ကုိနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
ေမြးရပ္ေၿမမွာ ေနေတြၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ပူတယ္ အစ္ကုိ
မုိးေတြက အခ်ိန္အခါမဟုတ္ရြာတယ္

မေရမရာနဲ႕ ပိေတာက္တစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္ ပြင့္လုိက္ေသးတယ္…
ရာသီမသိပန္းနဲ႕ညွိဆုိရင္ေတာ့လြဲမွာပဲအစ္ကုိ…
ေဖာက္လြဲေဖာက္ၿပန္ ရာသီေတြၾကားမွာ
ေၿမၾကမ္းတဲ႔ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေမြးရပ္ေၿမကုိ

ရင္ဘတ္နဲ႔ ထပ္စုိက္ပ်ိဳးၾကတာေပါ့…
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေန႔ရက္ေတြတည္ေဆာက္လုိ႔
အစ္ကုိၿပန္လာမယ့္ေန႔ကုိ
သူငယ္ခ်င္း အားလုံးနဲ႔ အစ္ကုိ မိသားစုကေစာင့္ေနၾကတယ္…
အစ္ကုိ အၿမန္ဆုံးလြတ္ေၿမာက္ပါေစ….။

မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...