Saturday, July 14, 2007

ေသၿခင္းရဲ႔ကဗ်ာ

လူေတြေသၾကတယ္..ၿပီးေတာ့သူတုိ႔မေပ်ာ္ၾကဘူးဓယ
ကမ်ဳး
ငါကဘာေတြရွာေနလုိ႔
ဒီေလာက္ၾကာေနတာလဲ
ေငြေၾကးလား၊ဂုဏ္သိကၡာ
အေပါစားေက်ာ္ၾကားမႈေတြလား
မေရရာတဲ့အနာဂတ္ေတြကုိေရႊခ်ၿပီး
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္အတုအေယာင္ေတြနဲ႔
ေရတြက္ေနရတာၿငီးေငြ႔စရာ
ဗာဂ်ီနီးယား၀ုဖ္၊အားနက္စ္ဟဲမင္းေ၀း
ဗင္းဆင့္ဗန္ဂုိး၊ကက္ကုိဘိန္း..။
တစ္ခါတစ္ခဘ၀မွာ
ခပ္ၿမန္ၿမန္ေသပစ္လုိက္ဖုိ႔လုိတယ္…..။

မုိးလႈိင္ည

1 comment:

  1. မိုးလႈိင္ညေရ.. ကဗ်ာေတြ သိပ္ေကာင္းတဲ့ထဲက ဒါေလး စာေပအိုးတြက္ မ သြားတယ္ေနာ္ း)

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...